Μαρία Φαραντούρη: 17 Τραγούδια (1990)

Μετά τα τραγούδια του Λιβανελί που μας παρουσίασε η Μαρία Φαραντούρη το 1982, ακολούθησε μια πιο χαλαρή δισκογραφική περίοδος χωρίς πολλές νέες ηχογραφήσεις. Ουσιαστικά τη βρίσκουμε κυρίως σε κάποιες ζωντανές της εμφανίσεις στο Olympia του Παρισιού (1985, 1987) και σε δυο συνεργασίες της με τον Μάνο Χατζιδάκι μέσα στο 1986 ("Σκοτεινή μητέρα", "Ρωμαϊκή αγορά"). Κι έτσι η επόμενη σημαντική προσωπική της δουλειά ήρθε λίγο αργά, μπαίνοντας πια στη δεκαετία του '90.

Ο δίσκος "17 Τραγούδια" κυκλοφόρησε από τη Minos το 1990 και χωρίς αμφιβολία αποτελεί ένα χαρακτηριστικό και απόλυτα πειστικό δείγμα των απεριόριστων φωνητικών και ερμηνευτικών δυνατοτήτων της Μαρίας Φαραντούρη. Είναι ένας δίσκος με πολύ ετερόκλητο υλικό, τραγούδια ελληνικά και ξένα, πρωτότυπα ή επανεκτελεσμένα, διαφορετικών χωρών και εποχών, από τη Λατινική Αμερική, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ισπανία και φυσικά την Ελλάδα.

Στο ξεκίνημα ακούμε την εξαιρετική σύνθεση του Lucio Dalla "Caruso" και η έκπληξη εδώ είναι η συμμετοχή του Διονύση Σαββόπουλου. Βεβαίως η ερμηνεία που λάμπρυνε αυτό το κομμάτι από τον Luciano Pavarotti παραμένει απλησίαστη, αλλά κι αυτή εδώ είναι ενδιαφέρουσα. Πρωτότυπα είναι τα τρία τραγούδια του Βαγγέλη Παπαθανασίου που ακούγονται στο δίσκο με στίχους του Μιχάλη Μπουρμπούλη. Ξεχωρίζει το "Τώρα ξέρω", όπου η Φαραντούρη μας δίνει μια συγκλονιστική ερμηνεία.

Επίσης περιλαμβάνονται και δύο κλασικά τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, "Οι κύκνοι" από τους "Όρνιθες" και το "Νανούρισμα" από τον "Ματωμένο Γάμο" σε ποίηση Λόρκα (μετάφραση Νίκου Γκάτσου), που αποδίδει στα ελληνικά η μεγάλη αργεντινή ερμηνεύτρια Mercedes Sosa (1935-2009), η οποία επίσης συνοδεύει τη Φαραντούρη στο "Sol Negro" του Βραζιλιάνου συνθέτη Gaetano Veloso.
Ο δίσκος συμπληρώνεται με μερικά ακόμη μεγάλα τραγούδια του διεθνούς ρεπερτορίου που υπογράφονται από τους Kurt Weill, Michel Legrand, Nicola Piovani, Leon Gieco, Milton Naschimento και Hollaender, καθώς και παραδοσιακές μελωδίες από την Ισπανία και την Καλαβρία.

Η ενορχήστρωση του δίσκου ανήκει στον διάσημο Κουβανό κιθαριστή και συνθέτη Leo Brouwer, που ενοποιεί θαυμάσια το ύφος του ετερόκλητου αυτού υλικού.

Σημειώνει ο ίδιος στο φυλλάδιο του δίσκου:

Τη Μαρία την πρωτογνώρισα στο "Canto General" του Μίκη Θεοδωράκη κι αμέσως κατάλαβα τις πλούσιες δυνατότητες της φωνής της, τις πολύπλευρες αποχρώσεις έκφρασης που διαθέτει. Η Μαρία δεν είναι μόνο μία τραγουδίστρια πολιτικού τραγουδιού, είναι μια ερμηνεύτρια μεγάλων διαστάσεων. Όταν συνεργάζεσαι μαζί της, αισθάνεσαι κάθε στιγμή ένας δημιουργός.

(c) Minos-EMI | 1990 | πηγή: d58