Δήμος Μούτσης: Ένα χαμόγελο (1969)

Αφού ολοκληρώσαμε τη θεματική ενότητα με τους τέσσερις προσωπικούς δίσκους του τραγουδοποιού Δήμου Μούτση, θέλω να παραμείνουμε για λίγο ακόμη στον σημαντικό συνθέτη, για να κλείσουμε κάποιες εκκρεμότητες με την πρωτότυπη δισκογραφία του. 

Έτσι λοιπόν σήμερα θα επιστρέψουμε στα πρώτα δημιουργικά του χρόνια, εκεί στα τέλη της δεκαετίας του '60, όταν έγραφε πανέμορφα λαϊκά τραγούδια σε στενή συνεργασία με τον μεγάλο στιχουργό Νίκο Γκάτσο. Το 1968 ηχογράφησε τον πρώτο του ολοκληρωμένο κύκλο τραγουδιών με τίτλο "Κάποιο καλοκαίρι", για να ακολουθήσει την επόμενη χρονιά ο δίσκος "Ένα χαμόγελο". Και οι δυο αυτοί ολοκληρωμένοι δίσκοι αποτελούν το επιστέγασμα μιας υπέροχης λαϊκής ανθοφορίας του δημιουργού που είχε ξεκινήσει το 1966 με σκόρπια τραγούδια για τις 45 στροφές ερμηνευμένα από τα τρία μεγάλα ονόματα του πενταγράμμου που διέθετε στο οπλοστάσιό της η Columbia, τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, τη Βίκυ Μοσχολιού και τον Σταμάτη Κόκοτα.

Ο δίσκος λοιπόν "Ένα Χαμόγελο" ήταν ο δεύτερος μεγάλος σταθμός της δισκογραφικής πορείας του Δήμου Μούτση. Ένας συμπαγής κύκλος ένδεκα λαϊκών κομματιών με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της μελοποιίας και ενορχηστρωτικής ικανότητας του συνθέτη. Τα τέσσερα απ' αυτά είναι οργανικά πάνω σε πρωτότυπα θέματα ή σε μελωδίες των τραγουδιών συνδυασμένες σε μορφή λαϊκής ραψωδίας. Εξαιρετικές ενορχηστρώσεις με φευγαλέες συμφωνικές πινελιές που διαμορφώνουν ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Τα μπουζούκια του Κώστα Παπαδόπουλου και του Λάκη Καρνέζη μεγαλουργούν!

Τα επτά τραγούδια ερμηνεύουν συγκλονιστικά ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Σταμάτης Κόκοτας και η Δήμητρα Γαλάνη, που εδώ κάνει την παρθενική της εμφάνιση σε ηλικία μόλις 17 χρονών!

Δε μου είναι εύκολο να μιλήσω αντικειμενικά για τα τραγούδια αυτά, καθώς η σχέση μου μαζί τους είναι βαθιά συναισθηματική. Αδύνατον να μη νιώσω την ίδια πάντα συγκίνηση κάθε φορά που ακούω το "Αύριο πάλι", ένα τραγούδι υπόδειγμα ποιητικής και μελωδικής δωρικότητας, που οδήγησε την ερμηνευτική δεινότητα του Γρηγόρη Μπιθικώτση σε νέες κατακτήσεις. Και πλάι σ' αυτό, τα άλλα δυο διαμάντια με τον ίδιο ερμηνευτή: "Μ' ένα παράπονο" και "Είχαμε περηφάνια". Αλλά και τα πανέμορφα "Βράδιασε" και "Κάποιο τρένο" με την ακατέργαστη ακόμη φωνή της Δήμητρας Γαλάνη. 

Αξίζει να σημειώσουμε ότι αρκετά από αυτά τα τραγούδια είχαν ακουστεί την ίδια χρονιά και στην κινηματογραφική ταινία "Ένας μάγκας στα σαλόνια" του Κώστα Καραγιάννη, όπου τα τραγουδούσαν ο Μανώλης Μητσιάς, ο Αλέκος Αναστασιάδης και ο Τάκης Βαρύτιμος.

Κοντολογίς, ένας κλασικός δίσκος που ακούγεται από την αρχή ίσαμε το τέλος με την ίδια συγκίνηση, την οποία δεν έχει καταφέρει ακόμη να δαμάσει ο αδυσώπητος χρόνος.

(c) EMI Columbia | 1969 | πηγή: d58