Το 1989 κυκλοφόρησε ένας ακόμη κύκλος τραγουδιών του Θάνου Μικρούτσικου με τίτλο "Όσο κρατάει ένας καφές" που αποτελεί και τη μοναδική προσωπική δουλειά του πρόωρα χαμένου τραγουδιστή Διονύση Θεοδόση (1958-1993), η οποία μάλιστα αποτέλεσε και το κύκνειο άσμα της σύντομης καριέρας αυτού του υπερευαίσθητου ερμηνευτή που είχε ξεκινήσει το 1984 με κάποιες σκόρπιες συμμετοχές σε δίσκους του Γιάννη Σπανού, του Γιώργου Χατζηνάσιου και του Μιχάλη Τερζή και στη συνέχεια με κάποιες ακόμα συμμετοχές του σε δίσκους του Χρήστου Νικολόπουλου και του Μάριου Τόκα.
Ο δίσκος περιλαμβάνει δεκατρία τραγούδια, από τα οποία τα ένδεκα έχουν στίχους του Άλκη Αλκαίου, αυτού του σπουδαίου στιχουργού που είχε εμφανιστεί δυναμικά το 1982 με το "Εμπάργκο", το 1986 μας έδωσε άλλα τέσσερα τραγούδια στο δίσκο της Χαρούλας Αλεξίου και του Θάνου "Η αγάπη είναι ζάλη", ενώ τον ξαναβρίσκουμε και σε μεταγενέστερες δουλειές του Μικρούτσικου ("Στου αιώνα την παράγκα", 1996, "Υπέροχα μονάχοι", 2006). Ο δίσκος περιλαμβάνει επίσης ένα τραγούδι του Κώστα Τριπολίτη ("Άρλεκιν") κι άλλο ένα ("Τις νύχτες που κυκλοφορώ") του Γιώργου Παυριανού, η μουσική του οποίου είχε ακουστεί στη θεατρική παράσταση "Βίκτωρ Βικτώρια" (1984).
Η αλήθεια είναι ότι έχουμε να κάνουμε με έναν περίεργο δίσκο που βρίσκεται εμφανώς έξω από τα μουσικά γούστα του συνθέτη, όπως ο ίδιος άλλωστε εκ των υστέρων έχει δηλώσει απαξιώνοντας ταυτόχρονα και τις ερμηνείες του Διονύση Θεοδόση, καθώς φαίνεται ότι αυτή η συνεργασία προέκυψε μετά από υπόδειξη της εταιρείας κι αφού νωρίτερα το ομώνυμο τουλάχιστον τραγούδι (με διαφορετικούς όμως στίχους του Κώστα Τριπολίτη) είχε δοκιμαστεί με τη φωνή του Γιάννη Πάριου!
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω το σχετικό παρασκήνιο, αλλά μπορώ να πω με σιγουριά ότι ο δίσκος δεν είναι καθόλου αδιάφορος, αφού περιέχει μερικές θαυμάσιες μελωδικές στιγμές, όπως το ομότιτλο, πραγματικά υπέροχο, τραγούδι ή τα τρυφερά "Μια παλιά φωτογραφία" (αργότερα το ερμήνευσε και ο Δημήτρης Μητροπάνος) και "Δρόμοι νυχτερινοί" με την υπερευαίσθητη κι εκφραστική ερμηνεία του Θεοδόση. Ακούστηκαν αρκετά επίσης τα ρυθμικά "Μαγική πόλη" και "Το μπουφάν", αλλά και το "Άρλεκιν" που ερμηνεύει ο ίδιος ο συνθέτης. Αν κάτι ξενίζει από το δίσκο είναι η παρουσία του ίδιου του συνθέτη ως ερμηνευτή δύο τραγουδιών ("Άρλεκιν", "Η άνοιξη της Πάργας"), τα οποία είναι εμφανώς εκτός κλίματος. Την ατμοσφαιρική ενορχήστρωση επιμελήθηκε ο Μικρούτσικος μαζί με τον Γιάννη Ιωάννου, ο οποίος παίζει πιάνο και πλήκτρα, ενώ στα φωνητικά συμμετέχει η ανερχόμενη τότε νέα ερμηνεύτρια Ελένη Τσαλιγοπούλου.
(c) CD | Minos | 1989 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου