Ανοίγω σήμερα έναν μεγάλο θεματικό κύκλο με το γενικό τίτλο: Ο λυρικός Μίκης Θεοδωράκης. Στον κύκλο αυτό εντάσσεται μια σημαντική σειρά δισκογραφικών εκδόσεων του Μίκη Θεοδωράκη που καλύπτει το δεύτερο μισό της δεκαετίας του '80 και φτάνει ως τα πρώτα χρόνια τη επόμενης δεκαετίας. Είναι η εποχή που ο συνθέτης δήλωνε φανερά τη δυσφορία του με το δισκογραφικό κατεστημένο κι έψαχνε τρόπους να απαλλαγεί από τα ασφυκτικά δεσμά του, πράγμα που τον έφερε κοντά στον μεγάλο συνοδοιπόρο του, τον Μάνο Χατζιδάκι, την εποχή ακριβώς που κι εκείνος είχε ανάλογες ανησυχίες.
Το 1985 λοιπόν ο Μάνος Χατζιδάκις ίδρυσε τη δισκογραφική εταιρία Σείριος, με σκοπό να στεγάσει ποιοτικές ελληνικές και ξένες μουσικές παραγωγές χωρίς κερδοσκοπικό χαρακτήρα κι έξω από τον ασφυκτικό κλοιό της επίσημης δισκογραφικής γραφειοκρατίας. Το ρεπερτόριο της νεοσύστατης εταιρείας εγκαινίασε ο μεγάλος συνοδοιπόρος του Μίκης Θεοδωράκης με δύο καινούργια έργα: Πρώτα τον "Διόνυσο" σε λαϊκότροπο ύφος κι αμέσως μετά τον λυρικό κύκλο τραγουδιών "Φαίδρα, τραγούδια αγάπης".
Ο δίσκος "Φαίδρα, τραγούδια αγάπης" βασίζεται σε στίχους της Αγγελικής Ελευθερίου, την οποία νωρίτερα μας είχε συστήσει ο συνθέτης με τη συμμετοχή της στο δίσκο "Χαιρετισμοί" (1982). Είναι ένας κύκλος ερωτικών τραγουδιών που αποπνέουν ένα κλίμα πικρών και αδιέξοδων συναισθημάτων μέσα από την καθημερινή ανθρώπινη επαφή. Ο τίτλος του δίσκου, καθώς και το επιλογικό κομμάτι του δίσκου ("Νυχτώνει"), παραπέμπουν ευθέως στην τραγική εκδοχή του ερωτικού συναισθήματος, όπως εκφράστηκε από το μύθο της Φαίδρας και την αντίστοιχη κινηματογραφική ταινία, την οποία είχε επενδύσει μουσικά παλιότερα ο Μίκης Θεοδωράκης. Στο συγκεκριμένο μάλιστα τραγούδι περνάνε χαρακτηριστικά μουσικά μοτίβα από το κλασικό τραγούδι της "Φαίδρας" που σφραγίστηκε από την εμβληματική ερμηνεία της Μελίνας Μερκούρη.
Το ύφος των τραγουδιών στο σύνολό τους είναι λυρικό, αλλά με μια σύγχρονη οπτική και ανάλογη ορχηστρική αντιμετώπιση, που τονίζεται ιδιαίτερα από την παρουσία ηλεκτρικών οργάνων και τη συμμετοχή εκτελεστών, όπως ο Γιάννης Σπάθας, ο Αντώνης Τουρκογιώργης και ο Νίκος Αντύπας, σε αρμονική όμως συνεργασία με τα κλασικά όργανα (μπουζούκι, όμποε, τσέλο κλπ.).
Εξαιρετικοί ερμηνευτές των τραγουδιών αναδεικνύονται η Αλίκη Καγιαλόγλου και ο Πέτρος Πανδής.
(c) ΣΕΙΡΙΟΣ | 1985 | πηγή: d58
2 σχόλια:
Αδικημένος δίσκος του Μίκη.Ο Πανδής εξαιρετικός αλλά η Καγιαλόγλου ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ.
Προσωπικά θεωρώ το " με κλειστα παράθυρα" από τις καλύτερες στιγμές της.
Μπράβο που μας το θύμησες.
!!!!!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου