Ο Μπιθικώτσης της Επταετίας: Επίσημη αγαπημένη (1968)

Ο μεγάλος λαϊκός βάρδος Γρηγόρης Μπιθικώτσης (1922-2005), ο αγαπημένος σερ του ελληνικού τραγουδιού, διέγραψε μια συγκλονιστική πορεία στο χώρο του λεγόμενου «έντεχνου» τραγουδιού κατά τη δεκαετία του '60 από την εποχή που κυκλοφόρησε ο «Επιτάφιος» του Μίκη Θεοδωράκη και του Γιάννη Ρίτσου (1960) μέχρι την επιβολή του δικτατορικού καθεστώτος, οπότε και διακόπηκε απότομα η ιστορική αυτή συνεργασία. 

Είχε προηγηθεί βέβαια η καθαρά λαϊκή του περίοδος στη δεκαετία του '50, όταν προσπαθούσε να στήσει την προσωπική του καριέρα ερμηνεύοντας τραγούδια άλλων δημιουργών, αλλά και δικά του, όπως το περίφημο "Τρελοκόριτσο" που στάθηκε η πρώτη μεγάλη του επιτυχία μαζί με κάποια κινηματογραφικά τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι ("Γαρίφαλο στ' αφτί", "Είμαι άντρας"). 

Με την επιβολή της δικτατορίας ο Μπιθικώτσης βρέθηκε κάπως μετέωρος δισκογραφικά χωρίς την υποστήριξη πλέον του Μίκη, αν και στο πρώτο διάστημα (1968-1969) ηχογράφησε μερικά ακόμη "έντεχνα" τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου, του Δήμου Μούτση και του Γιάννη Σπανού, χωρίς ωστόσο αυτά να είναι ικανά να καλύψουν την ανάγκη διαρκούς ανανέωσης του προσωπικού του ρεπερτορίου, σε μια εποχή μάλιστα που είχε αρχίσει να επιβάλλεται η μόδα των προσωπικών δίσκων των τραγουδιστών παραμερίζοντας σε δεύτερο ρόλο τους συνθέτες. Έτσι αποφάσισε να καταπιαστεί ο ίδιος πλέον με τη σύνθεση τραγουδιών, κάτι που το γνώριζε βέβαια και από το παρελθόν, αλλά δεν το είχε καλλιεργήσει με συστηματικό και τακτικό τρόπο, όπως θα το κάνει σε όλη την περίοδο του χουντικού καθεστώτος με σταθερή παραγωγή ενός προσωπικού δίσκου κάθε χρόνο στο διάστημα 1968-1973. 

Ο δίσκος "Επίσημη αγαπημένη" (1968) ήταν ο πρώτος προσωπικός του που είχε τα χαρακτηριστικά της νέας φάσης της καριέρας του, τότε που του αποδόθηκε και το προσωνύμιο σερ. Τα περισσότερα τραγούδια έχουν δική του μουσική και μάλιστα μερικά απ’ αυτά ανήκουν στα ωραιότερα που έγραψε ποτέ, όπως το ομότιτλο του δίσκου, αλλά κυρίως τρία: "Τα σκόρπισε ο άνεμος", "Τριαντάφυλλα σπασμένα" και "Είχε κι εκείνος μιαν αγάπη". Το τελευταίο προκάλεσε κάποια σχόλια στην εποχή του για το στιχουργικό "ατόπημα", όπου ο ήρωας του τραγουδιού, ο Παναγιώτης απ' τη Μάνη, ζώντας χρόνια μακριά απ' τον τόπο του φέρεται να νοσταλγεί ...το νησί του. Μικρή σημασία έχει αυτό πάντως, γιατί το τραγούδι μουσικά είναι ωραιότατο!

Ο δίσκος πάντως περιλαμβάνει και μερικά σπουδαία τραγούδια άλλων συνθετών, όπως του Άκη Πάνου ("Όταν σημάνει η ώρα"), του Απόστολου Καλδάρα ("Πήραμε την κάτω βόλτα"), του Δήμου Μούτση ("Άκουσε Γρηγόρη", "Μέσα στο παλιό μου σπίτι") και του Σταύρου Κουγιουμτζή ("Πού ‘ναι τα χρόνια"). Το τραγούδι του Μούτση "Μέσα στο παλιό μου σπίτι" εδώ ακούγεται σε δεύτερη εκτέλεση, καθώς η πρώτη ανήκει στον Γιάννη Πουλόπουλο, που αναγράφεται και ως στιχουργός του, αν και - κατά δήλωση του συνθέτη - οι στίχοι γράφτηκαν από τον Μάνο Χατζιδάκι! Σε πρώτη εκτέλεση είναι το τραγούδι του Κουγιουμτζή "Πού 'ναι τα χρόνια" σε στίχους Άκου Δασκαλόπουλου, ένα χρόνο πριν το ερμηνεύσει ο Γιώργος Νταλάρας και το κάνει ευρύτερα γνωστό.

(c) CD | EMI-Columbia | 1968 | πηγή: d58