Γ. Χατζηνάσιος, Νάνα Μούσχουρη: Η ενδεκάτη εντολή (1985)

Ο δίσκος "Η ενδεκάτη εντολή" των Γιώργου Χατζηνάσιου και Νίκου Γκάτσου ανήκει σε μια ιδιαίτερη κατηγορία μέσα στην πλούσια δισκογραφία της διάσημης Ελληνίδας τραγουδίστριας Νάνας Μούσχουρη. Αναφέρομαι βέβαια στην κατηγορία των ελληνικών της δίσκων που φρόντιζε κατά καιρούς να ηχογραφεί, για να διατηρεί την επαφή της με τα πάτρια.
Μετά τη λαμπρή συνεργασία της με τον Μάνο Χατζιδάκι στο μεταίχμιο των δεκαετιών του '50 και '60, πρώτος σταθμός αυτής της δισκογραφικής της παρουσίας ήταν το "Σπίτι μου σπιτάκι μου"  το 1972 με τραγούδια των Χατζιδάκι, Ξαρχάκου, Κηλαηδόνη. Το 1984 ηχογράφησε μια λαμπρή συναυλία της στο Ηρώδειο, ενώ ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε ο δίσκος της με τον Χατζηνάσιο και στη συνέχεια ακολούθησαν συνεργασίες με τον Μάνο Χατζιδάκι και πάλι ("Οι μύθοι μιας γυναίκας", 1988), τον Δήμο Μούτση ("Ταξιδιώτης", 1990), τον Σταύρο Ξαρχάκο ("Αγάπη είναι η ζωή", 1994) και την Ευανθία Ρεμπούτσικα ("Αθήνα-Θεσσαλονίκη", 1997).

Ο δίσκος "Η ενδεκάτη εντολή" περιέχει δώδεκα τραγούδια, όλα γραμμένα πάνω σε στίχους του Νίκου Γκάτσου, σταθερού συνεργάτη της μεγάλης ερμηνεύτριας στο ελληνικό της ρεπερτόριο από το ξεκίνημά της. Με εξαίρεση το τραγούδι "Γιαρέμ γιαρέμ" που είναι παλιότερο και είχε γνωρίσει επιτυχία σε αρκετές διαφορετικές εκτελέσεις (Αιμιλία Νομικού, Δήμητρα Γαλάνη, Χριστιάνα), όλα τα υπόλοιπα είναι καινούργια. 

Δοκιμασμένος με επιτυχία ήδη ο συνθέτης σ' ένα ύφος δυτικότροπο με εντυπωσιακά ενορχηστρωτικά εργαλεία, έγραψε τα τραγούδια του πάνω στη φωνή της διάσημης αοιδού και το αποτέλεσμα ήταν εξόχως λαμπερό, πράγμα που πιστοποίησαν και οι τεράστιες πωλήσεις του δίσκου εντός κι εκτός Ελλάδας. Στα μέτρα της εγχώριας αγοράς αυτός υπήρξε ο εμπορικότερος δίσκος του συνθέτη. 

Βέβαια όλα αυτά τα στοιχεία, που συνδέονται με το καθαρά εμπορικό μέρος, έχουν επικαλύψει σχεδόν παραμορφωτικά την πραγματική ποιότητα των τραγουδιών, μερικά από τα οποία είναι πολύ όμορφα, όπως τα "Η ενδεκάτη εντολή", "Ήλιε που χάθηκες", "Ο ταξιδιώτης του ονείρου" και "Μικρό μου αλφαβητάρι".

Αξίζει να σημειώσω ότι ο δίσκος ηχογραφήθηκε με την ψηφιακή τεχνολογία της εποχής και γιαυτό διαθέτει εξαιρετική ηχητική διαύγεια. Να προσθέσω επίσης ότι ο συνθέτης με το δίσκο αυτό ανακόπτει ουσιαστικά την ηχογράφηση προσωπικών κύκλων τραγουδιών, πράγμα που το κάνει πλέον σε πολύ αραιά διαστήματα, χωρίς πάντως να περιορίσει τη συνθετική του δραστηριότητα ασχολούμενος πλέον πολύ πιο στενά μα το είδος της σκηνικής μουσικής (θέατρο, κινηματογράφος, τηλεόραση).

(c) LP | Philips | 1985 | πηγή: d58