Μετά από μια μάλλον άγονη δεκαετία, κατά την οποία η εξαιρετική ερμηνεύτρια Αλέκα Κανελλίδου αναλώθηκε σε ανούσια ποπ τραγουδάκια προσπαθώντας να χτίσει μια σταθερή παρουσία στο ελληνικό πεντάγραμμο, κι αφού κατέβαλε επίμονες προσπάθειες να το πετύχει αυτό μέσω των αλλεπάλληλων αλλά ανεπιτυχών συμμετοχών της στο Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης (1966, 1968, 1972), τελικά τα κατάφερε το 1974 με την τέταρτη συμμετοχή της να αποσπάσει το βραβείο ερμηνείας για το τρυφερό "Άσε με να φύγω", το οποίο πλέον της άνοιξε το δρόμο για την προσωπική της δισκογραφία εδραιώνοντας τη σταθερή της παρουσία επί σχεδόν τέσσερις δεκαετίες με πάμπολλες επιτυχίες στο ενεργητικό της.
Έτσι φτάσαμε αισίως στο πρώτο προσωπικό άλμπουμ της ερμηνεύτριας που εκδόθηκε την ίδια χρονιά από την ΕΜΙ Columbia με τίτλο "12 Ερωτικές στιγμές". Όπως μαρτυρά κι ο τίτλος, πρόκειται για έναν κύκλο δώδεκα χαμηλόφωνων ερωτικών τραγουδιών με ατμοσφαιρική ενορχήστρωση που γράφτηκαν πάνω στα φωνητικά της χαρακτηριστικά. Το αποτέλεσμα ηχεί πολύ γοητευτικό, όχι τόσο για την ποιότητα των ίδιων των τραγουδιών, όσο για το υπέροχο φωνητικό χρώμα που τους προσδίδει η ερμηνεία της Κανελλίδου.
Ο Γιώργος Κατσαρός έγραψε πέντε τραγούδια σε στίχους του Πυθαγόρα και του Ηλία Λυμπερόπουλου. Ξεχώρισε κυρίως το εναρκτήριο "Καληνύχτα Γιάννη". Δυο τραγούδια επίσης έγραψε ο Μίμης Πλέσσας πάνω σε στίχους της Βεατρίκης Δαλαμάγκα, με την οποία την ίδια χρονιά είχε μια ολοκληρωμένη συνεργασία με το δίσκο "Σταθμός 0". Την έκπληξη του δίσκου όμως συνιστά η παρουσία της γνωστής δημοσιογράφου και μάχιμης πολιτικού Λιάνας Κανέλλη, μόλις εικοσάχρονης τότε, που έγραψε τέσσερα τρυφερά τραγούδια, από τα οποία θα ξεχώριζα κυρίως το ρετρό αισθητικής "Συντροφιά μου". Και βέβαια το επιστέγασμα του δίσκου αποτελεί το εμβληματικό "Άσε με να φύγω" με μουσική του Γιώργου Μανίκα και στίχους του Νίκου Ελληναίου.
(c) CD | EMI Columbia | 1974 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου