Η Νάνα Μούσχουρη συναντά τον Harry Belafonte (1966)

Βράδυ Κυριακής, παραμονή Χριστουγέννων, κι ο νους μου ταξιδεύει σ' ένα παλιότερο βραδινό στα μέσα της δεκαετίας του '60, όταν η ανερχόμενη τότε στο διεθνές μουσικό στερέωμα Νάνα Μούσχουρη συναντήθηκε στα στούντιο της RCA Victor της Νέας Υόρκης με τον υπέροχο Αμερικανοτζαμαϊκανό τραγουδιστή και ηθοποιό Harry Belafonte (1927-2023) και μαζί ηχογράφησαν ένα μπουκέτο ελληνικά τραγούδια.

Το μαγικό εκείνο απόβραδο με τη λάμψη του φεγγαριού να δυναμώνει ακόμη παραπάνω από τη λάμψη των δύο διάσημων ερμηνευτών με τρόπο που θύμιζε το λαμπερό αστέρι ενός άλλου βραδινού στη μακρινή Βηθλεέμ, καθόρισε και το επιλεγμένο υλικό αυτού του ξεχωριστού άλμπουμ που εκδόθηκε από την RCA με τίτλο "An Evening With Belafonte & Mouskouri". Δέκα ελληνικά τραγούδια, τα οκτώ του Μάνου Χατζιδάκι, όλα τραγουδισμένα στα ελληνικά, έστω και με τις χαριτωμένες γλωσσικές αδεξιότητες του Belafonte.

Μ' ένα "Φεγγάρι" λοιπόν ξεκινάει ο δίσκος, σύνθεση του Γιώργου Πετσίλα, τότε συζύγου της Μούσχουρη, κι έτσι μπαίνουμε αμέσως στην ατμόσφαιρα του δίσκου, ο οποίος κλείνει πανηγυρικά με το χορευτικό "Ερήνη" του Κώστα Γιαννίδη. Στο κύριο σώμα του εκτίθεται η χατζιδακική πραμάτεια, όπου δεσπόζει άλλο ένα λαμπερό φεγγάρι, αυτό που μας καλεί να "Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι", και μαζί δυο αγέραστα θέματα από το "Καταραμένο φίδι", αλλά κι από την "Αμοργό" του Νίκου Γκάτσου, από τη χαριτωμένη "Μανταλένα" του κινηματογράφου κι από τη μαγική "Οδό ονείρων" της σκηνής.

Τις κατάλληλες προσαρμογές των τραγουδιών έκανε ο Howard Roberts, ενώ ο Γιώργος Πετσίλας έπαιξε κιθάρα και μπουζούκι, ο John Cartwright βιολί και οι Percy Brice και Ralph MacDonald κρουστά.

(c) CD | RCA | 1966 | Πηγή: d58