.jpg)
Ο Γιώργος Παπαδάκης (1947-2013) υπήρξε ένας πολυπράγμων καλλιτέχνης του μουσικού χώρου, συνθέτης, παραγωγός, ερευνητής, συγγραφέας μουσικών έργων και μουσικοκριτικός. Στον τελευταίο μάλιστα τομέα η πένα του υπήρξε ιδιαίτερα αιχμηρή και κατά κανόνα επικριτική έχοντας συχνά προκαλέσει την αντίδραση ανθρώπων της μουσικής που έγιναν δέκτες της κριτικής του. Προσωπικά μάλιστα θυμάμαι τις απολύτως απαξιωτικές του απόψεις στο περιοδικό Δίφωνο για το μουσικό ρεύμα του Νέου Κύματος, το οποίο χαρακτήριζε συλλήβδην ως ένα ανούσιο παιδαριώδες κίνημα αφελών δημιουργών!
Πάντως τα μουσικολογικά του ενδιαφέροντα, η συνεργασία του με τη Δόμνα Σαμίου και πάμπολλους παραδοσιακούς οργανοπαίκτες, αλλά και η μουσική του δημιουργία στο πεδίο του θεάτρου, της τηλεόρασης και του νέου ελληνικού κινηματογράφου αποτελούν μεγάλη προσφορά στη μουσική τέχνη κι αξίζει να γνωρίσουμε λίγο καλύτερα αυτή την πλευρά του καλλιτέχνη, ο οποίος πάντως μας άφησε πενιχρή δισκογραφική παρακαταθήκη που περιορίζεται σε δύο δίσκους σκηνικής μουσικής ("Μια ζωή Γκόλφω", "Κρυστάλλινες νύχτες") μαζί με το ιστορικό ηχητικό ντοκουμέντο "Εδώ Πολυτεχνείο".
Η σχέση του Γιώργου Παπαδάκη με το Ελεύθερο Θέατρο, αυτό το πρωτοποριακό θεατρικό σχήμα που ξεπήδησε στα χρόνια της χουντικής δικτατορίας και στιγμάτισε τη μεταπολιτευτική θεατρική ζωή της χώρας, υπήρξε εξαρχής στενή και διαχρονική υπογράφοντας τη μουσική για πάμπολλες παραστάσεις, ιδιαίτερα κατά τη δεκαετία του '70. Μία από αυτές ήταν η περίφημη "Μια ζωή Γκόλφω" που ανέβηκε το 1974 στο χώρο του Άλσους Παγκρατίου βασισμένη στο εμβληματικό ποιμενικό δράμα "Γκόλφω" του Σπυρίδωνος Περεσιάδη (1854-1918) που γράφτηκε το 1893 και πρωτοπαίχτηκε την επόμενη χρονιά, ενώ το 1914 αποτέλεσε και το θέμα της ομώνυμης βουβής κινηματογραφικής ταινίας που θεωρείται και η πρώτη ολοκληρωμένη ταινία του ελληνικού κινηματογράφου.
Ο συνθέτης έγραψε για την παράσταση του Ελεύθερου Θεάτρου μια σειρά εύθυμων τραγουδιών ακολουθώντας το ύφος της παράστασης, συχνά με έντονη σκωπτική και υπονομευτική διάθεση, επιστρατεύοντας παραδοσιακά μουσικά μοτίβα με σύγχρονη ενορχήστρωση. Τραγουδούν τα μέλη του τότε θιάσου, μεταξύ των οποίων ο Σταμάτης Φασουλής, η Άννα Παναγιωτοπούλου, ο Κώστας Αρζόγλου, ο Γιώργος Κοτανίδης, η Υβόννη Μαλτέζου και ο Μηνάς Χατζησάββας.
(c) CD | Lyra/Zodiac | 1974 | Ψηφιακές επανεκδόσεις: 1998 / 2007 | Πηγή: d58
2 σχόλια:
Χαίρομαι που μνημονεύετε το δισκοκριτικό παρελθόν του Γιώργου Παπαδάκη το οποίο θυμάμαι έντονα ότι ξεσήκωνε θύελλα αντιδράσεων από μουσικόφιλους, φανατικούς αλλά και καλλιτέχνες. Το αιχμηρό του ύφος, η αυστηρότητα του αλλά και οι εμμονές του τον έκαναν μόνιμα παραλήπτη επιστολών διαμαρτυρίας στο Δίφωνο. Το αγόραζα αδιαλείπτως και σχεδόν πάντα με ενοχλούσε ο τρόπος του ή που φειδόταν ενός καλού λόγου...Το βέλος που δεχόταν από τους ενοχλημένους ήταν μονίμως ότι από αποτυχημένος μουσικός έγινε κριτικός για να βγάλει την εμπάθεια του... Βούτυρο στο ψωμί του ήταν ειδικά οι δίσκοι καλλιτεχνών που ακολουθούν μια δεδομένη συνταγή για μια όσο γίνεται πιο εξασφαλισμένη επιτυχία. Οι κινήσεις τακτικής δηλαδή. Εκεί ξεσπάθωνε. Διαβάζοντας όμως ξανά κριτικές του, με τον χρόνο να έχει κρίνει τα έργα και τους καλλιτέχνες,διαπιστώνω ότι σπανίως έπεσε έξω. Τα καλά τα διέβλεψε στην γέννηση τους και αυτά που κατέκρινε τα σκέπασε η λήθη. Σπανίως έπεσε έξω.... Ελπίζω να μην κούρασα.
@Άγνωστος
Φυσικά και δεν κουράσατε. Είναι ενδιαφέροντα όλα αυτά.
Θα έλεγα πάντως ότι είναι λίγο υπερβολικό να λέμε ότι σπανίως έπεσε έξω στις αρνητικές του κρίσεις. Δυστυχώς οι εμμονές του ήταν πολλές και συχνά στράφηκαν και εναντίον καλλιτεχνών που η πορεία, η δουλειά και η καταξίωσή τους διέψευσαν πανηγυρικά τις εκτιμήσεις του Παπαδάκη.
Ήδη ανέφερα την γενικευμένη απαξιωτική του άποψη για το "Νέο Κύμα", λες και σ' αυτό δεν υπήρξε ποτέ ένας Γιάννης Σπανός με τις δυο "Ανθολογίες" του, ένας Νότης Μαυρουδής με τα υπέροχα τραγούδια του που ερμήνευσε ο Ζωγράφος ή η Μπιρμπίλη, ένας Διονύσης Σαββόπουλος στο ξεκίνημά του, μια Αρλέτα, ένας Νίκος Χουλιαράς και τόσοι άλλοι! Θυμάμαι την ακραία αρνητική του άποψη ακόμη και για τον Θάνο Μικρούτσικο! Τη δε Μελίνα Κανά τη θεωρούσε εντελώς ασήμαντη ερμηνεύτρια με ...κακή φωνή!
Δημοσίευση σχολίου