Ξεκίνησε τη δισκογραφία το 1973 με τα "Μικροαστικά" του Λουκιανού Κηλαηδόνη και το "Στράτη Θαλασσινό" του Μαρκόπουλου, δίπλα στον οποίο συμπορεύτηκε αδιάκοπα την επόμενη πενταετία ως βασικός ερμηνευτής του στα έργα: "Θητεία" (1974), "Θεσσαλικός κύκλος" (1974), "Μετανάστες" (1974), "Ανεξάρτητα" (1975), "Οροπέδιο" (1976), "Εργάτες" (1976), "Ελεύθεροι πολιορκημένοι" (1977).
Το επιστέγασμα λοιπόν αυτής της γόνιμης συνοδοιπορίας ήρθε το 1976 με το δίσκο "Εργάτες", τον πρώτο προσωπικό του τραγουδιστή με συνθέσεις αποκλειστικά του Γιάννη Μαρκόπουλου, ο οποίος μάλιστα έγραψε και τους στίχους, με εξαίρεση δυο τραγούδια που έχουν στίχους του Γιώργου Χρονά και του Μιχάλη Φακίνου, καθώς και άλλα δύο με στίχους του συγγραφέα Κώστα Ταχτσή που έχουν θέση προλόγου και επιλόγου. Ο δίσκος συμπληρώνεται με δύο οργανικά θέματα, ένα από τα οποία είναι γραμμένο για σόλο κλαρίνο.
Ασφαλώς δεν είναι από τις κορυφαίες στιγμές του συνθέτη, αλλά τα τραγούδια είναι καλογραμμένα πάνω σε ορθόδοξα λαϊκά σχήματα, τόσο στο μελωδικό και ρυθμικό τους μέρος, όσο και στην ενορχήστρωση με επικεφαλής το μπουζούκι. Η ερμηνεία του Λάκη Χαλκιά ανταποκρίνεται απόλυτα στο ύφος των τραγουδιών, τα οποία ωστόσο ακούστηκαν ελάχιστα και πέρασαν απαρατήρητα στον καιρό τους, παρά το αβανταδόρικο θέμα τους και μάλιστα σε μια εποχή απόλυτης κυριαρχίας του πολιτικού τραγουδιού.
Πάντως η εργατική τάξη είχε την τιμητική της εκείνη τη χρονιά στην ελληνική δισκογραφία, αφού εκτός από το δίσκο του Μαρκόπουλου κυκλοφόρησε και η "Εργατική συμφωνία" του Δήμου Μούτση.
(c) CD | EMI Columbia | 1976 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου