Ανταγωνιστικά προς την πρωτοβουλία της Minos και το δίσκο "Νιάτα" (ή και το αντίστροφο, δεν ξέρω ποιος προηγήθηκε) την ίδια χρονιά (1974) το αντίπαλον δέος στο χώρο της εγχώριας δισκογραφικής βιομηχανίας, η Columbia, έσπευσε να οργανώσει τo δικό της διαγωνισμό τραγουδιού συνεργαζόμενη με το περιοδικό Ταχυδρόμος κι επιστρατεύοντας με τη σειρά της μερικά επίλεκτα ονόματα από το βαρύ της οπλοστάσιο, τα οποία ήδη μεσουρανούσαν εκείνη την εποχή στο χώρο του τραγουδιού: Στράτος Διονυσίου, Μανώλης Μητσιάς, Δήμητρα Γαλάνη, Νίκος Ξυλούρης, Θέμης Ανδρεάδης και η φέρελπις τότε Τάνια Τσανακλίδου.
Ο δίσκος πήρε τον παραπλανητικό τίτλο "Χρυσός Δίσκος", παρόλο που δε σημείωσε καμιά ιδιαίτερη επιτυχία και τα τραγούδια πέρασαν απαρατήρητα. Σε σύγκριση πάντως με το δίσκο της Minos, αυτή η συλλογή ως σύνολο περιέχει καλύτερα τραγούδια, παρόλο που τα περισσότερα γράφτηκαν από άγνωστους συνθέτες και στιχουργούς. Ξεχωρίζουν τα ονόματα των Νίκου Τάτση, του Σπύρου Σαμοΐλη και του Ανακρέοντα Παπαγεωργίου, των μόνων που κατάφεραν στη συνέχεια να έχουν αξιοπρόσεκτη πορεία στο ελληνικό τραγούδι, ενώ οι υπόλοιποι αποδείχθηκαν θνησιγενείς.
Πρόκειται για έναν αρκετά ομοιογενή δίσκο, πράγμα που εν πολλοίς οφείλεται στην ενορχηστρωτική γραμμή που έδωσε στα τραγούδια ο Λουκιανός Κηλαηδόνης. Στην πραγματικότητα, αν κάποιος τα ακούσει χωρίς να βλέπει τα ονόματα των δημιουργών, έχω την εντύπωση πως θα τα περάσει για τραγούδια του Κηλαηδόνη! Τα περισσότερα είναι ωραία τραγούδια, όπως τα εξής: "Σου μήνυσα", "Εγκατάλειψη", "Και δε μίλησε κανείς", "Μεσημεριανό φεγγάρι", "Ο ήλιος ο ρεμπέτης", "Το τραγούδι της πέρδικας", "Μ' ένα καράβι όνειρα". Αξιοπρόσεκτο επίσης το "Απόδειπνο" που ερμηνεύει (εξαιρετικά φυσικά) ο Νίκος Ξυλούρης, βασισμένο σε ποίημα του Γιώργου Χρονά. Άλλο αξιοπρόσεκτο στοιχείο: Η παρουσία του συνθέτη Νίκου Τάτση που συμμετείχε επίσης και στο δίσκο της Minos.
Και μια ιδιαίτερη επισήμανση: Δύο από τα ωραιότερα τραγούδια του δίσκου, το "Και δε μίλησε κανείς" του Γιώργου Κυριαζή και το "Μ' ένα καράβι όνειρα" του Άρη Καπετανάκη, μελοποιήθηκαν παράλληλα και από τον Μίκη Θεοδωράκη για το δίσκο "Στην Ανατολή" με ερμηνευτή τον Στέλιο Καζαντζίδη! Και μάλιστα δε θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι οι αντίστοιχες μελωδίες των δύο άσημων συνθετών του "Χρυσου δίσκου" υπερέχουν από τις μελωδίες του Μίκη!
(c) CD | EMI Columbia | 1974 | Πηγή: d58
1 σχόλιο:
Πάντως και οι δύο αυτοί δίσκοι , δεν νομίζω ότι άφησαν στίγμα , παρόλο που μάλλον οι εταιρείες τους είχαν επενδύσει..
Δημοσίευση σχολίου