Με τον κίνδυνο να παρεξηγηθώ θα πω ότι μια κουβέντα για τον Μάνο Χατζιδάκι μοιραία οδηγείται σε κοινοτοπίες! Γιατί δεν ξέρω τι μπορεί πια να πει κανείς γι' αυτή την ξεχωριστή προσωπικότητα, χωρίς να έχει ήδη ειπωθεί άπειρες φορές! Και παρόλα αυτά, η ανάγκη για συνεχή επιστροφή στο έργο του παραμένει ασίγαστος πόθος και προκλητικός πειρασμός.
Γιαυτό κι εγώ εδώ στο Δισκοβόλο, αν και συχνά έχω κάνει αφιερώματα στον συνθέτη και μάλιστα τον τελευταίο καιρό έχω επιμείνει αρκετά στην προβολή έργων άλλων δημιουργών που όμως κινήθηκαν κάτω από τη δημιουργική αύρα εκείνου, θέλω και πάλι σήμερα να σταθώ σε μια ακόμη χατζιδακικής πνοής δισκογραφική έκδοση που πραγματικά έχει αφήσει βαθύ αποτύπωμα στην ελληνική δισκογραφία κι έγινε το εκκολαπτήριο σημαντικών δημιουργών που είχαν την τύχη σ' αυτή τους την εκκίνηση να βρεθούν κάτω από την αλάθευτη καθοδήγηση του μεγάλου αυτού μέντορα.
Ο λόγος λοιπόν για την περίφημη "Λιλιπούπολη", τη θρυλική "παιδική" εκπομπή του Τρίτου Προγράμματος που μεταδιδόταν επί μια πενταετία (1976-1980) σε ημίωρα επεισόδια αυτοτελή ή σε συνέχειες, με ευφάνταστες ιστορίες που σκάρωνε μια μεγάλη συγγραφική ομάδα με επικεφαλής τη Ρεγγίνα Καπετανάκη, πλημμυρισμένες από υπέροχα τραγούδια σε στίχους της Μαριανίνας Κριεζή. Τις φωνές των ηρώων απέδιδαν σπουδαίοι ηθοποιοί, όπως η Αλέκα Παΐζη, η Σαπφώ Νοταρά, ο Λευτέρης Βογιατζής, ο Βασίλης Μπουγιουκλάκης, ο Σταμάτης Φασουλής, η Άννα Παναγιωτοπούλου, ο Μίμης Χρυσομάλλης και πολλοί άλλοι, καθώς και τραγουδιστές, άσημοι ακόμη τότε, όπως η Νένα Βενετσάνου και η Κρίστη Στασινοπούλου.
Τα τραγούδια της "Λιλιπούπολης" έγραφαν τέσσερις συνθέτες που τότε ακόμη ήταν εντελώς άγνωστοι. Ο Νίκος Κυπουργός βέβαια είχε ήδη μια δισκογραφική προϋπηρεσία που ωστόσο δεν ήταν αρκετή, για να τον έχει κάνει γνωστό. Η Λένα Πλάτωνος και ο Δημήτρης Μαραγκόπουλος έκαναν τα πρώτα τους μουσικά βήματα και στη συνέχεια έχτισε ο καθένας τους τη δική του μουσική ιστορία. Υπήρχε κι ένας τέταρτος συνθέτης, ο Νίκος Χριστοδούλου, αλλά για λόγους αισθητικής διαφωνίας με τον Μάνο Χατζιδάκι τελικά η δική του συμβολή στη μουσική της σειράς αποκλείστηκε από τις ηχογραφήσεις των τραγουδιών που πραγματοποιήθηκαν από 29 Οκτωβρίου 1979 μέχρι τις 2 Μαΐου του 1980 και περιλήφθηκαν στην επίσημη έκδοση της ΕΜΙ την ίδια χρονιά σε διπλό δίσκο βινυλίου που αργότερα χώρεσαν σε μονό ψηφιακό δίσκο.
Οι επίσημες αυτές ηχογραφήσεις βέβαια είχαν αρκετές αποκλίσεις από την αρχική μορφή των τραγουδιών, όπως ακούγονταν στα ραδιοφωνικά επεισόδια της σειράς. Οι ίδιοι οι συνθέτες ενορχήστρωσαν το υλικό τους που το διηύθυνε ο Μάνος Χατζιδάκις. Έντεχνες ενορχηστρώσεις με εκλεπτυσμένα ηχοχρώματα που αποδίδουν ιδανικά την ατμόσφαιρα κάθε τραγουδιού με ακουστικά όργανα, όπως βιολί, βιολοντσέλο, φλάουτο, όμποε, φαγκότο, κιθάρα και διάφορα χάλκινα ή κρουστά. Για την ερμηνεία των τραγουδιών τελικά επελέγησαν οι: Αντώνης Κοντογεωργίου, Σπύρος Σακκάς, Σαβίνα Γιαννάτου και Μαριέλλη Σφακιανάκη.
Σημειώνω ότι το 2001 ο Δημήτρης Μαραγκόπουλος επανέφερε στο προσκήνιο τη "Λιλιπούπολη" με αφορμή τη συμπλήρωση 25 χρόνων από το ξεκίνημα της ραδιοφωνικής της μετάδοσης στο Τρίτο Πρόγραμμα, παρουσιάζοντας το έργο σε νέα εκτέλεση στο Μουσικό Θέατρο Βόλου (μαζί με τα "κομμένα" τραγούδια του Νίκου Χριστοδούλου), όπου και ηχογραφήθηκε ζωντανά και κυκλοφόρησε σε δίσκο.
(c) CD | EMI | 1980 | Πηγή: d58
4 σχόλια:
Τα "κομμένα" τραγούδια του Νίκου Χριστοδούλου κυκλοφόρησαν στη δισκογραφία ή απλώς παρουσιάστηκαν στο ΜΜΑ;
Δυστυχώς η έκδοση της νέας εκτέλεσης του 2001 περιορίστηκε και πάλι στα τραγούδια των τριών συνθετών και μάλιστα όχι όλα...
Ένα δεύτερο αισθητικό λάθος του Χατζιδάκι στην Λιλιπούπολη (μετά τον αποκλεισμό του Ν. Χριστοδούλου) ήταν ο αποκλεισμός της Νένας Βενετσάνου. Έχει διασωθεί η εκτέλεση του "άσπρου χρώματος" από την Βενετσάνου και νομίζω είναι αισθητικώς ανώτερη από την αντίστοιχη του Σακκά.
Κάποια,σκόρπια,του Νίκου Χριστοδούλου βρίσκεις στο you tube.
Επίσης στην Λιλιπούπολη με την Πρωτοψάλτη κάτι υπάρχει.
Βελόνες στα άχυρα!
Όσον αφορά δε για την Βενετσάνου, συμφωνώ πλήρως με τον Ανώνυμο.
Δημοσίευση σχολίου