Μίμης Πλέσσας, Γιάννης Πουλόπουλος: Στα μεγάλα ταξίδια (1986)

Στην εξηντάχρονη καριέρα του στο ελληνικό πεντάγραμμο, πέρα από τις αμέτρητες επιτυχίες που γνώρισαν τα τραγούδια του, ιδιαίτερα αυτά που μας χάρισε κατά τη δεκαετία του '60, ο Μίμης Πλέσσας πιστώνεται ασφαλώς και την παροιμιώδη γενναιοδωρία του προς τους νέους καλλιτέχνες κι αυτό προκύπτει από την πληθώρα των νέων ερμηνευτών που αυτός πρώτος ανέδειξε και τους τροφοδότησε με εκλεκτό ρεπερτόριο, ώστε να χτίσουν ο καθένας τη δική του μεγάλη καριέρα. Θυμίζω λοιπόν ότι ο Μίμης Πλέσσας ήταν αυτός που ουσιαστικά έφερε στο προσκήνιο μια Ζωή Κουρούκλη, μια Νάνα Μούσχουρη, έναν Γιάννη Βογιατζή, μια Τζένη Βάνου, μια Ρένα Κουμιώτη. 

Χωρίς αμφιβολία ωστόσο η σημαντικότερη περίπτωση τραγουδιστή που οφείλει σχεδόν τα πάντα στον Μίμη Πλέσσα δεν είναι άλλη από αυτή του Γιάννη Πουλόπουλου, ο οποίος είχε ξεκινήσει νωρίτερα πλάι στον Μίκη Θεοδωράκη, αλλά ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '60 βρέθηκε στη στέγη της Lyra, όπου λίγο αργότερα (1967) η τύχη του τον έφερε δίπλα στον Μίμη Πλέσσα την εποχή που ο συνθέτης μεγαλουργούσε γράφοντας μουσική για τα κοσμαγάπητα μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη. Ο Πουλόπουλος έγινε μεμιάς γνωστός στο πανελλήνιο με τα όμορφα κινηματογραφικά τραγούδια του συνθέτη, ενώ στη συνέχεια ηχογράφησε δεκάδες τραγούδια για την επίσημη δισκογραφία του με κορυφαία ασφαλώς και αξεπέραστη στιγμή τον θρυλικό κύκλο τραγουδιών Ο δρόμος (1969). Η γόνιμη αυτή συνεργασία συνεχίστηκε και στα πρώτα χρόνια της επόμενης δεκαετίας ως το 1973 με τον κύκλο Θάλασσα πικροθάλασσα, για να διακοπεί απότομα στη συνέχεια, με εξαίρεση μερικά σποραδικά τραγούδια που του έδωσε ο συνθέτης για τον προσωπικό του δίσκο Για σένα (1978). Και φτάνουμε έτσι στο 1986, όταν η παλιά συνεργασία αναθερμαίνεται με το άλμπουμ Στα μεγάλα ταξίδια που εκδόθηκε από τη Minos, όπου ο Πουλόπουλος ηχογραφούσε επί χρόνια τις προσωπικές του δουλειές προσπαθώντας να σταθεί στο χώρο σε μια εποχή που πλέον είχε χάσει την παλιά του λάμψη.

Ο δίσκος Στα μεγάλα ταξίδια αποτελεί και τη μοναδική ολοκληρωμένη συνεργασία των δύο καλλιτεχνών, καθώς όλες οι προηγούμενες κοινές στιγμές τους είτε έγιναν με μεμονωμένα τραγούδια για τις 45 στροφές, είτε με πολυσυμμετοχικούς δίσκους (Ο δρόμος, Μέρες του καλοκαιριού, Θάλασσα πικροθάλασσα, Μίλα μου για τη λευτεριά), όπου συμμετείχε και ο Πουλόπουλος μαζί με άλλους ερμηνευτές (Ρένα Κουμιώτη, Πόπη Αστεριάδη, Γιάννης Θωμόπουλος, Καίτη Αμπάβη). Συνολικά πάντως αυτή η εικοσάχρονη συμπόρευση απέφερε γύρω στα 70 τραγούδια, στον κατάλογο των οποίων τις τελευταίες χρονικά δέκα θέσεις καταλαμβάνουν τα τραγούδια του συγκεκριμένου άλμπουμ. Όλα τα τραγούδια του δίσκου έχουν στίχους του Θάνου Σοφού, ενός πολυγραφότατου στιχουργού της παλιότερης γενιάς, συνομήλικου του συνθέτη, ο οποίος μάλιστα συμπτωματικά έφυγε φέτος από τη ζωή έχοντας κι αυτός πατήσει τα 100 χρόνια! Εδώ μας έδωσε απλούς ερωτικούς στίχους χωρίς κάποια πρωτοτυπία και μάλλον παρωχημένης πλέον αισθητικής για τα γούστα της δεκαετίας του '80. Αυτό το στοιχείο σε συνδυασμό με τη μάλλον διεκπεραιωτική δουλειά του συνθέτη που έγραψε δέκα ελαφρολαϊκά τραγουδάκια χωρίς ιδιαίτερη έμπνευση, έτσι που κανένα δεν κατάφερε τελικά να έχει κάποια εμπορική απήχηση (εκτός ίσως από το συμπαθητικό "Άσε στην πόρτα τα κλειδιά"), μαζί με τα εμφανή σημάδια της φωνητικής φθοράς του ερμηνευτή μάς οδηγούν τελικά σ' ένα μετριότατο αποτέλεσμα που δικαίως πέρασε απαρατήρητο και που ασφαλώς δεν πρόσθεσε τίποτε στη μυθική καριέρα και του συνθέτη και του ερμηνευτή.

(c) LP | Minos | 1986 | Πηγή: tzil/d58