Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2020

Μάριος Τόκας, Γιάννης Ρίτσος: Πικραμένη μου γενιά (1981)

Τρία χρόνια μετά τα "Τραγούδια της παρέας" κι αφού μας έδωσε στο μεταξύ κι έναν παιδικό δίσκο ("Άρες μάρες κουκουνάρες"), ο Μάριος Τόκας επιστρέφει στη δισκογραφία με μια πιο φιλόδοξη εργασία, αφού αυτή τη φορά επέλεξε να γράψει τραγούδια βασισμένα σε ποιητικό λόγο.
Το 1981 λοιπόν κυκλοφόρησε ο κύκλος μελοποιημένης ποίησης "Πικραμένη μου γενιά" βασισμένος σε δέκα ανέκδοτα λαϊκά ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου προορισμένα για τραγούδια, όπως είχε κάνει δέκα χρόνια νωρίτερα με το δίσκο "Ένδεκα λαϊκά τραγούδια του Γιάννη Ρίτσου" που είχε μελοποιήσει ο Νίκος Μαμαγκάκης.
Ο δίσκος του Τόκα έχει καθαρά λαϊκό χρώμα τόσο στους ρυθμούς των μελωδιών του, όσο και στην ενορχήστρωση με κυρίαρχο όργανο το μπουζούκι. Κατά την έννοια αυτή, σίγουρα ο δίσκος αυτός παρουσιάζει μια συγγένεια ύφους με το δίσκο του Μαμαγκάκη, γιατί αποτελούν τις δυο λαϊκότερες μελοποιητικές προσεγγίσεις στον μεγάλο μας ποιητή, μιας και οι συνθέσεις του Μίκη Θεοδωράκη, αλλά και κάποιων άλλων νεότερων συνθετών (Κοτσώνης, Τερζής κλπ) έχουν εντελώς διαφορετική κατεύθυνση.
Ο δίσκος "Πικραμένη μου γενιά" πάντως δεν είχε ιδιαίτερα θερμή αποδοχή από το κοινό και μάλλον ξεχάστηκε γρήγορα. Κι όμως, είναι ένας πολύ ενδιαφέρων δίσκος που περιλαμβάνει μάλιστα μερικά πολύ καλογραμμένα τραγούδια, όπως το ομότιτλο, αλλά κυρίως το έξοχο "Δεν κλαίω γι' αυτά που μου 'χεις πάρει", ένα από τα πρώτα μεγάλα τραγούδια του συνθέτη που γνώρισε και μεταγενέστερες εκτελέσεις με πιο γνωστή αυτή του Αντώνη Καλογιάννη από το δίσκο "Μικρά ερωτικά" (1984).

Τα τραγούδια ερμηνεύει ο Λάκης Χαλκιάς με τη στέρεη λαϊκή φωνή του σε έναν από τους πρώτους προσωπικούς του δίσκους μετά την απεξάρτησή του από το "άρμα" του Γιάννη Μαρκόπουλου. Ο ίδιος μάλιστα παίζει και μπουζούκι. Στην αρχή της δεύτερης πλευράς του δίσκου, μετά από ένα μικρό εισαγωγικό θέμα με τον ελεγειακό ήχο του κλαρίνου, ακούγεται ο ίδιος ο ποιητής να απαγγέλλει το ποίημά του "Ο λαός", το οποίο αμέσως μετά ακούγεται στη μελοποιημένη του μορφή, ενώ στο φινάλε έχουμε επανάληψη του ίδιου θέματος με το ηπειρώτικο κλαρίνο που κλείνει πολύ όμορφα το δίσκο!

(c) LP | EMI Columbia | 1981 | πηγή: d58

Δεν υπάρχουν σχόλια: