Συχνά έχουμε αναφερθεί στα "παιδιά" του Μάνου Χατζιδάκι, σημαντικούς δηλαδή μουσικούς που έγραψαν βέβαια τη δική τους αυτόνομη ιστορία στην ελληνική μουσική, αλλά ξεκίνησαν ή πορεύτηκαν ένα μεγάλο μέρος της διαδρομής τους πλάι στον μεγάλο συνθέτη, είτε υπηρετώντας το δικό του έργου, είτε παρουσιάζοντας προσωπικές τους δημιουργίες υπό τη δική του υποστήριξη.
Ευκαιρία λοιπόν να αναφερθούμε σε έναν ακόμη τέτοιο καλλιτέχνη με παρουσία από τις αρχές της δεκαετίας του '70 και με διακριτική πορεία στο ελληνικό τραγούδι, ιδιαίτερα μετά την εμφάνισή του στους ιστορικούς Πρώτους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού της Κέρκυρας το 1981 που διοργάνωσε ο Μάνος Χατζιδάκις. Γιατί ουσιαστικά εκεί πρωτογνωρίσαμε τον Σταύρο Παπασταύρου με δυο όμορφες μπαλάντες ("Απ' την αρχή", "Θολός καθρέφτης"), από τις οποίες η πρώτη βραβεύτηκε κιόλας.
Αλλά τα πρώτα του βήματα εντοπίζονται στις αρχές του '70, όταν είχε ήδη διεκπεραιώσει τις μουσικές του σπουδές στην αρμονία και το πιάνο με σημαντικούς μάλιστα δασκάλους, όπως ο Κωνσταντίνος Κυδωνιάτης και ο Αλέξανδρος Αινιάν. Μετά την εμφάνισή του στους Αγώνες της Κέρκυρας άνοιξε ο δρόμος της δισκογραφίας και μέσα στη δεκαετία του '80 μας παρουσίασε τις δυο πρώτες ολοκληρωμένες του δουλειές που άφησαν ένα ισχυρό στίγμα στην εποχή τους. Ήταν οι κύκλοι τραγουδιών "Το πίσω δωμάτιο" (1982) και "Μίλα μου για μήλα" (1985). Ο δεύτερος μάλιστα σηματοδότησε το σταθερό ενδιαφέρον του για το παιδικό τραγούδι, το οποίο υπηρέτησε και συνεχίζει να υπηρετεί με αρκετές δουλειές, λιγότερο στο χώρο της κανονικής δισκογραφίας και περισσότερο στο χώρο της έκδοσης παιδικών βιβλίων με συνοδεία μουσικής.
Ωστόσο, πριν απ' όλα αυτά, σε χρόνο ανύποπτο - ακόμη και για τον ίδιο! - εκεί στα τέλη της δεκαετίας του '70 και συγκεκριμένα το 1978 κυκλοφόρησε από την εταιρία Seagull σε παραγωγή του Κώστα Γιαννίκου η πρωτόλεια δισκογραφική δουλειά του Σταύρου Παπασταύρου με τίτλο "Ξάγρυπνη πόλη". Το υλικό της δουλειάς αυτής περιλαμβάνει τις πρώτες τραγουδιστικές απόπειρες του τραγουδοποιού που ήταν ήδη ηχογραφημένες αρκετά χρόνια νωρίτερα, ενώ στον ενδιάμεσο χρόνο είχαν παρουσιαστεί σε νεανικά ποπ φεστιβάλ της εποχής, όπου ο Παπασταύρου συμμετείχε με το γκρουπάκι του που το ονόμαζε Παρέα. Η έκδοση του 1978 πραγματοποιήθηκε ερήμην του συνθέτη με πρωτοβουλία του παραγωγού και γιαυτό ο ίδιος δεν την ενέκρινε ποτέ και δεν την υπολογίζει στην επίσημη δισκογραφία του!
Παρόλα αυτά είναι ένας πολύ ενδιαφέρων κύκλος τραγουδιών που ήδη αποτυπώνει τα μουσικά χαρακτηριστικά του καλού τραγουδοποιού με στοιχεία μπαλάντας επενδυμένης με ροκ φορεσιά. Κάποια τραγούδια ακούγονται με ξεχωριστό ενδιαφέρον, όπως το ομότιτλο, αλλά και το "Πέρασαν μέρες", το οποίο μάλιστα έδωσε τον νέο τίτλο στην επανέκδοση του δίσκου το 1986.
(c) LP | Seagull | 1978 | Πηγή: Στ.Παπ./d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου