Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2021

Χάρις Αλεξίου: Εμφύλιος έρωτας (1984)

Η 9η προσωπική δισκογραφική κατάθεση της Χαρούλας Αλεξίου ήρθε το 1984 με τίτλο "Εμφύλιος έρωτας" και περιλαμβάνει δώδεκα λαϊκά τραγούδια με την υπογραφή του Χρήστου Νικολόπουλου, αλλά και του Νίκου Τάτση μαζί με δύο δικά της.
Η συνεργασία της Χαρούλας με τον Χρήστο Νικολόπουλο είχε ξεκινήσει το 1976 με το 2ο προσωπικό της δίσκο, συνεχίστηκε το 1977 στα "24 Τραγούδια", διευρύνθηκε το 1982 στο δίσκο "Η ζωή μου κύκλους κάνει", όπου κάλυπτε ολόκληρη τη δεύτερη μεριά του, ενώ το 1983 ο Νικολόπουλος είχε επιμεληθεί εξολοκλήρου την ενορχήστρωση στα "Τσίλικα", για να φτάσουμε στον "Εμφύλιο έρωτα", όπου έχουμε οκτώ από τα δώδεκα τραγούδια με τη δική του υπογραφή. Η συνεργασία τους θα ολοκληρωθεί το 1988 με το δίσκο "Η νύχτα θέλει έρωτα".
Τα οκτώ τραγούδια του Νικολόπουλου ακολουθούν τη γνωστή, πετυχημένη εμπορικά, συνταγή του συνθέτη, χωρίς πάντως κάτι το ξεχωριστό, έστω κι αν δύο από αυτά γνώρισαν επιτυχία ("Τώρα κι εγώ θα ζήσω", "Μία είναι η ουσία"), αν και πιο ενδιαφέροντα ίσως είναι άλλα δύο πάντως, το "Βήμα βήμα" και το "Αδιέξοδο"
Χωρίς αμφιβολία, τα ωραιότερα τραγούδια του δίσκου είναι τα δύο που έγραψε ο Νίκος Τάτσης ("Δεν τη αντέχεις έυκολα την άνοιξη", "Νιώθω τη ζωή να φεύγει") που επίσης είχε μακροχρόνια συνεργασία με τη Χαρούλα ήδη στους δίσκους "24 Τραγούδια" και "Η ζωή μου κύκλους κάνει". Αξιοσημείωτο εδώ είναι ότι οι στίχοι φέρουν την υπογραφή του ευαίσθητου στιχουργού Ηλία Κατσούλη και αποτελούν την πρώτη του (αν δεν πέφτω τόσο έξω) εμφάνιση στη δισκογραφία.

Τέλος, στο δίσκο μάς συστήνεται ως συνθέτρια για πρώτη φορά και η ίδια η Χαρούλα με δυο τρυφερές μπαλάντες ("Όλα γυρίζουν", "Η μπαλάντα της Ιφιγένειας") γραμμένες σε ένα ύφος που σαφώς προαναγγέλλει τη μεγάλη της στροφή προς τη σύνθεση δέκα χρόνια αργότερα με στίχους διαποτισμένους από έντονη μελαγχολική διάθεση και πλάγιες βιωματικές αυτοαναφορές.

(c) LP | Minos | 1984 | Πηγή: d58

Δεν υπάρχουν σχόλια: