Το ξεκίνημα της δεκαετίας του '80 βρήκε τον Μίκη Θεοδωράκη σε μεγάλο δημιουργικό οίστρο. Μέσα στο 1981 παρουσίασε δύο καινούργιους και ιδιαίτερα σημαντικούς, όσο και πρωτότυπους κύκλους "έντεχνων" τραγουδιών βασισμένων σε στίχους του Κώστα Τριπολίτη. Αναφέρομαι στους δίσκους "Ραντάρ" με ερμηνευτή τον Γιώργο Νταλάρα και "Επιβάτης" σε διπλή εκτέλεση, μία με τη Μαργαρίτα Ζορμπαλά, που ήδη σας έχω παρουσιάσει πριν από ένα χρόνο, κι άλλη μία με τη Μαρία Φαραντούρη.
Θεωρώ τον "Επιβάτη" έναν από τους κορυφαίους μεταπολιτευτικούς κύκλους τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη που ανοίγει καινούργιους μουσικούς δρόμους, οι οποίοι στα κατοπινά χρόνια θα μορφοποιηθούν σε έναν πολυσήμαντο κύκλο λυρικών συνθέσεων με λόγια χαρακτηριστικά που θα παρουσιάσει ο συνθέτης μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '80.
Το έργο περιλαμβάνει δώδεκα λιτές λαϊκές μπαλάντες που μεταφράζουν στη γλώσσα της μουσικής τον κυνικό και αιχμηρό λόγο του Τριπολίτη διαμορφώνοντας ένα δυναμικό αποτέλεσμα που αποκτά μια παρίεργη γοητεία μέσα από την καταλυτική ερμηνευτική προσέγγιση της Μαρίας Φαραντούρη. Αν και τυπικά πρώτη χρονικά καταγράφεται η εκτέλεση της Μαργαρίτας Ζορμπαλά για τη Lyra με τη μουσική φροντίδα του Τάσου Καρακατσάνη, είναι ξεκάθαρο ότι η εκτέλεση της Φαραντούρη με την επιμέλεια του ίδιου του συνθέτη είναι αυτή που δικαιώνει το έργο. Από τα δύσκολα αυτά τραγούδια ασφαλώς κάποιες στιγμές ξεχωρίζουν και ακούγονται πολύ πιο άνετα από τις υπόλοιπες, όπως: "Επιβάτης", "'80", "Το απόστημα", "Σαν να μην έζησα ποτέ". Αξιοσημείωτο είναι ότι οι δυο αυτές συνεργασίες του συνθέτη με τον Τριπολίτη ("Ραντάρ", "Επιβάτης") κυκλοφόρησαν από τη Minos με παρόμοια αισθητική των εξωφύλλων!
Να προσθέσω απλώς ότι σχετικά πρόσφατα (2014) το έργο επανακυκλοφόρησε σε καινούργια εκτέλεση από τη Φωτεινή Δάρρα, μια εκτέλεση που επιεικώς θα τη χαρακτήριζα ατυχή παρά τις ακατανόητα ενθουσιώδεις αντιδράσεις του συνθέτη!
(c) LP | Minos | 1981 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου