Μπαίνοντας στη δεκαετία του '90 ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας δίνουν και πάλι ένα δυνατό δισκογραφικό παρών μέσα από το σπουδαίο άλμπουμ "Η μοναξιά του σχοινοβάτη" που εξέδωσε η ΑΚΤΗ.
Είναι ένα κλασικό πλέον άλμπουμ που ακούστηκε πολύ και μας χάρισε μερικές εξαιρετικές στιγμές, χαρακτηριστικές της ευαισθησίας, του μουσικού ταλέντου και της διεισδυτικής στιχουργικής τους που κάποιες φορές μοιάζει να βυθίζεται σε πληγές ανοιχτές από τον μικρόκοσμο του καθημερινού βίου, ακόμη και του περιθωρίου.
Στο δίσκο αυτό λοιπόν βρίσκουμε πανέμορφα τραγούδια, όπως το "Ερωτικό κάλεσμα" σε ποίηση Μενέλαου Λουντέμη, άλλο ένα δυνατό μελοποιημένο ποίημα του Αργύρη Χιόνη ("Το ωραίο καλοκαίρι"), όπου συμμετέχει ερμηνευτικά και ο Πασχάλης, το σκωπτικό "Don't Worry, Be Happy" του Bobby McFerrin που διασκεύασαν έξυπνα οι δυο τραγουδοποιοί, το ωραίο λαϊκό "Χίλια Γράμματα" των Δημήτρη Ζμπέκου και Γιώργου Σαρρή και φυσικά τα αγαπημένα "Έλα στ' όνειρό μου", "Δεν φταις εσύ", "Καλό ταξίδι" και "Γυμνή σκιά".
Επίτηδες δεν ανέφερα το ομότιτλο τραγούδι "Η μοναξιά του σχοινοβάτη", για να σταθώ σ' αυτό λίγο παραπάνω. Είναι ένα τραγούδι σε ύφος μπλουζ που γράφτηκε για τον Παύλο Σιδηρόπουλο, ένα περίπου χρόνο μετά τον πρόωρο χαμό του. Οι αδελφοί Κατσιμίχα ήταν προσωπικοί φίλοι του Παύλου και το χτίσιμο του τραγουδιού βασίστηκε εν μέρει σε υλικά δανεισμένα από εκείνον μέσα από σκόρπιες φράσεις από συνομιλίες τους, όπως η χαρακτηριστική φράση "κόκκινο φεγγάρι".
Βασικός ενορχηστρωτής του δίσκου ήταν ο Γιάννης Ιωάννου, ενώ από δυο τραγούδια ενορχήτρωσαν ο Γιώργος Ανδρέου και ο Νίκος Ζέρβας.
(c) CD | AKTH | 1992 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου