Ο Αντώνης Καλογιάννης (1940-2021) ξεκίνησε δίπλα στον Μίκη Θεοδωράκη που αμέσως τον ενσωμάτωσε στο μόνιμο σχήμα, με το οποίο πραγματοποίησε αμέτρητες συναυλίες σε πολλά μέρη του ελεύθερου κόσμου στα χρόνια της δικτατορίας, ενώ παράλληλα τον αξιοποίησε και στις ηχογραφήσεις έργων του που κυκλοφόρησαν είτε στο εξωτερικό, είτε στην Ελλάδα μετά τη μεταπολίτευση, όπως: "Πνευματικό Εμβατήριο", "Τα τραγούδια του αγώνα", "Τα τραγούδια του Ανδρέα", "Τα λαϊκά", "Νύχτα θανάτου", "Ο ήλιος και ο χρόνος", "Επιφάνια Αβέρωφ".
Το 1972 έκανε το πρώτο βήμα διεύρυνσης του ρεπερτορίου του συμμετέχοντας στο δίσκο "Συνοικισμός Α" του Δήμου Μούτση και την επόμενη χρονιά στο δίσκο "Για μια σταγόνα αλάτι" των Μίμη Πλέσσα και Δημήτρη Χριστοδούλου, ενώ από τη μεταπολίτευση και μετά άρχισε να χτίζει την προσωπική του καριέρα με πολύ αξιόλογο ρεπερτόριο μέσα από ποικίλες συνεργασίες, χωρίς το άγχος να παρουσιάζει τακτικά προσωπικούς δίσκους, όπως ήταν ο συρμός της εποχής. Η πιο ενδιαφέρουσα συνεργασία του αυτό το διάστημα ήταν με τον Αργύρη Κουνάδη που έχει καταγραφεί σε τρεις συνολικά δίσκους κατά την τριετία 1975-1977 ("Το ταξίδι", "Εν Αθήναις", "Made in Greece"), απ' όπου ξεπήδησαν και μερικές εμπορικές επιτυχίες, όπως η "Φρεγάδα" (σε 2η εκτέλεση), "Στην πλατεία Αβησσυνίας", "Όρτσα τα πανιά" κλπ.
Προσωπικές συνεργασίες σε ολοκληρωμένες δουλειές είχε με τον Χρήστο Γκάρτζο ("Κάτι φταίει"), τον Ζορζ Μουστακί, τον Σπύρο Παπαβασιλείου ("Τα σημερινά"), τον Δημήτρη Λάγιο ("Εδώ που γεννηθήκαμε"), τον Μάριο Τόκα ("Μικρά ερωτικά") και κάποιες μεταγενέστερες.
Αν και η μεγάλη καριέρα του ήταν συνδεδεμένη αποκλειστικά με τη δισκογραφική εταιρία Philips (Polydor), είναι αξιοσημείωτες δυο παρασπονδίες του στη Lyra με τη συμμετοχή του στoυς αξιόλογους δίσκους "Γράμματα στον Μακρυγιάννη" του Ηλία Ανδριόπουλου και "Μικραίνει ο κόσμος" του Σταύρου Κουγιουμτζή.
Έφτιαξα λοιπόν ένα μικρό πορτρέτο του σπουδαίου τραγουδιστή με υλικό αντιπροσωπευτικό της περιόδου 1971-1984 που αποτελεί και την περίοδο της μεγάλης του ακμής με πολλά και όμορφα τραγούδια, μερικά μάλιστα ήδη κλασικά και εμβληματικά μιας εποχής μεγάλης ανάτασης του λεγόμενου "έντεχνου" λαϊκού τραγουδιού μας. Η κυριαρχική παρουσία του Μίκη Θεοδωράκη ήταν αναπόφευκτη, αλλά και του Αργύρη Κουνάδη κατά δεύτερο λόγο, ενώ φρόντισα να υπάρχουν δείγματα απ' όλες τις δουλειές του τραγουδιστή σ' αυτό το διάστημα.
(c) Polydor/Lyra 1971-1984 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου