α. Μικρή εισαγωγή:
Υπάρχει μια στερεότυπη απαξίωση της δεκαετίας του '80 ως εποχής παρακμής του ελληνικού τραγουδιού και ομολογώ ότι κι εγώ συχνά έχω υιοθετήσει αυτή την αποστροφή. Συχνά όμως αναρωτιέμαι πόσο δίκαιη είναι αυτή η αξιολόγηση, όταν προφανώς εκφράζει μιαν αναπόφευκτη σύγκριση με τις δυο προηγούμενες δεκαετίες που αναμφίβολα αποτελούν την εποχή της μεγάλης ακμής του ελληνικού τραγουδιού.
Αλλά ας ρίξουμε μια ματιά λιγότερο προκατειλημμένη σ' αυτή τη δεκαετία. Φέρνω στο νου μου πρόχειρα κάποια μουσικά πρόσωπα και γεγονότα ανήκουν στο χρονικό ορίζοντα της δεκαετίας του '80, όπως: Τη "λυρική" φάση του Μίκη Θεοδωράκη. Την εντυπωσιακή στροφή του Δήμου Μούτση προς την προσωπική μπαλάντα. Το "Ρεμπέτικο" του Σταύρου Ξαρχάκου. Τη δυναμική εισβολή του Σταμάτη Κραουνάκη! Την πανέμορφη δισκογραφική στροφή του Νίκου Ξυδάκη. Την ώριμη φάση του Νότη Μαυρουδή. Τη χειμαρρώδη δισκογραφία του Θάνου Μικρούτσικου. Το φυτώριο νέων δημιουργών που γέννησε η γενναιοδωρία του Μάνου Χατζιδάκι μέσα από τη "Λιλιπούπολη" και τους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού της Κέρκυρας. Το ξεπέταγμα της Λένας Πλάτωνος. Τη γόνιμη συνάντηση της Ελένης Καραΐνδρου με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο. Τις εντυπωσιακές συνεργασίες του Μανώλη Ρασούλη. Και φυσικά την πρώιμη γενιά των νεότερων τραγουδοποιών, όπως ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Βαγγέλης Γερμανός, ο Νίκος Πορτοκάλογλου, ο Νίκος Παπάζογλου, ο Βασίλης Νικολαΐδης, ο Σταύρος Παπασταύρου, οι Δυνάμεις του Αιγαίου, οι Χάνομαι Γιατι Ρεμβάζω και βεβαίως οι αδελφοί Κατσιμίχα! Ε, δεν είναι και λίγα όλα αυτά!
β. Ζεστά ποτά:
Οι Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας, δίδυμα αδέλφια, αποτέλεσαν χωρίς αμφιβολία το κορυφαίο σχήμα που ανέδειξε το ελληνικό τραγούδι εδώ και κάμποσες δεκαετίες. Τους ανήκει ανεπιφύλακτα αυτή η πρωτιά, την οποία κατέκτησαν με την ποιότητα της μελωδικής τους γραμμής, τη δύναμη του ποιητικού τους λόγου, το ερμηνευτικό τους ύφος, αλλά και τη στάση ζωής που επέδειξαν αποφασίζοντας να εγκαταλείψουν την ενεργό δράση τη στιγμή της απόλυτης καταξίωσής τους, πριν επέλθει ο κορεσμός και η αναπόφευκτη παρακμή.
Κι όμως, το ξεκίνημά τους ήταν δύσκολο κι έπρεπε να περιμένουν υπομονετικά ως το 1985, για να βρει δισκογραφική στέγη η πρώτη τους δουλειά με τίτλο "Ζεστά ποτά" με υλικό ωστόσο που είχε γεννηθεί κάμποσα χρόνια νωρίτερα, στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '70, όταν προσπαθούσαν να σταθούν στο χώρο παίζοντας τα τραγούδια τους σε αθηναϊκά στέκια ή σε κλαμπ του Βερολίνου, όπου έζησαν για ένα διάστημα. Η πετυχημένη παρουσία του Πάνου στους δεύτερους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού της Κέρκυρας (1982) με το κλασικό πια τραγούδι του Χάρη "Μια βραδιά στο Λούκι" δεν ήταν αρκετή, για να τους ανοίξει το δρόμο. Και ήταν τελικά ο Μανώλης Ρασούλης ο άνθρωπος που αντιλήφθηκε το πολύτιμο φορτίο που κουβαλούσαν στις αποσκευές τους οι δυο τραγουδοποιοί, με αποτέλεσμα να αναλάβει την παραγωγή της πρώτης τους αυτής δουλειάς μαζί με τους καταξιωμένους μουσικούς Νίκο Αντύπα και Γιάννη Σπάθα που επιμελήθηκαν την ενορχήστρωση.
Κι έτσι γεννήθηκαν τα "Ζεστά ποτά" που έγιναν δεκτά με πολύ θετικό τρόπο από το κοινό καθιερώνοντας αμέσως τους δυο αδελφούς, για ν' αρχίσει έτσι η πολύ γόνιμη πορεία τους στο ελληνικό τραγούδι που κράτησε ως το 2000, αν και συνεχίστηκε για λίγο καιρό παραπάνω με σποραδικές επανεμφανίσεις, χαρίζοντάς μας επτά συνολικά κύκλους τραγουδιών εξαιρετικής ποιότητας, έστω κι αν η δύναμη του πρώτου τους φανερώματος δεν επέτρεψε στις υπόλοιπες δουλειές τους να αξιολογηθούν αμερόληπτα και δίκαια.
Τα "Ζεστά ποτά" λοιπόν παραμένουν ένας ολοφώτεινος σηματοδότης εκείνης της απαξιωμένης δεκαετίας με μια σειρά εμπνευσμένων τραγουδιών αρκετά ετερόκλητου ύφους που τα διακρίνει η μελωδική πρωτοτυπία, ο ευθύβολος κι ενίοτε τολμηρός και συνάμα λυρικός στίχος και οι ζεστές ερμηνείες. Όλα τα τραγούδια αγαπήθηκαν πολύ, έστω κι αν μερικά αναδείχθηκαν εμπορικότερα, όπως το "Ρίτα Ριτάκι", και το "Γέλα πουλί μου". Ανάμεσά τους και το μελοποιημένο ποίημα "Υπόγειο" της Ρίτας Μπούμη-Παπά που αποκάλυπτε ένα ειδικό ενδιαφέρον των τραγουδοποιών για την ελληνική ποίηση και γιαυτό σε κάθε τους δουλειά έχουν ενσωματωθεί και κάμποσα μελοποιημένα ποιήματα, τα οποία αργότερα εξέδωσαν σε ένα συγκεντρωτικό άλμπουμ με τον τίτλο "Στους ελαιώνες της αγάπης" (2002).
(c) LP | EMI Columbia | 1985 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου