Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2020

Π. Κωνσταντακόπουλος, Νικηφόρος Βρεττάκος: Πικραμένος αναχωρητής (1992)

O Παναγιώτης Κωνσταντακόπουλος (γενν. 1964), πτυχιούχος μαθηματικός, μας έδωσε τη μοναδική δισκογραφική του κατάθεση το 1992 με τίτλο "Πικραμένος αναχωρητής", η οποία εκδόθηκε στην Κρήτη από την εκδοτική εταιρία Αεράκης.
Πρόκειται για έναν κύκλο μελοποιημένης ποίησης αποκλειστικά αφιερωμένο στον σημαντικό ποιητή της γενιάς του '30 Νικηφόρο Βρεττάκο (1912-1991) που μας έχει δώσει ένα σφύζον από ζωντάνια ποιητικό έργο πλημμυρισμένο από ουμανιστικές ιδέες, αγάπη, λατρεία για τη φύση και φιλειρηνικά μηνύματα. 
Πρόσφατα παρουσιάσαμε άλλη μια δισκογραφική έκδοση αφιερωμένη στην ποίηση του Βρεττάκου με το δίσκο "Ελεύθεροι Πολιορκημένοι" (1971) της Τερψιχόρης Παπαστεφάνου. Συγκρίνοντας τις δυο αυτές μελοποιήσεις βλέπουμε ολοφάνερα μια τελείως διαφορετική οπτική των δύο συνθετών απέναντι στον ποιητή. Ο Κωνσταντακόπουλος έγραψε εννιά όμορφα τραγούδια με πολύ ευαίσθητες μελωδίες χρωματισμένες με την αύρα της ελληνικής παράδοσης. Η σύνθεση των τραγουδιών είχε γίνει παλιότερα, κατά το διάστημα 1982-1986. Ξεχωρίζουν τα τρία λυρικά κομμάτια που ερμηνεύει η Μαρία Δημητριάδη ("Το τριαντάφυλλο", "Νύχτα στο ίδιο τραπέζι", "Όλα τα χρόνια που έλειπα"), αν και τις εντυπώσεις κερδίζει με το πρώτο άκουσμα το ομότιτλο τραγούδι που αποδίδει με τον δέοντα επικό τόνο ο βασικός ερμηνευτής του δίσκου και εμβληματικός κρητικός λυράρης Βασίλης Σκουλάς

Ο δίσκος κυκλοφόρησε ένα χρόνο μετά το θάνατο του ποιητή, αλλά η ηχογράφηση τον πρόλαβε εν ζωή κι έτσι στάθηκε δυνατό να ηχογραφηθεί και η δική του φωνή που απαγγέλλει δύο ποιήματά του.

(c) LP | Αεράκης | 1992 | Πηγή: d58


3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τον είχα βρει παλιά σ' ένα τούρκικο (ή ισραηλινό?) site,και απορούσα γιατί θάφτηκε αυτός ο δίσκος.Μπράβο για την αναφορά.
Και μια διευκρινιστική ερώτηση.Ο Παναγιώτης Κωνσταντακόπουλος είναι ο Τάκης Κωνσταντακόπουλος ?

s760 είπε...

...υπέροχες μουσικές ....

Άαβας / d58 είπε...

@dimdim3
Όχι, φίλε μου. Δεν είναι το ίδιο πρόσωπο. Συγγενείς ωστόσο πρέπει να είναι, γιατί και οι δυο κατάγονται από την Αρχαία Ολυμπία. Ο Τάκης είναι μεγαλύτερος κατά 10 χρόνια (γεννήθηκε το 1954). Ο Παναγιώτης πάντως συνεχίζει να υπηρετεί το "έντεχνο" τραγούδι κυρίως μέσω συναυλιών και μελοποιήσεων (Κάλβος, Σολωμός κλπ.) που δυστυχώς παραμένουν ανέκδοτες.