Ο πρώτος προσωπικός δίσκος του Μανώλη Μητσιά κυκλοφόρησε το 1971 με τίτλο το όνομά του και περιλαμβάνει τις μεγάλες επιτυχίες του από τα πρώτα χρόνια της δισκογραφικής του παρουσίας μέσα από δίσκους των 45 στροφών ή από τις συμμετοχές του σε μεγάλους δίσκους.
Είχε ξεκινήσει το 1968 με δυο τραγούδια του Ανδρέα Πρέζα ("Μεγάλο το παράπονο", "Της ευτυχίας το νερό"), ενώ την επόμενη χρονιά είχε την τύχη να συναντηθεί με τον Δήμο Μούτση που θα του δώσει την ευκαιρία να καθιερωθεί αμέσως στις κορυφαίες φωνές του ελληνικού πενταγράμμου. Ακολούθησε η γόνιμη συνεργασία του με τον Λουκιανό Κηλαηδόνη και στη συνέχεια η απογείωση της καριέρας του με τα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι.
Ο δίσκος λοιπόν αυτός αποτελεί μια συλλογή δώδεκα καταπληκτικών πραγματικά τραγουδιών, που σχεδόν στο σύνολό τους έγιναν επιτυχίες με διαχρονική μάλιστα αντοχή. Κορωνίδα όλων βέβαια το εμβληματικό "Στην Ελευσίνα μια φορά" του Δήμου Μούτση σε στίχους του ηθοποιού Βασίλη Ανδρεόπουλου. Ο Μούτσης έγραψε επίσης άλλα δυο υπέροχα τραγούδια, το δυνατό ζεϊμπέκικο "Αυτά τα χέρια" σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και το "Μη ρωτάς" σε στίχους Νίκου Γκάτσου. Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης τα δύο τραγούδια της Ελένης Καραΐνδρου ("Δεν είναι αυλή να δροσιστείς", "Έλα αύριο βράδυ στις εννιά"), από τα πρώτα πρώτα της συνθέτριας και από τα λιγοστά που έγραψε σ' αυτό το λαϊκό ύφος που μοιάζει πολύ με το ύφος του Κηλαηδόνη!
Τη μερίδα του λέοντος όμως στο δίσκο κατέχει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης με πέντε ωραιότατα τραγούδια, που συνέβαλαν αποφασιστικά στην επιβολή του τραγουδιστή ως μεγάλου ονόματος στο χώρο. Τρία απ' αυτά ("Όσο αγαπιώμαστε τα δυο", "Μη χτυπάς σ' ένα σπίτι κλειστό", "Η φωτογραφία") προέρχονται από τον θεατρικό κύκλο "Η πόλη μας" (1970), ενώ τα άλλα δύο ("Αχ, Μαρία", "Κοίταξε να δεις") είχαν πρωτοκυκλοφορήσει στις 45 στροφές.
Το δίσκο συμπληρώνουν δύο ακόμη τραγούδια: Ένα του Γιάννη Σπανού με τίτλο "Το Μαρικάκι" από το μεγάλο δίσκο "Το Σαββατόβραδο" (1970) κι άλλο ένα του άγνωστου Βασίλη Γραμματικόπουλου με τίτλο "Κυριακή πρωί". Βεβαίως δεν περιλαμβάνονται τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, αφού η (έμμεση) συνεργασία του τραγουδιστή μαζί του θα ξεκινήσει αμέσως μετά μέσα στην ίδια χρονιά με το δίσκο "Της γης το χρυσάφι".
Οι ερμηνείες του Μανώλη Μητσιά είναι στιβαρές και απόλυτα ισορροπημένες με δωρική λιτότητα και ακρίβεια, στοιχεία που ασφαλώς αποτέλεσαν τα πιο πειστικά τεκμήρια ενός σεμνού και διακριτικού καλλιτέχνη που είχε ήδη αρχίσει να χτίζει ένα ζηλευτό ρεπερτόριο, με το οποίο ελάχιστοι άλλοι συνάδελφοί του μπορούν να συγκριθούν, έστω κι αν έχουν γνωρίσει μεγαλύτερη εμπορική απήχηση ή προβολή από τα μέσα ενημέρωσης και τη διαφήμιση.
(c) CD | EMI Columbia | 1971 | Πηγή: d58
2 σχόλια:
Η μεγάλη απορία: πώς είναι δυνατόν από τέτοιου είδους συλλογές εκείνης της εποχής να λείπει το κορυφαίο "Κάποια νύχτα";
Πολύ ωραίο τραγούδι, πράγματι. Αλλά φυσικά είναι κι άλλα ωραία που παραλείπονται. Με τον Μούτση ο Μητσιάς ηχογράφησε τη διετία 1969-1970 συνολικά οκτώ εξαιρετικά τραγούδια, από τα οποία επιλέξανε τα τρία. Τα υπόλοιπα πέντε είναι τα εξής: "Κάποια νύχτα", "Δρόμο το δρόμο", "Αναβοσβήνουν οι φωτιές", "Τα φανταράκια", "Με το πρώτο λεωφορείο".
Δημοσίευση σχολίου