Μίμης Πλέσσας: Φεγγάρια της βροχής (1997)

Συνεχίζουμε το αφιέρωμά μας στη δισκογραφία του Μίμη Πλέσσα περνώντας σε μια σειρά εκδόσεων ορχηστρικής μουσικής που κινείται εν πολλοίς στο χώρο της jazz, με βασική διαφορά ότι υποχωρεί σημαντικά το αυτοσχεδιαστικό στοιχείο και η βαρύτητα δίνεται στη μελωδική γραμμή διαμορφώνοντας έτσι πιο ατμοσφαιρικά και ποιητικά πεδία με έντονα λυρική και συναισθηματική διάθεση. Ο πιο χαρακτηριστικός ίσως δίσκος του συνθέτη που εμπίπτει σ' αυτήν την κατηγορία κυκλοφόρησε το 1997 από την PolyGram με τον εξόχως ποιητικό τίτλο Φεγγάρια της βροχής.

Πρόκειται για ένα πολύ όμορφο άλμπουμ με δέκα ορχηστρικές στιγμές βασισμένες σε μελωδίες τραγουδιών του συνθέτη από την περίοδο 1959-1973 με κοινό θεματικό άξονα το συνδυασμό του φεγγαρόφωτου με τη μελαγχολία της φθινοπωρινής βροχής που επενεργεί βαθιά στον ανθρώπινο ψυχισμό αναζωπυρώνοντας το ερωτικό συναίσθημα. Το πρώτο θέμα ("Με την πρώτη σταγόνα") βασισμένο σε στίχους του αρχιμάστορα του στίχου και διαχρονικού συνεργάτη του συνθέτη Λευτέρη Παπαδόπουλου μοιάζει να πηγάζει κατευθείαν από την ποιητική ενός Οδυσσέα Ελύτη, ενώ και τα υπόλοιπα τραγούδια αντλούν την ατμοσφαιρική τους δύναμη από την ίδια εικόνα. 

Ο συνθέτης επεξεργάστηκε με γνώση και ευαισθησία την έτσι κι αλλιώς σπουδαία πρώτη ύλη που είχε στα χέρια του και με την αναμφισβήτητη ενορχηστρωτική του μαεστρία μας έδωσε μικρές ερωτικές ελεγείες με το πιάνο να κατευθύνει αλάθευτα όλο το σώμα της μικρής ορχήστρας που απαρτίζουν ο Johnny Zorbas στο τενόρο σαξόφωνο, ο Γιώργος Φακανάς στο ηλεκτρικό μπάσο και ο Αντώνης Πλέσσας στα κρουστά με τον Μίμη Πλέσσα φυσικά στο πιάνο. Μια σχεδόν άγνωστη, αλλά εξαιρετική δουλειά του πολυγραφότατου συνθέτη που ίσως ήρθε η ώρα να την ανακαλύψουμε...

(c) CD | PolyGram | 1997 | Πηγή: tzil/d58