Ο Μικρούτσικος στη Minos: Όλα από χέρι καμένα (1988)

Συνεχίζουμε λοιπόν σήμερα το θεματικό κύκλο για τη δισκογραφία του Θάνου Μικρούτσικου στη Minos που διακόψαμε απότομα προ ημερών λόγω του αιφνίδιου θανάτου του Νότη Μαυρουδή και περνάμε σε μια μεγάλη συνεργασία του συνθέτη με έναν ξεχωριστό ερμηνευτή που ανέδειξε η δεκαετία του '70.

Θυμίζω ότι το 1986 ο Θάνος Μικρούτσικος συναντήθηκε δισκογραφικά με τη Χαρούλα Αλεξίου ("Η αγάπη είναι ζάλη") δείχνοντας την ικανότητά του να αλλάζει κατά περίπτωση το ύφος του και να το προσαρμόζει ακόμη και στα ερμηνευτικά χαρακτηριστικά των τραγουδιστών που έχει στη διάθεσή του. Ακολούθησε μια "έντεχνη" παρένθεση με τον σπουδαίο δίσκο "Στον Μάνο Λοΐζο / Νύχτα με σκιές χρωματιστές" (1987) και το 1988 ο συνθέτης θα έχει μια καινούργια πρόκληση, όταν θα συνεργαστεί με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, ο οποίος ήδη από τις αρχές της ίδιας δεκαετίας έχτιζε δυναμικά τον προσωπικό του μύθο στο πεδίο του ροκ τραγουδιού.

Βέβαια οι δυο τους είχαν ήδη ένα μικρό δισκογραφικό παρελθόν, αφού το 1978 ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου είχε συμπεριλάβει στον ομώνυμο προσωπικό του δίσκο σε επανεκτέλεση το τραγούδι του Μικρούτσικου "Αυτούς τους έχω βαρεθεί" από τον κύκλο "Πολιτικά τραγούδια" (1975). Μάλιστα το 1979 στον εμβληματικό "Σταυρό του Νότου" ο Παπακωνσταντίνου ερμήνευσε σε πρώτη εκτέλεση δυο τραγούδια του συνθέτη ("Ένα μαχαίρι", "Ένας νέγρος θερμαστής από το Τζιμπουτί"), τα οποία σημείωσαν τεράστια επιτυχία. Κι έτσι φτάσαμε στο 1988, όταν πλέον οι συνθήκες επέτρεψαν μια ολοκληρωμένη συνεργασία των δύο καλλιτεχνών που απέφερε το δίσκο "Όλα από χέρι καμένα".

Η αλήθεια είναι ότι ο συγκεκριμένος κύκλος τραγουδιών, γραμμένος σε στίχους του Κώστα Τριπολίτη, έμοιαζε να προσπαθεί να υπηρετήσει το παγιωμένο ροκ ύφος του ερμηνευτή, αλλά δεν κατάφερε να περάσει στον κόσμο κι ούτε ο τραγουδιστής έδειξε στις ζωντανές του εμφανίσεις να τον υπερασπίζεται δεόντως, αν και είχε μια σχετικά καλή εμπορική απήχηση. Δεν είναι εύκολα εξηγήσιμο αυτό, γιατί ο συνθέτης το απέδειξε κατά καιρούς πως γνώριζε καλά τους κώδικες του ροκ τραγουδιού και το έχει πράξει επαρκώς και στο συγκεκριμένο δίσκο με μερικά αξιόλογα τραγούδια ("Όλα από χέρι καμένα", "Κάντιλακ", "Κοντρόλ", "Ένα μπλουζ"). Ίσως έφταιξε η σύγκριση με τον αμέσως προηγούμενο δίσκο του τραγουδιστή ("Χαιρετίσματα", 1987) που έφτασε σε πολύ υψηλά επίπεδα εμπορικότητας. Πιθανότερο μου φαίνεται πως το αγκάθι ήταν ο ποιητικός λόγος του Κώστα Τριπολίτη, ένας λόγος σκληρός, κυνικός και ακραίος, ενίοτε στα όρια του αγοραίου, που αιφνιδίασε το ακροατήριο, αν και ο στιχουργός είχε δείξει ήδη τον προσανατολισμό του με παλιότερες καταθέσεις του ("Φράγμα", "Ραντάρ", "Επιβάτης").

Πάντως αυτή η πρώτη ολοκληρωμένη συνεργασία του Θάνου Μικρούτσικου με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου θα έχει και ενδιαφέρουσα συνέχεια με σημαντικές στιγμές, όπως οι "Γραμμές των οριζόντων" (1991) και το "Θάλασσα στη σκάλα" (1999), ενώ οι δυο καλλιτέχνες θα έχουν και πολλές κοινές εμφανίσεις σε ζωντανά προγράμματα.

(c) CD | Minos | 1988 | Πηγή: d58