Ο Νότης Μαυρουδής αποτελεί χωρίς αμφιβολία μια σπάνια περίπτωση ποιοτικού δημιουργού με συνέπεια μέσα στο χρόνο, δίχως την παραμικρή διάθεση για συμβιβασμούς στην τέχνη του, ο οποίος με την ίδια προσήλωση συνεχίζει μέχρι σήμερα την πορεία του κοντοζυγώνοντας τα εξήντα χρόνια δημιουργικής παρουσίας, αφού τα πρώτα του τραγούδια, ενταγμένα στο νεοκυματικό ρεύμα, παρουσιάστηκαν το 1964 με τον Γιώργο Ζωγράφο, ενώ ακολούθησαν όμορφες συνεργασίες με την Αρλέτα και τον Νίκο Χουλιαρά παράλληλα με την έκδοση και των τριών πρώτων μεγάλων του δίσκων: Δάφνις και Χλόη '66 (1966), Η Σούλα Μπιρμπίλη τραγουδά Σπανό και Μαυρουδή (1966), Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας (1968).
Μεγάλος δεξιοτέχνης της κλασικής κιθάρας, μαθητής άλλωστε του Δημήτρη Φάμπα, το 1969 απέσπασε το Α' Βραβείο στο Διεθνή Διαγωνισμό Κλασικής Κιθάρας του Μιλάνου, καθώς και το ειδικό βραβείο "Mario de Luigi" του ιταλικού μουσικού τύπου, ενώ ήδη είχε εγκατασταθεί μόνιμα στην Ιταλία, όπου την επόμενη χρονιά η Scuola Ciciva di Milano τού ανέθεσε την έδρα κλασικής κιθάρας, κι εκεί παρέμεινε ως το 1975, οπότε και επέστρεψε μόνιμα στην Ελλάδα.
Μετά λοιπόν από ένα "κενό" πρωτότυπης δημιουργίας στο διάστημα 1969-1975, κατά το οποίο οι ηχογραφήσεις του εντοπίζονται αποκλειστικά στο πεδίο της λόγιας κιθαριστικής φιλολογίας, ο συνθέτης επανέρχεται δυναμικά στο προσκήνιο με νέες συνθέσεις στο χώρο του απλού τραγουδιού. Η πρώτη του λοιπόν δισκογραφική εργασία που σηματοδοτεί την αφετηρία μιας καινούργιας δημιουργικής φάσης, κυκλοφορεί το 1976 από τη Zodiac της Lyra με τίτλο "Ζωγραφιές απ' τον Θεόφιλο" σε στίχους αποκλειστικά του παλιού του συνεργάτη Άκου Δασκαλόπουλου.
Πρόκειται για έναν θαυμάσιο κύκλο τραγουδιών λαϊκού χρώματος που βασίζονται στην πρωτότυπη ιδέα του στιχουργού-ποιητή Άκου Δασκαλόπουλου να περιγράψει με στίχους μια σειρά πίνακες του μεγάλου λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου (1870-1934). Τα τραγούδια είναι πλημμυρισμένα από ζωντανά λαϊκά χρώματα, κάτι που ενισχύεται από τις καθαρά λαϊκές φωνές των ερμηνευτών τους. Τις πιο εξωστρεφείς λαϊκές στιγμές αποδίδει ο νέος τραγουδιστής Χάρης Γαλανός, αλλά και ο παλιός ρεμπέτης Γιώργος Μουφλουζέλης, ενώ τα πιο λυρικά και νοσταλγικά τραγούδια η Αλεξάνδρα, γνωστή τότε από τη συνεργασία της με τον Βασίλη Τσιτσάνη, λίγο πριν αποτολμήσει (πολύ πετυχημένα, πάντως) την ερμηνεία τραγουδιών του Μάνου Χατζιδάκι. Ξεχωρίζει η εναρκτήρια λαϊκή σερενάτα "Η ωραία Αδριάνα" με την όμορφη οργανική συνοδεία του μαντολίνου σε απόλυτη αρμονία με το θέμα του αντίστοιχου ζωγραφικού πίνακα.
Η έκδοση είναι πολύ προσεγμένη και διανθισμένη με χαρακτηριστικούς πίνακες του Θεόφιλου, τόσο στα εξώφυλλα, όσο και στο εσωτερικό του μέρος. Την ορχήστρα διευθύνει ο συνθέτης. Ο δίσκος είναι αφιερωμένος στον Μάνο Χατζιδάκι, ο οποίος θα ανταποδώσει την ευγενική χειρονομία δίνοντας στον συνθέτη το υλικό για τον αμέσως επόμενο σημαντικό δισκογραφικό σταθμό του...
(c) LP | Zodiac/Lyra | 1976 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου