Ο Σταύρος Ξαρχάκος συνέχισε και στη δεκαετία του '70 να ηχογραφεί ορχηστρικούς δίσκους, όπως οι συνθέσεις "976" (1977) και "Ενθύμιον" (1978) που έχουν το ίδιο περιεχόμενο, ενώ ακολούθησε μια περίοδος - τις δυο επόμενες δεκαετίες - που περιόρισε αρκετά τη δισκογραφική του παρουσία, ώσπου τον ξαναβρίσκουμε ιδιαίτερα δραστήριο στο ξεκίνημα το νέου αιώνα, όταν προσχώρησε στο δυναμικό της εταιρίας Legend, ενώ παράλληλα ανέλαβε τη διεύθυνση της σπουδαίας Κρατικής Ορχήστρας Ελληνικής Μουσικής (ΚΟΕΜ) που του έδωσε τη δυνατότητα να εκδώσει σημαντικό μέρος από την ανέκδοτη δουλειά του, αλλά και εργασίες άλλων συνθετών σε καινούργια δική του επεξεργασία.
Το 2004 λοιπόν παρουσίασε ένα εντυπωσιακό ορχηστρικό έργο μεγάλης διάρκειας με τίτλο "Τσιτσάνη διάλογοι", αφιερωμένο προφανώς στον μεγάλο τροβαδούρο του κλασικού ρεμπέτικου, για τον οποίο - όπως και τον Μάρκο Βαμβακάρη - ο Ξαρχάκος έτρεφε μεγάλο θαυμασμό και τον θεωρούσε από τους δασκάλους του στο λαϊκό τραγούδι. Άλλωστε το ομολογεί και ο ίδιος: "Το έργο του Τσιτσάνη το θαυμάζω, το εκτιμώ και το αγαπώ στο σύνολό του. Ανέκαθεν όμως με συνάρπαζε, με συγκινούσε ιδιαίτερα, η πρώτη του περίοδος, ως το 1940, τα τραγούδια δηλαδή που έγραψε ως τα 25 του χρόνια […] Αρχισα να ασχολούμαι με την περίοδο αυτή σχεδόν ενστικτωδώς. Δεν είχα τίποτα συγκεκριμένο στο νου μου, ή μάλλον αυτά που αρχικά είχα ήταν ποικίλα και τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, που στην πραγματικότητα με άφηναν ελεύθερο, ανοιχτό στο απρόσμενο...".
Ο ιδιοφυής συνθέτης σταχυολόγησε δεκατρία μεγάλα τραγούδια του Τσιτσάνη και σκάρωσε τις πρωτότυπες "συνομιλίες" τους με τη γλώσσα και τον αρμονικό πλούτο των μεγάλων λόγιων δημιουργών της δυτικής μουσικής παράδοσης, όπως ο Μπαχ, ο Μότσαρτ, ο Μπετόβεν, ο Σοπέν, ο Λιστ και άλλοι μεταγενέστεροι, αλλά και με το λαϊκό τραγούδι της Ελλάδας (Παπαϊωάννου, Χατζιδάκις) ή άλλων λαών, όπως ο Πιατσόλα ή το νέγρικο μπλουζ. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό και άκρως πρωτότυπο, αν και περιμένει ακόμη την αναγνώριση και αποδοχή του από το ευρύτερο μουσικόφιλο κοινό.
Την ορχήστρα στελεχώνουν οι μουσικοί: Θωμάς Μαυρόπουλος (μπουζούκι), Γιάννης Σινάνης (μπουζούκι), Ηρακλής Ζάκκας (μπουζούκι και μπαγλαμάς), Διαμαντής Σιδερίδης (μπαγλαμάς και τζουράς), Ολγα Αργυρίδου (βιολοντσέλο), Ηρακλής Βαβάτσικας (ακορντεόν), Στέφανος Στεφανόπουλος (κλαρίνο, φλάουτο και φυσαρμόνικα), Βαγγέλης Χριστόπουλος (όμποε), Σταύρος Σωφράς (πιάνο), Νίκος Σακκάς (κιθάρα), Ανδρέας Παπάς (κρουστά), Στέλιος Ζαχαρίου (κρουστά) και Ηλίας Λυμπερόπουλος (κοντραμπάσο).
(c) Legend | 2004 | πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου