Μιχάλης Γρηγορίου: Η αγάπη είναι ο φόβος (1980)

Ο Μιχάλης Γρηγορίου μας έδωσε ένα μικρό σε ποσότητα, αλλά άκρως ενδιαφέρον και πρωτότυπο έργο στο πεδίο του έντεχνου τραγουδιού μέσα από μια σειρά κύκλων μελοποιημένης ποίησης πάνω σε σημαντικά έργα των πιο εκλεκτών μεταπολεμικών μας ποιητών, όπως ο Άρης Αλεξάνδρου ("Ανεπίδοτα γράμματα", 1977), ο Μανόλης Αναγνωστάκης ("Η αγάπη είναι ο φόβος", 1980), ο Τάκης Σινόπουλος ("Ο Οδυσσέας στο ποτάμι", 1985), ο Τάσος Λειβαδίτης ("Σκοτεινή Πράξη", 1997) κ.ά.

Τρία χρόνια μετά τα "Ανεπίδοτα γράμματα" που μας έδωσαν τις πιο πειστικές συστάσεις για τον δημιουργό, κυκλοφόρησε από τη Minos η δεύτερη εργασία σου πάνω στη φόρμα της μελοποιημένηςνποίησης με τίτλο "Η αγάπη είναι ο φόβος", έργο 29, ένας κύκλος λυρικών τραγουδιών σε ποίηση του Μανόλη Αναγνωστάκη (1925-2005) για κοντράλτο, βαρύτονο, πιάνο, κόρνο, φαγκότο και βιολοντσέλο. Περιλαμβάνει επτά μελοποιημένα ποιήματα, μία οργανική εισαγωγή, δύο ιντερμέδια και μία coda με την παραλλαγή του ομότιτλου τραγουδιού. Τα ποιήματα προέρχονται από τις ποιητικές συλλογές "Εποχές" και "Παρενθέσεις".

Σημειώνει ο συνθέτης για το έργο του:

Γράφοντας το έργο αυτό αναρωτήθηκα μερικές φορές μήπως ακολουθώ κάποιο δρόμο που δεν οδηγεί πουθενά. Μήπως δηλαδή η ανάγκη να συμφιλιώσω μέσα μου τις μνήμες και τις μυθολογίες ενός χτες που δε μου ανήκει απόλυτα, με τις απαιτήσεις και τους μύθους ενός σήμερα, με οδηγεί σε μια μουσική που δεν εκφράζει ούτε το χτες ούτε το σήμερα, αλλά στέκεται μετέωρη κάπου ανάμεσα στα δυο. Στο ερώτημα αυτό δεν μπορώ να δώσω απάντηση. Ξέρω όμως πως αν η μουσική που γράφω έχει αντιφάσεις – γιατί τι άλλο είναι άραγε η συνύπαρξη ενός ρυθμού ζεϊμπέκικου, π.χ., μ’ έναν ήχο μουσικής δωματίου; η απλή μελωδική αντίληψη και οι μορφολογικές προθέσεις ενός κύκλου τραγουδιών; - αυτές οι αντιφάσεις βρίσκονται μέσα σε μένα τον ίδιο και είμαι μάλιστα διατεθειμένος να τις αποδεχτώ και γιατί όχι, να τις υπερασπιστώ. Μ’ αυτήν λοιπόν τη διάθεση έγραψα μέσα στο 1979 τα τραγούδια που αποτελούν τον κύκλο «Η αγάπη είναι ο φόβος» πάνω σε ποίηση του Μανόλη Αναγνωστάκη και μπορώ να πω πως απ’ όσα έργα έχω γράψει ως τώρα αυτό μου γέννησε τη μεγαλύτερη ικανοποίηση τη στιγμή που το έγραφα…

Τα τραγούδια ερμηνεύουν με στιβαρό τρόπο η Μαρία Φαραντούρη (ως κοντράλτο) και ο Γιάννης Κούτρας (ως βαρύτονος). Ο συνθέτης παίζει πιάνο, ενώ συμμετέχουν οι κορυφαίοι σολίστες Σπύρος Καζιάνης (φαγκότο), Βύρων Φιδετζής (βιολοντσέλο) και Νίκος Σπίνουλας (κόρνο).

(c) LP | Minos | 1980 | Πηγή: d58