Ο Κηλαηδόνης στη Lyra: Χαμηλή πτήση (1982)

Αφού μας έδωσε ένα δυνατό στίγμα των προθέσεών του ο Λουκιανός Κηλαηδόνης μέσα από τους δημοφιλείς κύκλους "Είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόι" (1978) και "Ψυχραιμία παιδιά!" (1979), αποφάσισε ν' αφήσει για λίγο να καταλαγιάσουν τα πράγματα που σε κάποιες περιπτώσεις είχαν ξεφύγει από τα όρια της σοβαρότητας, καθώς είχε διαμορφωθεί μια στρεβλή εικόνα για τον σπουδαίο δημιουργό, έτσι που ακόμη και ο τότε πρωθυπουργός Ράλλης να χρησιμοποιεί το όνομά του ως παράδειγμα προς αποφυγήν!

Τρία χρόνια λοιπόν αργότερα θα επανέλθει με καινούργιο υλικό μέσα από τον κύκλο τραγουδιών "Χαμηλή πτήση" που νομίζω πως είναι ο ωριμότερος από τους δίσκους της δεύτερης περιόδου του, γιατί εδώ συναντιούνται με τις σωστές αναλογίες όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της προσωπικής του τραγουδοποιίας σε επίπεδο μουσικής, στιχουργίας και ερμηνείας. Και είναι ένας από τους πολύ αγαπημένους μου δίσκους εκείνων των χρόνων, πολυπαιγμένος και πολυτραγουδισμένος, όσο λίγοι, ειδικά στα ταξίδια μου σε άγνωστα τοπία της ορεινής Ελλάδας!

Ο δίσκος ξεκινάει με την αργή κάντρι "Χαμηλή πτήση", μια όμορφη μπαλάντα ενός ταξιδιώτη της δίτροχης φυγής από την καθημερινότητα. Ακολουθεί το απολαυστικό "Πού βαδίζουμε κύριοι;", θεατρικής καταγωγής, όπου η απαρίθμηση των διαπλεκόμενων ερωτικών σχέσεων σε κάνει να ...χάνεις το λογαριασμό! Η "Νύχτα καταστροφής" είναι ένα ταπεινό ρέκβιεμ του πληγωμένου εραστή. Η δεύτερη εδώ εκτέλεση των "Θερινών σινεμά", σήμα κατατεθέν του συνθέτη, είναι και η καλύτερη που έχει κατατεθεί στη δισκογραφία του, αυτή τη φορά με τη φωνή του ίδιου. Άλλο ένα θεατρικής καταγωγής τραγούδι είναι το πανέξυπνο "Μια μέρα μιας Μαίρης", βασισμένο σε μια ιδέα της ηθοποιού Άννας Παναγιωτοπούλου, που ερμηνεύει πολύ πειστικά η Αφροδίτη Μάνου και αναδεικνύει τον μικρό καθημερινό γολγοθά μιας σύγχρονης μικροαστής νοικοκυράς. Τζαζ πινελιές στο θαυμάσιο "Decadenza", ενώ στο φινάλε έχουμε ένα αλλιώτικο "Πάρτι", ένα πρωτότυπο μανιφέστο του συνθέτη, όπου γίνεται προσκλητήριο όλων των αγαπημένων προσώπων, νεκρών ή ζωντανών, που έχει λατρέψει ο Λουκιανός είτε από το χώρο της μουσικής είτε από άλλους καλλιτεχνικούς χώρους και κυρίως από τον αγαπημένο του ασπρόμαυρο κινηματογράφο.

Στο δίσκο αυτό εμφανίζεται δίπλα στον συνθέτη ως στενός κι αχώριστος εφεξής συνεργάτης του ο πιανίστας Μανώλης Μικέλης, καθώς και μια σειρά άλλοι αξιόλογοι μουσικοί, όπως ο Γιώργος Ζηκογιάννης, ο Τόλης Πιπεράς και ο Σωτήρης Γεωργάκης. Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για ένα άλμπουμ που, αντίθετα με τον τίτλο του, ήταν προορισμένο μάλλον για υψηλές πτήσεις και σίγουρα κατέχει μια από τις κορυφαίες θέσεις στην άνυδρη εκείνη δισκογραφική δεκαετία...

(c) Lyra | 1982 | πηγή: d58