Κυριακή 30 Αυγούστου 2020

Χάνομαι Γιατί Ρεμβάζω: Ιχνογραφία (1991)

Η συνεργασία του συγκροτήματος Χάνομαι Γιατί Ρεμβάζω με τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Σείριο που ξεκίνησε το 1988 και ήδη είχε αποφέρει δύο θαυμάσιους κύκλους τραγουδιών, τα "Παροίνια" (1988) και τα "Εγκαίνια" (1989), συνεχίζεται και την επόμενη δεκαετία του '90 με μια τρίτη προσωπική δισκογραφική κατάθεση που κυκλοφόρησε από τον Σείριο τον Οκτώβρη του 1991 με τίτλο "Ιχνογραφία" και είναι αφιερωμένη στον μέντορά τους Μάνο Χατζιδάκι και στον Νίκο Γκάτσο. 
Θυμίζω βέβαια ότι ο μεγάλος ποιητής-στιχουργός στη συνέχεια - αν και εν απουσία του - είχε μια ιδιαίτερη διασύνδεση με το συγκρότημα, όταν η σύντροφός του Αγαθή Δημητρούκα όχι απλώς συνεργάστηκε μαζί τους, αλλά συνέδεσε και τη ζωή της με τον Γιώργο Φιλιππάκη. 
Στην "Ιχνογραφία" έχουν μελοποιήσει μια σειρά από ενδιαφέροντα κείμενα είτε δικά τους, είτε του σταθερού τροφοδότη τους Βασίλη Νικολαΐδη, είτε ακόμη και σημαντικών μας ποιητών, όπως ο Ανδρέας Κάλβος, ο Γιώργος Σαραντάρης (για δεύτερη συνεχόμενη φορά) και ο Νίκος Εγγονόπουλος. Γι' αυτούς δεν αποτελεί εμπόδιο ένα τόσο ετερόκλητο υλικό που κινείται από τον απλό λυρικό λόγο μέχρι την περίπλοκη υπερρεαλιστική γραφή, αλλά αντιθέτως τους οδηγεί με άνεση στην επινόηση ευφάνταστων ηχοχρωματισμών που συνθέτουν έναν συναρπαστικό μουσικό πίνακα πολύχρωμο, ηλιόλουστο, ονειρικό, αλλά και οικείο καθημερινό ακροβατώντας με σωστή ισορροπία σε ποικίλα μουσικά είδη.
Στο δίσκο, εκτός από τα βασικά μέλη του σχήματος (Χάρης Καβαλλιεράτος, Γιώργος Φιλιππάκης, Barbara Sauter και Γιάννης Καρκύρας), συμπράττουν οι αξιόλογοι μουσικοί: Γιάννης Παπαγιάννης (όμποε), Σπύρος Γατζίας (τρομπόνι), Νίκος Ζερβόπουλος (τούμπα), Χρήστος Τσιαμούλης (ούτι, νέι, λαούτο), Βασίλης Παπαβασιλείου (κοντραμπάσο) και Θόδωρος Κοτεπάνος (πιάνο). Το εξώφυλλο και πάλι σχεδίασε ο Χάρης Καβαλλιεράτος.

(c) LP | Σείριος | 1991 | πηγή: d58

Δεν υπάρχουν σχόλια: