Κυριακή 1 Μαρτίου 2020

Μίμης Πλέσσας: Σταθμός 0 (1974)

Επανέρχομαι στον πολυγραφότατο συνθέτη Μίμη Πλέσσα, για να ολοκληρώσω την παρουσίαση της δισκογραφίας του κατά τη δεκαετία του '70 καλύπτοντας μια σημαντική παράλειψη. Πρόκειται για τον κύκλο τραγουδιών "Σταθμός 0" που εκδόθηκε από την Columbia το 1974.
Ο δίσκος αυτός γράφτηκε στον απόηχο της τεράστιας επιτυχίας του περίφημου "Δρόμου" (1969), μιας απλησίαστης ακρώρειας της ελληνικής δισκογραφίας, την οποία ούτε ο ίδιος ο δημιουργός της κατάφερε ποτέ να πλησιάσει. 
Ο δίσκος, όπως είπαμε, κυκλοφόρησε το 1974, τη σημαδιακή χρονιά της μεταπολίτευσης, μέσα στο κλίμα της κυριαρχίας του πολιτικού τραγουδιού. Μοιραία συνέπεια αυτού ήταν να μην ακουστεί σχεδόν καθόλου, παρόλο που δεν είναι τελείως άσχετος με το κλίμα και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, αφού στο ομώνυμο τραγούδι, αλλά και σε κάποια άλλα, υπάρχουν έμμεσες αναφορές στην περίοδο που προηγήθηκε.
Η μουσική του Μίμη Πλέσσα μπορεί να μην είναι το ίδιο εμπνευσμένη σε όλα τα μέρη, ωστόσο υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερα αξιόλογα τραγούδια που ακούγονται με πολύ ενδιαφέρον ακόμη και σήμερα. Οι τίτλοι τους: "Σταθμός 0", "Στο μακρύ γιαλό", "Με πανί, κλωστή κι αγάπη", "Γράψε μου δυο λόγια". Ίσως και το "Αν μου δίνανε". Κινούνται κατά βάσιν στο ίδιο μουσικό κλίμα με τα τραγούδια του εξαιρετικού δίσκου "Για μια σταγόνα αλάτι" (1973). Οι στίχοι γράφτηκαν από δύο γυναίκες: Τα εννιά από τη συγγραφέα Σοφία Φίλντιση και τα υπόλοιπα από τη Βεατρίκη Δαλαμάγκα.
Βασική ερμηνεύτρια του δίσκου είναι η υπέροχη Δήμητρα Γαλάνη. Συμμετέχει σε τρία τραγούδια και ο Θέμης Ανδρεάδης, που εκείνη την εποχή έχτιζε την καριέρα του με τα σατιρικά τραγούδια του Γιάννη Λογοθέτη, αν και παράλληλα είχε πολύ αξιόλογες και "σοβαρές" συνεργασίες με πολλούς καταξιωμένους συνθέτες, όπως ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Χριστόδουλος Χάλαρης και φυσικά ο Μίμης Πλέσσας.


(c) LP | EMI Columbia | 1974 | πηγή: tzil/d58

Δεν υπάρχουν σχόλια: