Χρήστος Γκάρτζος, Ελπίδα: Έλα να παίξουμε (1989)

Ο Χρήστος Γκάρτζος ανήκει στους συνθέτες της γενιάς του '70. Πρωτοεμφανίστηκε πλάι στον Κώστα Χατζή συμμετέχοντας ως ερμηνευτής στο δίσκο του "Δρόμοι μικροί" (1971). Το 1976 έκανε το επίσημο συνθετικό του ντεμπούτο με το δίσκο "Κάτι φταίει" που ερμήνευσε ο Αντώνης Καλογιάννης. Δυο χρόνια αργότερα συμμετείχε ως συνθέτης στον πολυσυλλεκτικό δίσκο του Γιώργου Νταλάρα "Οι Μάηδες οι ήλιοι μου" (1978), ενώ το 1980 μας έδωσε τη σημαντικότερη δισκογραφική του κατάθεση με τον κύκλο μελοποιημένων ποιημάτων του Pablo Neruda "Τα ερωτικά" σε μετάφραση Λευτέρη Παπαδόπουλου και ερμηνεία του Δημήτρη Ψαριανού. Ακολούθησαν κάμποσες σκόρπιες ηχογραφήσεις με διάφορους τραγουδιστές (Δ. Γαλάνη, Γ. Πουλόπουλος, Γ. Νταλάρας, Ά. Βίσση, Άλκ. Πρωτοψάλτη), καθώς και 2-3 ακόμη προσωπικοί δίσκοι με καλύτερη στιγμή τον τρυφερό κύκλο τραγουδιών "Περιπολίες" (1983) που ερμήνευσε ο ίδιος.

Ο δισκογραφικός κύκλος του καλού συνθέτη κλείνει στο τελείωμα της δεκαετίας του '80 με τον ποπ δίσκο "Έλα να παίξουμε" που κυκλοφόρησε από τη Wea το 1989. Οι στίχοι γράφτηκαν από τη Σοφία Κατζούρη. Μοναδική ερμηνεύτρια του δίσκου η Ελπίδα, αυτή η ιδιαίτερη ερμηνεύτρια του ελληνικού ποπ τραγουδιού που κυριάρχησε στα χρόνια του '70, αλλά δεν είχε δυσκολία σταδιακά να περάσει και στα χωράφια του "έντεχνου" πότε με τραγούδια του Κώστα Χατζή και πότε με τραγούδια του Αργύρη Κουνάδη. Ο δίσκος αυτός της έδωσε μια καινούργια ευκαιρία να επανέλθει στο προσκήνιο μετά από μια περίοδο κάμψης της καριέρας της. Απλά και μοντέρνα τραγουδάκια που ταιριάζουν απόλυτα στο ερμηνευτικό της ύφος, μερικά από τα οποία ακούστηκαν αρκετά εκείνο τον καιρό, αλλά γρήγορα ξεχάστηκαν, αν και ο δίσκος ευτύχησε και μιας νεότερης ψηφιακής επανέκδοσης.

(c) LP | WEA | 1989 | πηγή: d58