Σταμάτης Σπανουδάκης: Επτά Παρακλήσεις (1985)

Από τους Έλληνες συνθέτες ο Σταμάτης Σπανουδάκης είναι εκείνος που καταπιάστηκε πιο συστηματικά και επί μακρόν με τη θρησκευτική μουσική με πολλές ενδιαφέρουσες εργασίες συνεργαζόμενος μάλιστα με εκλεκτούς καλλιτέχνες, όπως η Ελένη Βιτάλη, ο Γιάννης Κούτρας, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Βασίλης Σαλέας και ο Χρήστος Ζέρβας. Η αρχή έγινε το 1982 με το δίσκο "Κύριε των δυνάμεων" κι ακολούθησαν τα έργα: "Επτά παρακλήσεις" (1985), "Ω, γλυκύ μου έαρ" (1988), "Ημέρα Τρίτη" (1990) και "Εαρινή ώρα" (1994).

Ο δίσκος "Επτά παρακλήσεις" κυκλοφόρησε το 1985 από τη Minos. Περιλαμβάνει ύμνους με θεματολογία σχετική με το Θείο Πάθος καλύπτοντας τις τελευταίες στιγμές του Ιησού από τον Μυστικό Δείπνο ως τη Σταύρωση. Ο συνθέτης επεξεργάστηκε το σπουδαίο αυτό υλικό με λιτό τρόπο και απλή μουσική επένδυση εναρμονισμένη με τον οικείο εκκλησιαστικό ήχο που συνοδεύει τα ιερά κείμενα. Το έργο αποδίδεται από γυναικεία φωνή με συνοδεία ηλεκτρονικής υπόκρουσης που εκτελεί ο συνθέτης. Ερμηνεύει κατανυκτικά η Ελένη Βιτάλη στην τρίτη συνεργασία της με τον συνθέτη, αφού είχαν προηγηθεί το "Κύριε των Δυναμεων" (1982) και το soundtrack "Ξαφνικός έρωτας" (1984), ενώ θα ακολουθήσει κι ένας ολόκληρος κύκλος τραγουδιών το 1988 ("Και μπήκαμε στα χρόνια"). Συμμετέχει επίσης η Χορωδία Λαδόπουλου.

Ο συνθέτης σημειώνει σχετικά με το συγκεκριμένο έργο:

Οι «7 Παρακλήσεις» είναι ένας πολύ προσωπικός δίσκος. Έγινε το χειμώνα του 1983 και βγαίνει σήμερα, γιατί κι εγώ αλλά και η Ελένη ήμασταν αναποφάσιστοι σχετικά με τη μορφή που πρέπει να πάρει. Για ένα μεγάλο διάστημα θελήσαμε να ωραιοποιήσουμε και να καλυτερέψουμε αυτό που στην πραγματικότητα τραγουδήθηκε σε δύο απογεύματα στο στούντιο μου στο Καρελά. Οι προσπάθειες ήταν μάταιες κι έτσι σήμερα εν έτει 1985 οι 7 Παρακλήσεις βγαίνουν όπως ακριβώς ηχογραφήθηκαν τότε με τα ελαττώματα και τα προτερήματά τους. Ο λόγος για τον οποίον μελοποίησα αυτά τα κείμενα δεν είναι επειδή με συγκινούν σα λογοτεχνικά κείμενα, ούτε ότι σκοπεύω να κάνω κάποια πρόταση για σημερινή εκκλησιαστική μουσική. Απλώς δεν θα μπορούσα να βρω καλύτερα λόγια για να εκφράσω την αγάπη μου στο Χριστό από αυτά των ψαλμωδών. Παρακαλώ τους λογοτέχνες και μελετητές αυτών των κειμένων, επίσης τους ψάλτες και τους με τα βυζαντινά ασχολούμενους, να συγχωρέσουν το τόσο μου «θράσος» και να πιστέψουν στην ειλικρινή πρόθεσή μου και στο σέβας και την αγάπη που τρέφω γι’ αυτά τα κείμενα. Ελπίζω να μη ζητάω πολλά...

(c) CD | Minos | 1985 | Πηγή: d58