Μιας και επιστρέψαμε πάλι στο χώρο του λαϊκού τραγουδιού, ευκαιρία να κλείσουμε κάποιους ανοιχτούς λογαριασμούς που αφήσαμε πριν από λίγο καιρό παρουσιάζοντας τη δισκογραφία του μεγάλου λαϊκού δημιουργού Απόστολου Καλδάρα (1922-1990). Κι αν σ' εκείνη τη σειρά παρουσιάσεων είχαμε επικεντρώσει το ενδιαφέρον μας στις "έντεχνες" δημιουργίες του συνθέτη μέσα στη δεκαετία του '70, τώρα θα σταθούμε στο προνομιακό του πεδίο, δηλαδή στο ορθόδοξο λαϊκό τραγούδι, του οποίου θεωρείται μία από τις κορυφαίες μορφές στον 20ο αιώνα, πλάι στον Μάρκο Βαμβακάρη και τον Βασίλη Τσιτσάνη, αν και νεότερος απ' αυτούς, μιας και επίσημα οι πρώτες του ηχογραφήσεις καταγράφονται μετά τον πόλεμο, με πρώτο και αξεπέραστο σταθμό βέβαια το ιστορικό τραγούδι "Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι" (1947).
Πρέπει λοιπόν να επισημάνω ότι ο Καλδάρας υπήρξε πολύ αξιόλογη προσωπικότητα και καλλιεργημένος άνθρωπος και γιαυτό φρόντισε και την τέχνη του να εμπλουτίζει ασταμάτητα με νεωτερικά στοιχεία, αλλά και να αναζητά πάντα καινούργιες φωνές για τα τραγούδια του υποστηρίζοντας με θέρμη την άποψη ότι ένα τραγούδι δεν πρέπει να μένει απείραχτο στο χρόνο, αλλά να δοκιμάζεται με νέες ενορχηστρώσεις και κυρίως με νέες φωνές. Γιαυτό και δεν είχε καμία δυσκολία να εμπιστευτεί το πρώτο μεγάλο έργο του, την περίφημη "Μικρά Ασία", σε δυο καινούργιες τότε φωνές, τον Γιώργο Νταλάρα και τη Χαρούλα Αλεξίου.
Άλλωστε με τον Γιώργο Νταλάρα είχε ήδη συνεργαστεί και νωρίτερα, μόλις εντάχθηκε στο δυναμικό της νεοσύστατης εταιρίας Minos, σε κάποιες ηχογραφήσεις για τις 45 στροφές, μια συνεργασία όμως που πήρε την ολοκληρωμένη της μορφή το 1971 με την ηχογράφηση του άλμπουμ "Ο Γιώργος Νταλάρας τραγουδά Απόστολο Καλδάρα". Ο δίσκος αυτός είναι η πρώτη ολοκληρωμένη έκδοση τραγουδιών του συνθέτη σε επανεκτέλεση. Περιλαμβάνει δώδεκα σπουδαία λαϊκά τραγούδια του Καλδάρα, από τα οποία τα ένδεκα είναι σε δεύτερη εκτέλεση με τη φωνή του Νταλάρα, τραγούδια που διατρέχουν όλη τη λαμπρή διαδρομή του δημιουργού ήδη από το 1947 με το "Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι" ή το ανατολίτικο "Ένα τραγούδι απ' τ' Αλγέρι" και το χασάπικο "Εβίβα ρεμπέτες", που σφράγισαν με τις ερμηνείες τους μια Στέλλα Χασκίλ ή ένας Γιάννης Κυριαζής ή το Ντούο Χάρμα, αλλά κυρίως τραγούδια που επικεντρώνονται στην εξαίσια λαϊκή ανθοφορία της δεκαετίας του '50 με σπουδαίους ερμηνευτές, όπως ο Στέλιος Καζαντζίδης, η Σωτηρία Μπέλλου, η Ρένα Στάμου ή ο Πάνος Γαβαλάς ("Είπα να σβήσω τα παλιά", "Γιατί πονάς και βασανίζεσαι", "Μένα με λένε Περικλή", "Εγώ ποτέ δεν αγαπώ", "Είμ' ένα κορμί χαμένο", "Θα βρω μουρμούρη μπαγλαμά", "Ποιος θα με πληροφορήσει", "Απ' τα ψηλά στα χαμηλά").
Υπάρχει κι ένα τραγούδι που είναι σε πρώτη εκτέλεση, το υπέροχο χασάπικο "Φορτώθηκα τις τύψεις μου" σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, το οποίο είχε ήδη ηχογραφήσει ο Γιώργος Νταλάρας το 1969 και κυκλοφόρησε στις 45 στροφές, για να βρει τελικά τη θέση του σ' αυτόν το δίσκο.
Η ερμηνεία του Γιώργου Νταλάρα είναι ανυπέρβλητη, χωρίς κανένα σύμπλεγμα απέναντι στις κλασικές πρώτες ερμηνείες του μεγάλων αυτών τραγουδιών. Από το ξεκίνημα άλλωστε της καριέρας του ο τραγουδιστής έδειξε την ξεχωριστή βιωματική του σχέση μ' αυτό το ρεπερτόριο, το οποίο τίμησε επανειλημμένα με πολυάριθμες και πολυσήμαντες μεταγενέστερες ηχογραφήσεις.
Να σημειώσω ότι στο μπουζούκι έχουμε τρεις ξεχωριστούς δεξιοτέχνες, τον Στέλιο Ζαφειρίου, τον Δημήτρη Χιονά και τον Χρήστο Ψαρρό, ενώ στο ακορντεόν είναι ο Γιώργος Κουλαξίζης, στο σαντούρι ο Τάσος Διακογιώργης και στον μπαγλαμά π Μπάμπης Μαλλίδης. Η ενορχήστρωση είναι μπολιασμένη με αρκετά "έντεχνα" στοιχεία μέσα από τη χρήση φλάουτου ή βιολοντσέλου. Ποιος μπορούσε να φανταστεί πιο παλιά ότι ένα κλασικό ρεμπέτικο τραγούδι, όπως το "Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι", θα το ακούγαμε με μια εισαγωγή βασισμένη στο βιολοντσέλο!
(c) LP | Minos | 1971 | πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου