Μετά την έντονα παραγωγική δεκαετία που προηγήθηκε ο Γιάννης Μαρκόπουλος μπαίνει σε μια περίοδο περισυλλογής από το ξεκίνημα της δεκαετίας του '80 αναζητώντας ένα νέο μουσικό στίγμα μέσα στο καινούργιο μουσικό περιβάλλον που είχε αρχίσει να διαμορφώνεται.
Μια τέτοια αναζήτηση εκφράζει ο δίσκος "Ορίζοντες" με την εύγλωττη σημειολογία του τίτλου του. Πρόκειται για έναν κύκλο δώδεκα καινούργιων τραγουδιών σε χαμηλόφωνο ύφος με κάποιες ωστόσο δυναμικές εκτροπές και με λιτή ενορχήστρωση που δείχνει ότι σταδιακά απομακρύνεται από τα παραδοσιακά ηχοχρώματα του παρελθόντος. Όπως γράφει ο συνθέτης, τα τραγούδια περιγράφουν εντυπώσεις από τη ζωή μέσα στην πόλη. "Η διάθεση διαμαρτυρίας που υπάρχει στη φωνή της ερμηνεύτριας είναι ένα δείγμα αγάπης από μέρους του δημιουργού για την αγωνιστικότητα της γυναίκας σε μια κοινωνία γεμάτη ψέματα, βία, οικονομική κρίση, ανηθικότητα και χρεοκοπία των ανθρώπινων σχέσεων".
Συνοδοιπόροι του συνθέτη σ' αυτή τη δουλειά είναι οι στιχουργοί Αγγελική Ελευθερίου (γνωστή μας από τις συνεργασίες της με τον Μίκη Θεοδωράκη), Γιώργος Σκούρτης (βλέπε "Μετανάστες"), Μιχάλης Φακίνος (βλέπε "Ανεξάρτητα"), Χρίστος Στίπας (τον πρωτογνωρίσαμε με δύο λαϊκά τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου: "Έχω μια δεκάρα τρύπια", "Τρεις μάγκες, τρεις γερόμαγκες" με τον Στράτο Παγιουμτζή), Μιχάλης Σταυρακάκης (βλέπε "Παράθυρο στη Μεσόγειο") και Πάνος Θεοδωρίδης (βλέπε "Σεργιάνι στον Κόσμο" και "Λειτουργία του Ορφέα"). Υπάρχει επίσης ένα μελοποιημένο ποίημα της Τζένης Μαστοράκη ("Διόδια") κι ένα τραγούδι από χορικό της κωμωδίας "Εκκλησιάζουσες" του Αριστοφάνη σε απόδοση του Μίνου Βολανάκη ("Ώρα ώρα").
Είναι ο τρίτος προσωπικός δίσκος της Βασιλικής Λαβίνα, συζύγου του συνθέτη. Πρόκειται για μια τραγουδίστρια με εξαιρετική ποιότητα φωνής, αν και σήμερα ακούγεται μάλλον ξεπερασμένη. Στα πιο χαμηλόφωνα τραγούδια του δίσκου η ερμηνεία της είναι θαυμάσια. Όταν υψώνει φωνή διαμαρτυρίας σε ορισμένα κομμάτια, δείχνει να ξεφεύγει από τα φυσικά της όρια. Ξεχωρίζουν οι ερμηνείες της στα τραγούδια "Νάτανε λέει καλοκαίρι" και "Νέα Ιωνία".
Η ενορχήστρωση βασίστηκε στα όργανα: Σαντούρι, μπουζούκι, κρητική λύρα, φλάουτο, φλογέρα, κλαρίνο, βιολί, κιθάρες, μπάσο και κρουστά. Συμμετέχει επίσης κουαρτέτο εγχόρδων. Το εξώφυλλο σχεδίασε ο Δημήτρης Αρβανίτης.
Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα δίσκο που ανήκει στα ελάσσονα έργα του Γιάννη Μαρκόπουλου, αλλά διαθέτει αρκετές καλές στιγμές που αναδύονται μέσα από κάποια πραγματικά όμορφα τραγούδια.
(c) LP | EMI Columbia | 1981 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου