Ο μελωδικός πλούτος που αναβλύζει από τα τραγούδια του Γιώργου Σταυριανού νομίζω πως μπορεί εύλογα να τον κατατάξει στη χατζιδακική αισθητική γραμμή, η οποία άλλωστε καρποφόρησε τόσο γόνιμα μέσα στη δεκαετία του '80 με μια πληθώρα νέων τραγουδοποιών.
Έτσι, μοιάζει απολύτως φυσική εξέλιξη η συνάντηση των δύο δημιουργών που συντελέστηκε το 1990, όταν ο Σείριος του Μάνου Χατζιδάκι στέγασε την καινούργια δουλειά του Γιώργου Σταυριανού, τέταρτη κατά σειρά, με τίτλο "Άνεμος είναι...". Αξιοσημείωτο άλλωστε είναι ότι ένα σύντομο σημείωμα του συνθέτη στο οπισθόφυλλο του δίσκου παραπέμπει φανερά στην ατμόσφαιρα του χατζιδακικού "Κύκλου του CNS"!
Μάλιστα στο δίσκο αυτό ο ευαίσθητος τραγουδοποιός συναντήθηκε και με τα βασικά μέλη του σχήματος Δυνάμεις του Αιγαίου, που λίγο νωρίτερα είχαν καταθέσει στον Σείριο τον αποχαιρετιστήριο δίσκο τους "Ανατολικό Παράθυρο", για να ξαναβρεθούν και πάλι μαζί σ' αυτή τη δουλειά δίνοντάς της εκείνο το χαρακτηριστικό ηχόχρωμα που διέκρινε τα δικά τους τραγούδια, έτσι που κάποιος ανυποψίαστος να δυσκολεύεται να ξεχωρίσει σε ποιον τελικά ανήκει αυτός ο δίσκος!
Πρόκειται ασφαλώς για πολύ όμορφα τραγούδια διανθισμένα και με κάποια οργανικά θέματα, όπως το συνηθίζει ο Σταυριανός σε όλους τους δίσκους του. Έντονα λυρική και ποιητική διάθεση, ένα κλίμα νοσταλγίας και φθοράς, ερωτικές αναπολήσεις και συγκινησιακές εξάρσεις χαρακτηρίζουν την ατμόσφαιρα του δίσκου. Τραγούδια, όπως τα "Μα εσύ γελάς σαν πρώτα", "Δρόμοι που αγάπησα" (παραπέμπει στην ποιητική του Αναγνωστάκη και του Λειβαδίτη), "Τα δάκρυα της νύχτας" ή "Μάταιο πλήθος" και (πάνω απ' όλα) "Και το πλοίο φεύγει", είναι από τα ωραιότερα που έχει γράψει ο συνθέτης. Τραγουδούν: Νίκος Γράψας, Ελένη Βιτάλη, Χρήστος Τσιαμούλης, Δημήτρης Λέκκας, καθώς και ο συνθέτης.
Και μια μικρή απορία: Από την πρώτη στιγμή που πρωτοάκουσα σε βινύλιο αυτό το δίσκο μου γεννήθηκε η απορία γιατί στο μέσον του έργου (κλείσιμο της α' πλευράς) περιλαμβάνεται το κομμάτι "Επίλογος", το οποίο αποτελεί συντομευμένη εκδοχή του εναρκτήριου τραγουδιού της β' όψης "Μάταιο πλήθος". Είχα σκεφτεί ότι υπήρχε κάποιο ...λάθος της παραγωγής που έβαλε ανάποδα τις δυο πλευρές, αλλά αυτό δεν επιβεβαιώθηκε από τη νεότερη ψηφιακή έκδοση του δίσκου που διατήρησε απείραχτη την ίδια πρωθύστερη σειρά των κομματιών. Η απορία παραμένει...
(c) LP | Σείριος | 1990 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου