Πέμπτη 24 Ιουνίου 2021

Μιχάλης Τρανουδάκης: Σύννεφο, σύννεφο πού πας (1983)

Ο συνθέτης τραγουδιών Μιχάλης Τρανουδάκης εμφανίστηκε ξαφνικά στα μουσικά μας πράγματα το σημαδιακό έτος 1979 με το δίσκο "Η ποδηλάτισσα" αφιερωμένο αποκλειστικά στον Οδυσσέα Ελύτη τη χρονιά της διάκρισής του με το νόμπελ λογοτεχνίας, συνέχισε μέσα στη δεκαετία του '80 με κάποιες ακόμη σκόρπιες δουλειές κι ύστερα εξαφανίστηκε πάλι από το δισκογραφικό προσκήνιο.
Η πρώτη του εργασία μετά την παρθενική "Ποδηλάτισσα" ήρθε το 1983 με τον κύκλο τραγουδιών "Σύννεφο σύννεφο πού πας", ενώ δυο χρόνια αργότερα ακολούθησε η "Μυθολογία του Σαββάτου" και κάπου εκεί ολοκληρώθηκε η προσφορά του, αν εξαιρέσουμε κάποιες λιγοστές συμμετοχές του σε άλλους δίσκους ("Moratorium", "Όνειρα του κόσμου").
Ο δίσκος "Σύννεφο σύννεφο πού πας" εκδόθηκε από την ανεξάρτητη εταιρία Δισκογραφικός Συνεταιρισμός Καλλιτεχνών και είναι ένας πολύ όμορφος κύκλος μελωδικών τραγουδιών βασισμένων κυρίως σε ποιητικά κείμενα. Από μουσικής πλευράς ο δίσκος μοιάζει με φυσική συνέχεια της "Ποδηλάτισσας". Παρόμοιες απλές και πηγαίες μελωδίες ενορχηστρωμένες με χαμηλόφωνα ακουστικά όργανα (κιθάρα, μαντολίνο, ακορντεόν, λαούτο, φλάουτο, πιάνο). Έχουν μελοποιηθεί δύο ποιήματα του Οδυσσέα Ελύτη ("Η τελετή", "Το σπίτι το ακατοίκητο") από τον κύκλο "Τα Ρω του Έρωτα", ένα του Κωστή Παλαμά ("Η νεράιδα"), ένα του Νίκου Καββαδία ("Νανούρισμα για μωρά και για γέρους"), δύο "Νανουρίσματα" του Ναζίμ Χικμέτ σε ελληνική απόδοση του Γιάννη Ρίτσου, καθώς και άλλα πέντε του ίδιου του συνθέτη. 
Κάμποσα από τα τραγούδια αυτά ακούστηκαν αρκετά στον καιρό τους, αν και στη συνέχεια ξεχάστηκαν. Ξεχωρίζουν τα ωραιότατα "Απ' την Κρήτη ως τη Θράκη", "Μέρα που βρέχει", "Στου φεγγαριού τ' αλώνια", όλα σε στίχους του συνθέτη. Και τα υπόλοιπα πάντως είναι ωραία τραγούδια. Το "Νανούρισμα" του Νίκου Καββαδία το είχαμε γνωρίσει λίγα χρόνια νωρίτερα στην όμορφη μελοποίηση της Μαρίζας Κωχ, ενώ το δεύτερο "Νανούρισμα" του Ναζίμ Χικμέτ είχε ακουστεί στους Πρώτους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού της Κέρκυρας το 1981 με τη μουσική και τη φωνή της Ηδύλης Τσαλίκη.
Όλα τα τραγούδια ερμηνεύει υπέροχα η Σοφία Μιχαηλίδου, μια εξαιρετική τραγουδίστρια, που ποτέ δεν κατάφερε να ξεφύγει από τη σκιά των πρωτοκλασάτων συναδέλφων της, αν και πολλοί από αυτούς ήδη έχουν κλείσει τον κύκλο τους, ενώ η ίδια συνεχίζει να παλεύει διακριτικά στο χώρο. Έχει συμμετάσχει κατά καιρούς σε δίσκους του Μίκη Θεοδωράκη, του Θωμά Μπακαλάκου, του Γιώργου Σταυριανού, του Μιχάλη Τερζή, του Γιάννη Μαρκόπουλου και άλλων.

Στην εκτέλεση των τραγουδιών παίρνουν μέρος μερικοί αξιολογότατοι μουσικοί:

Στέλλα Κυπραίου (κλασική κιθάρα, λαούτο), Νίκος Γράψας (σάζι, μαντολίνο, μπουζούκι, κιθάρα), Δημήτρης Λέκκας (φλάουτο), Κώστας Καβάκος (βιολί), Νίκος Τουλιάτος (τύμπανα, τουμπελέκι, ντέφι), Θανάσης Κατερινάκης (κλαρίνο), Μιχάλης Τρανουδάκης (ακορντεόν, πιάνο).

(c) LP | ΔΣΚ | 1983 | Πηγή: d58

2 σχόλια:

blackpepper είπε...

Μάλλον Στέλλα η Κυπραίου!

Άαβας / d58 είπε...

Ου! Σωστά!
Διορθώνω αμέσως!