Τα ορχηστρικά του Ξαρχάκου: Χωρίς λόγια (1974)

"Χωρίς λόγια". Υπέροχος δίσκος! Ο Σταύρος Ξαρχάκος εδώ δίνει ρεσιτάλ ενορχήστρωσης και αναδεικνύει με εντυπωσιακό τρόπο μερικές από τις έτσι κι αλλιώς καθαγιασμένες μελωδίες του.
Σε σχέση με τους ορχηστρικούς δίσκους της προηγούμενης δεκαετίας που είχαν καθαρό λαϊκό χρώμα, αφού βασίζονταν σχεδόν αποκλειστικά στα μεγάλα λαϊκά τραγούδια του συνθέτη από τα πρώτα του βήματα στο πεντάγραμμο, τώρα έχουμε ένα πολύ διαφορετικό πρόσωπο, έναν αψεγάδιαστο μαέστρο που συνδυάζει ιδανικά το πηγαίο μελωδικό ταλέντο με τη λόγια παιδεία του δημιουργώντας ένα μοναδικό ηχητικό μικρόκοσμο μέσα στα 36 λεπτά αυτού του άλμπουμ, επιστρατεύοντας γνωστές και άγνωστες μελωδίες του σε οργανική μεταγραφή, στην αρχή από τη λαϊκή του περίοδο ("Άσπρη μέρα και για μας", "Τα τρένα που φύγαν"), αλλά στο κύριο σώμα του έργου από την πιο πρόσφατη δημιουργία του με ιδιαίτερη έμφαση στο υλικό του δίσκου "Συλλογή" που είχε κυκλοφορήσει την ίδια χρονιά με ερμηνευτή τον Νίκο Ξυλούρη ("Μπάρμπα Γιάννη Μακρυγιάννη", "Γεια σου χαρά σου Βενετιά", "Ήτανε μια φορά", "Παλικα΄ρι στα Σφακιά", "Η κόρη του πασά", "Παραμύθι").

Το έργο έχει τη μορφή οργανικής ραψωδίας, καθώς οι μελωδίες ρέουν συνεχόμενα, χωρίς παύσεις, με μικρές συνδετικές γέφυρες από ένα σύντομο leitmotif που διατρέχει όλη τη μελωδική αλυσίδα. Η ενορχήστρωση δεν περιλαμβάνει καθόλου μπουζούκι, αλλά όργανα ακουστικά, όπως ξύλινα πνευστά, έγχορδα και πιάνο. Κιθάρες παίζουν ο Τίτος Καλλίρης, ο Σωτήρης Μαρίνος και ο Γιώργος Κόκκινος, βιολί ο Παντελής Δεσποτίδης, βιολοντσέλο ο Σωτήρης και ο Στέλιος Ταχιάτης, ξύλινα πνευστά ο Φίλιππος Τσεμπερούλης, κοντραμπάσο ο Ανδρέας Ροδουσάκης, σαντούρι Τάσος Διακογιώργης, κρουστά ο Νίκος και ο Γιώργος Λαβράνος και πιάνο ο Νίκος Λαβράνος, ο Σπύρος Μιχαηλίδης, ο Χάρης Καλέας και ο Χάρης Ανδρεάδης.

(c) EMI Columbia | 1974 | πηγή: d58