Βίκυ Μοσχολιού, Γιώργος Νιάρχος: Γκρο πλαν (1990)

Συμπληρώνονται σήμερα 19 χρόνια από τον πρόωρο θάνατο της κορυφαίας ερμηνεύτριας Βίκυς Μοσχολιού (1943-2005) και είναι ευκαιρία να ρίξουμε μια ματιά στην όψιμη προσωπική της δισκογραφία, όταν πλέον η φωνή της είχε εμφανή τα σημάδια της παρακμής, πράγμα που την είχε οδηγήσει στη σταδιακή απόσυρση από το προσκήνιο και στον περιορισμό της δισκογραφικής της δραστηριότητας σε σποραδικές και πολύ αραιές πλέον επανεμφανίσεις. 

Στην πραγματικότητα βέβαια πολύ νωρίτερα, μετά την κυκλοφορία του κύκλου τραγουδιών Σκουριασμένα χείλια (1981) του Σταμάτη Κραουνάκη, είχε αρχίσει να διαφαίνεται η πτώση της φωνητικής της επάρκειας, ενώ και το άλλοτε κραταιό της ρεπερτόριο έμοιαζε πια να πέφτει σε ένα τέλμα μετριότητας με συνεργασίες ελαφρολαϊκού ύφους (Σπύρος Παπαβασιλείου, Νίκος Λαβράνος, Τάκης Μουσαφίρης, Τάκης Μπουγάς, Αντώνης Στεφανίδης), αν και σποραδικά είχε και κάποιες αξιοσημείωτες στιγμές με τον Γιάννη Μαρκόπουλο (Του σίδερου και του νερού) ή τον Σταμάτη Κραουνάκη και πάλι (Εφημερία, Καινούργιο πράγμα).

Η δεκαετία του '90 κινήθηκε στην ίδια γραμμή αρχής γενομένης το 1990 με την κυκλοφορία του άλμπουμ Γκρο πλαν, έναν κύκλο ελαφρολαϊκών τραγουδιών σε μουσική του μαέστρου και πιανίστα Γιώργου Νιάρχου, ο οποίος λίγο νωρίτερα είχε κάνει αισθητή την παρουσία του συνεργαζόμενος με τον Γιάννη Πουλόπουλο (Όπου πας θα πάω) και τη Μαρινέλλα (Είσαι μια θύελλα). Οι στίχοι των τραγουδιών γράφτηκαν από τον έμπειρο παλιό στιχουργό Θάνο Σοφό, ενώ σε δυο τραγούδια συνέπραξε ο θεατρικός συγγραφέας και στιχουργός Ναπολέων Ελευθερίου. Απλά κι εύπεπτα τραγουδάκια χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον που ακούστηκαν κάπως στη καιρό τους, αλλά σύντομα ξεχάστηκαν και χάθηκαν από το προσκήνιο, χωρίς φυσικά να έχουν προσθέσει τίποτε στο μύθο της μεγάλης ερμηνεύτριας. Σημειώνω απλώς ότι μπουζούκι παίζουν ο Δημήτρης Μαργιολάς και Χρήστος Κωνσταντίνου, ενώ στα φωνητικά συμπράττουν οι: Εύα Τσελίδου, Σάντυ Λάμπρου, Στέλιος Γουλιέλμος και Ανδρέας Δημητρίου.

(c) LP | CBS | 1990 | Πηγή: d58