Ο Μαμαγκάκης στη Lyra: Αγωνιστές της Λευτεριάς (1971)

Μάρτιος του 1971. Το έθνος ζει ένα απίστευτο καρναβάλι πατριωτικού παροξυσμού που διοργάνωσε η ...Εθνοσωτήριος Επανάστασις του 1967 με αφορμή τη συμπλήρωση των 150 χρόνων από τον Μεγάλο Σηκωμό του 1821! Και πιθανότατα ανάλογη συνέχεια θα υποστούμε σε ένα χρόνο γιορτάζοντας τα 200 πλέον χρόνια!
Μέσα λοιπόν σ' αυτό το κλίμα κυκλοφόρησε ο δίσκος "Αγωνιστές της Λευτεριάς" του μεγάλου συνθέτη Νίκου Μαμαγκάκη εμπνευσμένος από τους ήρωες του '21. Αλλά ποιος μπορούσε να ξεχωρίσει τη διαφορετική οπτική των δημιουργών αυτού του δίσκου; Το παμφάγο χωνευτήρι της κυρίαρχης αισθητικής κακογουστιάς τα καταπίνει όλα. Κι έτσι ο δίσκος ακούστηκε σαν όλες τις άλλες υπερπατριωτικές κραυγές. Κι αμέσως μετά εξαφανίστηκε. Χωρίς να του αξίζει μια τέτοια τύχη, γιατί είναι αξιόλογη δουλειά, ιδιαίτερα στο μουσικό της μέρος.

Ο συνθέτης έγραψε τα τραγούδια του βασιζόμενος πιο πολύ σε στίχους του Δημήτρη Ιατρόπουλου, ο οποίος όμως δεν απέφυγε τα κλισέ του στόμφου και των ανεπεξέργαστων δημοτικών μοτίβων που ενσωματώνει στο λόγο του. 

Ωστόσο ο δίσκος έχει κι άλλα πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα, όπως τα δύο ποιήματα του Παντελή Πρεβελάκη ("Κρητικός", "Παντέρμη Κρήτη") και κυρίως του Γιώργου Σεφέρη ("Αγιανάπα", "Μπαλλάδα"), ιδιαίτερα το τελευταίο που κλείνει πολύ όμορφα το δίσκο. Και μην ξεχνάμε ότι εκείνη ήταν και η χρονιά θανάτου του μεγάλου νομπελίστα ποιητή.

Τα τραγούδια ερμηνεύει ο εξαίρετος λυρικός τραγουδιστής Λάκης Παππάς, όψιμο μέλος της νεοκυματικής παρέας του Πατσιφά στη Lyra, δοκιμασμένος με επιτυχία στο παρελθόν σε ερμηνείες υψηλών απαιτήσεων είτε στην "Οδό Ονείρων", είτε στο "Ματωμένο Γάμο" και το "Παραμύθι χωρίς όνομα" του Μάνου Χατζιδάκι. Μαζί του η καλή τραγουδίστρια της εποχής - εντελώς αποπροσανατολισμένη αργότερα και μέχρι σήμερα (ας μην πω περισσότερα!) - Μαρία Δουράκη που την πρωτογνωρίσαμε σε τραγούδια του Δήμου Μούτση, αλλά και του Λίνου Κόκοτου και του Γιώργου Κοντογιώργου και που ο Μαμαγκάκης θα της δώσει στη συνέχεια κι άλλες ευκαιρίες.

Το εξώφυλλο του δίσκου απεικονίζει με ανάγλυφο τρόπο τον Οδυσσέα Ανδρούτσο. Σχεδιάστηκε από τον Μποστ, ο οποίος κατά καιρούς έχει φιλοτεχνήσει αρκετά εξώφυλλα δίσκων μ' αυτό το άμεσα αναγνωρίσιμο στιλ του, διόλου ανορθόγραφο βεβαίως!

(c) Lyra | 1971 | πηγή: d58