Ομολογώ πως έχω μια αδυναμία στις ερμηνείες των ίδιων των συνθετών στα δικά τους τραγούδια ανεξαρτήτως φωνητικής επάρκειας. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί τάχα ότι ένας Μίκης ήταν καλλίφωνος; Αυτό όμως δεν αποτελεί μειονέκτημα στις δεκάδες ερμηνείες του που καταγράφονται στη δισκογραφία σε τραγούδια που έγιναν κλασικά με τη φωνή του κι ας τα ερμήνευσαν στη συνέχεια και πολλοί καταξιωμένοι ερμηνευτές. Κορυφαία και αξεπέραστη τέτοια στιγμή είναι η ερμηνεία του στους Λιποτάκτες (1960). Κι ο Γιάννης Μαρκόπουλος δεν ήταν καλλίφωνος, όπως κι ο Θάνος Μικρούτσικος, αλλά δεν μπορώ να βρω καλύτερες ερμηνείες για τα Τραγούδια του νέου πατέρα (1972) του πρώτου ή για το "Κακόηθες μελάνωμα" και το "Επτά νάνοι στο S/S Cyrenia" του δεύτερου.
Υπάρχει βέβαια και η κατηγορία των καλλίφωνων συνθετών, όπως ο Μάνος Λοΐζος που διέθετε ένα ζεστό κι άκρως εκφραστικό φωνητικό χρώμα, έστω κι αν σπάνια δοκίμαζε τη φωνή του στα τραγούδια του. Πάντως είναι πολύ ξεχωριστές οι στιγμές αυτές, διάσπαρτες μέσα στην επίσημη και ανεπίσημη δισκογραφία του. Η πρώτη χρονικά τέτοια στιγμή ήταν στο άλμπουμ Θαλασσογραφίες (1970), όπου ερμηνεύει με συγκλονιστικό τρόπο τον περίφημο "Σεβάχ το Θαλασσινό" σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Πιο συστηματική καταγραφή της φωνής του έχουμε στον κύκλο Τραγούδια του δρόμου (1974), όπου ερμηνεύει τα μισά τραγούδια του δίσκου σε στίχους Κωστούλας Μητροπούλου, Γιάννη Νεγρεπόντη, Λευτέρη Παπαδόπουλου και δικούς του. Στο κύκνειο δισκογραφικό του άσμα Για μια μέρα ζωής (1980) έχουμε άλλες δυο δικές του ερμηνείες, στη μία μάλιστα ("Η μέρα εκείνη δε θ' αργήσει") μαζί με τη Δήμητρα Γαλάνη σε στίχους Φώντα Λάδη. Η πιο ολοκληρωμένη ερμηνευτική του παρουσία πάντως ήρθε με τη μεταθανάτια έκδοση Γράμματα στην αγαπημένη (1983), όπου αποδίδει ο ίδιος όλα τα τραγούδια, αλλά σε πρόχειρη ιδιωτική ηχογράφηση.
Με αφορμή τη συμπλήρωση 25 χρόνων από το θάνατο του συνθέτη η Minos εξέδωσε το 2007 ένα αφιερωματικό άλμπουμ με τίτλο Ένα κοπάδι πυγολαμπίδες, όπου βρίσκουμε συγκεντρωμένες όλες τις ερμηνείες του Μάνου Λοΐζου, επίσημες ή ανεπίσημες. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται και αρκετές δεύτερες εκτελέσεις, όπως αυτή στο "Τραγούδι του δρόμου" από παραδοσιακό ισπανικό τραγούδι που διέσωσε ο Λόρκα και απέδωσε στα ελληνικά ο Νίκος Γκάτσος. Το συγκεκριμένο τραγούδι είχε γραφτεί το 1962 και είχε εκδοθεί σε δίσκο 45 στροφών με τη φωνή του Γιώργου Μούτσιου. Ο Λοΐζος το ερμήνευσε (με ελαφρά τροποποιημένους τους στίχους) το 1974 για το δίσκο Τραγούδια του δρόμου. Το άλμπουμ μάλιστα κλείνει με πέντε demo ηχογραφήσεις που έκανε ο ίδιος ο συνθέτης στο σπίτι του σε απλό κασετόφωνο.
(c) CD | Minos-EMI | 2007 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου