Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του δίσκου:
Πιστεύουμε ότι δεν θα ήταν άσκοπο να πληροφορηθεί ο ακροατής των τραγουδιών αυτού του δίσκου το μικρό ιστορικό τους και, κυρίως, να ξέρει κάτω από ποιες συνθήκες πλάστηκαν παίρνοντας σάρκα και οστά. Γιατί η αλήθεια είναι πως, εκτός από τρία ή τέσσερα που η μελοποίησή τους έγινε πάνω σε ποιήματα του φερόμενου εδώ ως στιχουργού Κ.Γ. Παπαγεωργίου, όλα τα άλλα πήραν τη μορφή του τραγουδιού ομολογουμένως κάτω από ιδιαίτερα ασυνήθιστες για την εποχή μας συνθήκες. Και πρώτα πρώτα θα πρέπει να τονιστεί ότι καμιά απολύτως πρόβλεψη ούτε πρόθεση υπήρχε για την τύχη που τελικά θα τα περίμενε, να περιληφθούν δηλαδή σε δίσκο με τη μορφή που κυκλοφορούν σήμερα ή, τουλάχιστον, δεν υπήρχε καμιά παρόμοια συνειδητή πρόθεση. Αντίθετα τα τραγούδια αυτά δημιουργήθηκαν σε ανύποπτες ώρες, κάπου ανάμεσα στα 1970 με 1973, δείχνοντας ο ένας στον άλλο τη δουλειά του εμπιστευτικά, παίζοντας ένα σκοπό στην κιθάρα ή στο λαγούτο. Κι απ’ την ανάγκη και των δύο να τραγουδήσουμε αυτό το σκοπό φτιάχνονταν οι στίχοι, που προτιμότερο θα ήταν να λέγαμε τα λόγια. Άλλοτε πάλι με συντροφιά λιγοστούς φίλους, πίνοντας κρασί, η ίδια διαδικασία, κάποτε μάλιστα άλλαζε ο στίχος ή διορθωνόταν με τη συμμετοχή τρίτων, ώστε να καλυφθούν καλύτερα τα διάφορα κενά και οι χασμωδίες, κάτι να πούμε δηλαδή σαν το δημοτικό τραγούδι. Σήμερα, χωρίς καμιά απολύτως πρόθεση να ισχυρισθούμε προσχήματα διάφορα περί ερασιτεχνισμού, μια κι από τότε κύλησε κάμποσο νερό στ’ αυλάκι κι έχει φτιάξει ο καθένας μας ένα δικό του πρόσωπο στο χώρο του, επιζητώντας έμμεσα την επιείκεια του ακροατή, αισθανόμαστε την υποχρέωση να τον πληροφορήσουμε ότι η σκέψη για όλ’ αυτά γεννήθηκε άξαφνα γύρω στα 1973 και ότι η ηχογράφηση έγινε το Νοέμβρη του ’74 με την παραίνεση και την πρωτοβουλία του παραγωγού αυτού του δίσκου, που άκουσε τη δουλειά και ίσως να σκέφτηκε ότι θα άξιζε τον κόπο ν’ ακουστεί από πιο πολλούς πέρα από λίγους φίλους που ήδη την ήξεραν και την τραγουδούσαν.
(c) LP | EMI | 1978 | Πηγή: Ι.ΜΠ. / d58
* Σημείωση: Η λ. "έρανα" κατά το λεξικό της Σούδας σημαίνει "δώρα τα εκ της συλλογής" (δηλαδή δώρα από προσφορές).
4 σχόλια:
Υπάρχουν κάπου αυτά τα τραγούδια ωστε να μπορέσουμε να τα ακούσουμε;
Η Μίνως ΕΜΙ εξέδωσε σε cd ένα σωρό ανούσιες κι επαναλαμβανόμενες κατά τη γνώμη μου συλλογές από τη δεκαετία του 70 κι αυτό όπως και άλλα σημαντικά έργα τα άφησε στο σκοτάδι.
@John80K
Πόσο δίκιο έχεις! Δυστυχώς οι εταιρίες αδυνατούν να αντιληφθούν τι θησαυρούς διαθέτουν στο οπλοστάσιό τους προωθώντας με πολύ συζητήσιμο τρόπο ορισμένα τετριμμένα πράγματα, ενώ συγχρόνως αφήνουν ανεκμετάλλευτα άλλα πολύ πιο πρωτότυπα και ουσιαστικά ηχογραφήματα, όπως ο παρών, σαφώς αδικημένος δίσκος...
Εξαιρετικός δίσκος!
Συγκινούμαι ιδιαίτερα με τα κομμάτια «Το σπίτι μου το σφάλισα» και με το «Τα πλοία βούλιαξαν».
Καλή μέρα,
Ν. Φερέτη
Δημοσίευση σχολίου