Το πρώτο καινούργιο έργο του Μίκη Θεοδωράκη που κυκλοφόρησε λίγο πριν από τη μεταπολίτευση ήταν τα "18 Λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας" από τη Minos σε διπλή μάλιστα ηχογράφηση, μία με επικεφαλής τη Μαρία Φαραντούρη κι άλλη μία με τον Γιώργο Νταλάρα. Την ίδια χρονιά, δηλαδή το 1973, γράφτηκε κι ένας κύκλος λαϊκών τραγουδιών προορισμένων για τη φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη που εκείνη την περίοδο είχε αποκλειστικό συμβόλαιο με την ίδια εταιρία.
Αναφέρομαι στο δίσκο "Στην Ανατολή" που ξαναζωντανεύει τη θρυλική συνεργασία του συνθέτη με τον μεγάλο βάρδο δεκατρία χρόνια μετά τα τραγούδια της πρώτης "Πολιτείας". Ο Καζαντζίδης ήταν δύσκολος συνεργάτης και έδειχνε πολύ επιφυλακτικός απέναντι στο λεγόμενο "έντεχνο" λαϊκό τραγούδι σε πλήρη αντίθεση με τον συνοδοιπόρο του Γρηγόρη Μπιθικώτση που μεγαλούργησε στο συγκεκριμένο πεδίο. Δέχθηκε ωστόσο να ερμηνεύσει αυτά τα τραγούδια, κυρίως γιατί ο μεγάλος συνθέτης τα έγραψε για τη φωνή του πάνω σε ορθόδοξους λαϊκούς δρόμους ικανοποιώντας ουσιαστικά τις αισθητικές προτιμήσεις του τραγουδιστή.
Τα τραγούδια βασίστηκαν σε στίχους των Μιχάλη Κακογιάννη, Γιάννη Καλαμίτση, Κώστα Στυλιάτη και Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος έκανε την ενορχήστρωση και διηύθυνε την ορχήστρα που είχε επικεφαλής τα μπουζούκια του Λάκη Καρνέζη, του Χρήστου Νικολόπουλου και του Θανάση Πολυκανδριώτη. Κάθε πλευρά του δίσκου ξεκινά με το αυτοσχεδιαστικό θέμα "Τα πατροπαράδοτα" που ερμηνεύεται από τον συνθέτη μαζί με τον τραγουδιστή. Από τα υπόλοιπα τραγούδια ξεχωρίζουν το ομότιτλο, το "Άστατο πουλί" που ακούστηκε περισσότερο με τη δεύτερη εκτέλεση της Μαργαρίτας Ζορμπαλά, και πάνω απ' όλα το συγκλονιστικό ζεϊμπέκικο "Άπονες εξουσίες" που συνιστά και μια κορυφαία ερμηνευτική στιγμή του Στέλιου Καζαντζίδη.
Αξιοσημείωτο πάντως είναι ότι ο δίσκος περιέχει άλλα δυο όμορφα τραγούδια, αλλά σε ...δεύτερη μελοποίηση! Πρόκειται για τα τραγούδια "Και δε μίλησε κανείς" και "Μ' ένα καράβι όνειρα", τα οποία νωρίτερα την ίδια χρονιά είχαν μελοποιηθεί από τους άσημους Γιώργο Κυριαζή και Άρη Καπετανάκη αντίστοιχα για ένα διαγωνισμού τραγουδιού με ερμηνευτή τον Μανώλη Μητσιά και μπήκαν στο δίσκο "Χρυσός δίσκος 74". Και να πω την αμαρτία μου: Αυτές οι δυο πρώτες μελοποιήσεις μάλλον ακούγονται πιο ωραίες από τις αντίστοιχες του Μίκη!
Προσθέτω μόνο ότι δίπλα στον μεγάλο βάρδο δεύτερη φωνή κάνει η Χαρούλα Αλεξίου, ενώ το ωραίο εξώφυλλο ζωγράφισε η Ξανθίππη Μίχα-Μπανιά. Ο δίσκος κυκλοφόρησε τον Νοέμβρη του 1974 και γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία.
(c) LP | Minos | 1974 | Πηγή: tzil/d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου