Μίμης Πλέσσας: Τα χαμένα χρόνια (1977)

Με αφορμή τη σημερινή μεγάλη επέτειο θα επιστρέψουμε και πάλι στον πρόσφατα θανόντα συνθέτη Μίμη Πλέσσα και σε έναν επίκαιρο κύκλο τραγουδιών του με τίτλο Τα χαμένα χρόνια που εκδόθηκε το 1977 από τη Lyra. Ο κύκλος αυτός μάλιστα αποτελεί το τρίτο μέρος μιας άτυπης "πολιτικής" τριλογίας του συνθέτη, η οποία συμπληρώνεται με τα έργα Μίλα μου για τη Λευτεριά (1974) και Εκείνη τη νύχτα (1974). Βρισκόμασταν βέβαια στην εποχή της Μεταπολίτευσης και έμοιαζε ως απαίτηση των καιρών η εναρμόνιση του δημιουργού στο κυρίαρχο κλίμα, αν και οφείλουμε να πούμε ότι η δική του προσέγγιση δεν έχει και μεγάλη σχέση με το ύφος των πολιτικών τραγουδιών της εποχής, καθώς ο συνθέτης διατηρεί πάντα το διακριτό μουσικό του ύφος με τα λαϊκά στοιχεία της μουσικής του που τον είχαν κάνει τόσο δημοφιλή τα προηγούμενα χρόνια, έστω κι αν εδώ είναι φανερή επίσης μια προσπάθεια πιο σύνθετων μελωδιών, γεγονός που τελικά δεν επέτρεψε σ' αυτά τα τραγούδια να γνωρίσουν επιτυχία. 

Επικεντρώνοντας ειδικά στον κύκλο Τα χαμένα χρόνια θα έλεγα ότι είναι από τις λιγότερο εμπνευσμένες δουλειές του συνθέτη, καθώς οι δύσκολες μελωδίες δεν καταφέρνουν να δώσουν άρτια τραγούδια στα γνωστά στάνταρ του. Εξαίρεση αποτελούν δυο θαυμάσιες στιγμές, το συγκινητικό εναρκτήριο "Η Παναγιά στα τζάμια" και το τρυφερό "Νανούρισμα". Θα πρόσθετα μάλιστα ότι εξίσου μέτριας έμπνευσης είναι και οι στυλιζαρισμένοι και ακατέργαστοι στίχοι του Γιάννη Κακουλίδη σε μια μάλλον επιφανειακή και περιγραφική απόδοση της δύσκολης εποχής που σημάδεψε ανεξίτηλα τη νεότερη ιστορία μας, δηλαδή της περιόδου από τα χρόνια της μεταξικής δικτατορίας και τη σκληρή Κατοχή μέχρι και τον εμφύλιο σπαραγμό. Ο δίσκος αντιμετώπισε σοβαρές αντιδράσεις από το συντηρητικό κατεστημένο της πρώτης μεταπολιτευτικής περιόδου και η λογοκρισία τον απαγόρευσε με το αιτιολογικό ότι αναζωπύρωνε παλιά πάθη! Εύλογα ενοχλημένος ο συνθέτης δήλωσε: "Το δύσκολο είναι να υπάρχει το έργο. Κι όταν υπάρχει, θα έρθει η στιγμή που θα το ανακαλύψουν...". 

Πάντως, πέρα από τις παραπάνω επιφυλάξεις, πρέπει ασφαλώς να επισημάνουμε την άρτια ενορχήστρωση που υπογράφει ο συνθέτης, αλλά και τις θαυμάσιες ερμηνείες που μας χαρίζουν ο Δημήτρης Ψαριανός, η Βούλα Σαββίδη και ο Γιώργος Μαρίνος. Αρκούν όμως αυτά, για να δικαιώσουν την προσδοκία του συνθέτη; 

(c) CD | Lyra | 1977 | Πηγή: d58