Κώστας Καλδάρας: Τραγούδια από το παράθυρο (1998)

Μετά από ένα διάλειμμα διάρκειας πέντε χρόνων που μεσολάβησε από την προηγούμενη δουλειά του ("Καθρέφτες", 1993) κι αφού άλλαξε πλέον δισκογραφική εταιρεία και βρέθηκε στη Lyra, το 1998 ο Κώστας Καλδάρας επανήλθε στη δισκογραφία καταθέτοντας τον τέταρτο προσωπικό του δίσκο με τίτλο "Τραγούδια από το παράθυρο" με μουσική και στίχους εξολοκλήρου δικούς του και πάλι. 

Πρόκειται για δώδεκα καλογραμμένα τραγούδια χαμηλών τόνων με μια πολυμορφία ρυθμών που ενσωματώνει στοιχεία λαϊκά, νησιώτικα, ανατολίτικα και κανταδόρικα με έντονη μελωδική διάθεση, μέσα από την οποία αναβλύζει μια αίσθηση νοσταλγικής αναπόλησης. Είναι σαν τα αδέσποτα τραγουδάκια που ακούγονταν απ' τα ραδιόφωνα της παλιάς γειτονιάς και έμπαιναν σαν δροσερό αεράκι σ' όλα τα σπίτια απ' τ' ανοιχτά παράθυρα.

Βέβαια τέτοια τραγούδια δύσκολα περνάνε στο ευρύ κοινό και γιαυτό ο δίσκος δεν πολυακούστηκε, πράγμα που καταφανώς τον αδικεί, γιατί διαθέτει στέρεο μουσικό υλικό άριστα ενορχηστρωμένο από τον Ηρακλή Βαβάτσικα με τρόπο που να αναδεικνύονται ανάγλυφα οι μελωδικές του καμπύλες. Θαυμάσια και η ερμηνεία των τραγουδιών από τον Θεσσαλονικιό τραγουδιστή Μιχάλη Παπαζήση, ο οποίος είχε κάνει το δισκογραφικό του ντεμπούτο 1990 με τις "Μπαλάντες του περιθωρίου", το κύκνειο άσμα του Απόστολου Καλδάρα, πατέρα του Κώστα, ενώ συμμετείχε και στον αναμνηστικό δίσκο "Αφιέρωμα στον Απόστολο Καλδάρα" που επίσης κυκλοφόρησε το 1990 στη μνήμη του πρόσφατα θανόντος μεγάλου λαϊκού δημιουργού. Ξεχωρίζουν τα τραγούδια: 'Όνειρο", "Καραβοκάναβο", "Τραγούδια απ' το παράθυρο" και (κυρίως) "Απ' τα κρυμμένα να σωθείς". Το τελευταίο ακούστηκε αρκετά και είναι ένα από τα δύο τραγούδια που ερμηνεύει η Μελίνα Κανά στο δίσκο.

(c) CD | Lyra | 1998 | Πηγή: d58