Έχουμε ξαναμιλήσει για τον συνθέτη Ανδρέα Πρέζα (γενν. 1939) που ξεκίνησε από το περιβάλλον του Νέου Κύματος γράφοντας τραγούδια για τον Γιώργο Ζωγράφο, την Πόπη Αστεριάδη, τον Μιχάλη Βιολάρη, τον Μανώλη Μητσιά, τον Δημήτρη Ζευγά και άλλους, ενώ στα κατοπινά χρόνια είχε πολύ αραιή παρουσία στα δισκογραφικά δρώμενα, αλλά μας έδωσε κατά καιρούς κάποιες ενδιαφέρουσες προσωπικές δουλειές, όπως το "Γαϊτανάκι της ζωής" (1981) και η "Έξοδος Μεσολογγίου" (1988).
Η τελευταία ολοκληρωμένη του εργασία κυκλοφόρησε το 1992 από τη Zodiac. Τίτλος της: "Μια στάλα αγάπη". Περιλαμβάνει δώδεκα απλά τραγουδάκια σε μοντέρνα ηχητική γραμμή με ποπ και λαϊκές αποχρώσεις. Οι στίχοι ανήκουν στον Νίκο Μπακογιάννη που στο παρελθόν μας είχε δώσει πολλά πετυχημένα τραγούδια από τις συνεργασίες του με τον Γιώργο Ζαμπέτα, τον Γιώργο Κριμιζάκη ή τον Βασίλη Αρχιτεκτονίδη.
Μοναδικός ερμηνευτής του δίσκου είναι ο Κώστας Μπάγιας, ένας ξεχασμένος τραγουδιστής από τη δεκαετία του '90, ο οποίος έκανε 3-4 προσωπικούς δίσκους, αλλά τελικά χάθηκε ολότελα από το προσκήνιο. Η φωνή του μοιάζει επαρκής για το ποπ μέρος του παρόντος δίσκου, αλλά εμφανώς ακατάλληλη για τα τραγούδια λαϊκού χρώματος. Τον συνοδεύει η Στέλλα Πατρινού.
Από τους μουσικούς αναφέρω τον Φίλιππο Τσεμπερούλη στα πνευστά, τον Γιώργο Τσουπάκη στα ντραμς, τον Μπάμπη Λασκαράτο στις κιθάρες και τον Παναγιώτη Στεργίου στο μπουζούκι.
(c) Zodiac | 1992 | πηγή: Ιδομενέας/d58
8 σχόλια:
Ίσως να μην ταιριάζουν τα τραγούδια αυτά στην δική μου "ακουστική" αισθητική άλλα επιεικώς είναι άθλια στοίχος/σύνθεση. Απορώ γιατί το ανέβασες.
Φίλε μου, αν απορείς, σημαίνει πως δεν έχεις καταλάβει τι ακριβώς γίνεται στο παρόν ιστολόγιο, το οποίο δεν έχει για γνώμονα των παρουσιάσεών του την αισθητική του καθενός, ούτε καν τη δική μου! Γιαυτό και πρέπει να καταλάβετε όλοι ότι αυτά που παρουσιάζω δεν είναι απαραίτητα δίσκοι που αγαπώ προσωπικά ή μουσικά αριστουργήματα! Γνώμονάς μου είναι η θεματική ολοκλήρωση δισκογραφικών κυκλων ή ενοτήτων ανεξαρτήτως ποιότητας. Κι επειδή ήδη ο συνθέτης Πρέζας ήταν παρουσιασμένος στο υπόλοιπο κομμάτι της ισχνής του δισκογραφίας, ήταν υποχρέωσή μου να παρουσιάσω και τον τελευταίο του δίσκο που τον βρήκα πρόσφατα. Αυτή είναι η δική μου λογική. Δεν έχω πρόβλημα να κρίνω αρνητικά (όπως κάνω κι εδώ) ένα δίσκο, αλλά τον παρουσιάζω για την πληρότητα του αρχειακού υλικού. Έτσι πρέπει να λειτουργεί ένας συλλέκτης κι έτσι πρέπει να στήνεται ένα μουσικό αρχείο. Και πάντως οποιαδήποτε άλλη λογική είναι ξένη προς τη λογική του "Δισκοβόλου".
Ο δισκος, γιατι ειναι μονοφωνικο; Λαθος κατα την ηχογραφηση;
Δυστυχώς αυτό δεν μπορώ να το διορθώσω...
Βεβαια, "κατοπιν εορτης" δεν διορθωνεται....
"Ανώνυμε" τι ακριβώς θέλεις να πεις και επιμένεις στο ίδιο θέμα; Δεν υπάρχει "κατόπιν εορτής" και δεν υπάρχει κάτι που δε διορθώνεται, εκτός από το θάνατο! Απλώς το αρχείο δεν δημιουργήθηκε από μένα, αλλά από άλλο φίλο, πράγμα που εύκολα θα μπορούσες να το είχες καταλάβει αν διάβαζες την αναφορά στην πηγή μου που πάντα προσθέτω σε κάθε ανάρτηση. Γιαυτό και δήλωσα ότι "δεν μπορώ να το διορθώσω". Εγώ τουλάχιστον...
Δεν το ειπα για σενα... Αυτος που το εγραψε και σου το εστειλε, αν μπορουσε να το ξαναγραψει με στερεοφωνικο ηχο.
Το λοιπόν, ζητήθηκε η συνδρομή φίλου ηλεκτρονικού για την περίπτωση αυτού του δίσκου και η απάντησή του ήταν ότι είναι τέτοια η εγγραφή. Δεν είναι μονοφωνικός, αλλά παίζουν και τα 2 κανάλια το ίδιο. Εξ άλλου ούτε ο δίσκος γράφει πουθενά ότι είναι stereo.
Δημοσίευση σχολίου