Ας επιστρέψουμε για λίγο στον πρόσφατα χαμένο τραγουδιστή Αντώνη Καλογιάννη που σημάδεψε με τις ρωμαλέες ερμηνείες του ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής δισκογραφίας, ιδιαίτερα κατά τη δεκαετία του '70. Παρόλο που ξεκίνησε δίπλα στον Μίκη Θεοδωράκη αποτελώντας βασικό μέλος της ομάδας ερμηνευτών που τον συνόδευαν στις αμέτρητες συναυλίες του στα πέρατα του ελεύθερου κόσμου στα χρόνια του χουντικού καθεστώτος, στη δισκογραφία αναγκαστικά πρωτοεμφανίστηκε με τραγούδια άλλων δημιουργών.
Συγκεκριμένα, το 1972 συμμετείχε στον ωραίο κύκλο τραγουδιών "Συνοικισμός Α" του Δήμου Μούτση δίπλα στη Βίκυ Μοσχολιού. Το 1973 στον επίσης αξιόλογο κύκλο "Για μια σταγόνα αλάτι" του Μίμη Πλέσσα. Το 1974 είχε πολύ ενδιαφέρουσες συνεργασίες με νέους συνθέτες, όπως ο Γιώργος Γιαννουλάτος στο δίσκο "Λιοτρόπια" και ο Γρηγόρης Σουρμαΐδης στη "Λιτανεία". Αλλά την ίδια χρονιά η ελληνική δισκογραφία πλημμύρισε με την ελεύθερη κυκλοφορία των απαγορευμένων έργων του Μίκη κι εκεί πλέον ο Καλογιάννης είχε σημαντικό μερίδιο με δίσκους, όπως "Τα λαϊκά", η "Νύχτα θανάτου", τα "Γράμματα από τη Γερμανία". Τέλος, το 1975 συναντήθηκε με τον Αργύρη Κουνάδη και μαζί του συμπορεύτηκε πολύ γόνιμα για την επόμενη τριετία.
Το 1975 λοιπόν ήταν η χρονιά που ο Αντώνης Καλογιάννης αξιώθηκε τον πρώτο προσωπικό του δίσκο, ο οποίος εκδόθηκε από τη Philips (Polydor) με τίτλο το όνομά του. Περιλαμβάνει δώδεκα εξαιρετικά τραγούδια, κάποια παρμένα από τις συμμετοχές του σε δίσκους της περιόδου 1972-1974. αλλά τα περισσότερα σε καινούργιες ηχογραφήσεις σε πρώτη ή δεύτερη εκτέλεση.
Συγκεκριμένα, σε πρώτη εκτέλεση είναι δύο συνθέσεις του κύπριου συνθέτη Νάσου Παναγιώτου ("Πενταδάκτυλος", "Λευτεριά"), με τον οποίο ο Καλογιάννης θα συνεργαστεί και στον ολοκληρωμένο κύκλο τραγουδιών "Ήλιε μεγάλε" που εκδόθηκε το 1977. Μάλιστα το τραγούδι "Λευτεριά" βασίζεται σε ποίηση του Νίκου Καζαντζάκη.
Στο δίσκο έχουμε αρκετά τραγούδια σε δεύτερη εκτέλεση, η οποία ωστόσο επισκίασε πλήρως τις αντίστοιχες πρώτες εκτελέσεις τους, με αποτέλεσμα να τα γνωρίζουμε ουσιαστικά μόνο με την ερμηνεία του Καλογιάννη. Ανάμεσα σ' αυτά είναι δυο εξαιρετικά τραγούδια του Γιώργου Χατζηνάσιου ("Άνοιξε το παράθυρο", "Της μοίρας τ' αδράχτι") που πρώτος τα ηχογράφησε ο Περικλής Περάκης στο δίσκο "Αντιθέσεις", αν και το εμβληματικό "Άνοιξε το παράθυρο" σε στίχους Ερρίκου Θαλασσινού είχε γραφτεί για την ταινία "Ένας νομοταγής πολίτης" (1974), όπου ακουγόταν με τη φωνή του Καλογιάννη. Το δεύτερο τραγούδι έχει στίχους του Νίκου Γκάτσου.
Σε δεύτερη επίσης εκτέλεση είναι και δυο τραγούδια του Αργύρη Κουνάδη. Την κλασική "Φρεγάδα" σε στίχους Βαγγέλη Γκούφα ερμήνευσε πρώτος ο Κώστας Καμένος στο δίσκο "Παραλογές", ενώ το "Τι θέλεις γέρο" προέρχεται από το δίσκο "Ρόδα είναι και γυρίζει" (1974), όπου το ερμήνευσε η Ρένα Κουμιώτη. Τέλος, σε μια θαυμάσια διασκευή που επιμελήθηκε ο Δήμος Μούτσης, έχουμε το αριστουργηματικό τραγούδι "Μοναξιά" του Ζορζ Μουστακί σε ελληνικούς στίχους του Δημήτρη Χριστοδούλου, μία από τις τρεις πιο πετυχημένες ελληνικές προσαρμογές τραγουδιών του σπουδαίου ελληνογαλλοαιγύπτιου τροβαδούρου, μαζί με τη "Μεσόγειο" που ερμήνευσε η Βίκυ Μοσχολιού και τον "Μέτοικο" με τον Γιώργο Νταλάρα.
Ο δίσκος κλείνει με γεύση Θεοδωράκη φυσικά. Περιλαμβάνεται το έξοχα μελοποιημένο ποίημα του Μανώλη Αναγνωστάκη "Μιλώ" που είχε κυκλοφορήσει την προηγούμενη χρονιά μαζί με τον κύκλο "Νύχτα θανάτου".
(c) LP | Polydor | 1975 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου