Το 1996 από την εταιρία Θέσις εκδόθηκε ένας πολύ ενδιαφέρων κύκλος τραγουδιών με ερμηνεύτρια τη Νάντια Καραγιάννη, αδελφή του Μπάμπη Τσέρτου, η οποία έχει αφήσει το αποτύπωμά της στην ελληνική δισκογραφία κυρίως με ηχογραφήσεις παραδοσιακού υλικού. Τίτλος του δίσκου: "Οι ρίμες της αγάπης". Ο τίτλος παραπέμπει στην ομώνυμη κυπριακή συλλογή ερωτικών λυρικών ποιημάτων του 16ου αιώνα με αναγεννησιακές επιρροές.
Ο δίσκος αυτός σηματοδοτεί και την τελευταία προσφορά του συνθέτη Νίκου Τάτση στη δισκογραφία με συγκεντρωμένο και όχι σκόρπιο υλικό. Είναι μια δουλειά κατά τη λογική του δίσκου "Του καθημερινού βίου" (1986), όπου ο Τάτσης μοιράστηκε το υλικό με τον Μιχάλη Τερζή. Αυτή τη φορά μαζί του είναι ο λαϊκός συνθέτης, πρώην μέλος της Οπισθοδρομικής Κομπανίας, Θοδωρής Παπαδόπουλος που συμμετέχει με έξι τραγούδια, ενώ ο ίδιος υπογράφει άλλα έξι κι ένα επιπλέον στον επίλογο ("Προσμείξεις") που αποτελεί ένα είδος αυτοσχεδιασμού πάνω στο πρώτο του τραγούδι ("Κόσμε μου και νάμι μου"). Υπάρχει επίσης κι ένα ακόμη τραγούδι του Χρήστου Άννα.
Τα τραγούδια του Νίκου Τάτση βασίζονται σε στίχους του Ηλία Κατσούλη κι έχουν το γνωστό ύφος του παραδοσιακού ήχου με ηπειρώτικα χρώματα που χαρακτηρίζει συνολικά τις συνθέσεις του. Τα τραγούδια του Παπαδόπουλου, τα περισσότερα με στίχους της Ανθούλας Αθανασιάδη, είναι πιο λαϊκά με χρωματισμούς ανατολίτικους, ενώ την ενορχήστρωση επιμελήθηκε ο Αντώνης Απέργης. Η ερμηνεύτρια αποδίδει με σεβασμό και πάθος τα τραγούδια αυτά, ενώ ο Μπάμπης Τσέρτος με τη χαρακτηριστική ερμηνευτική του μανιέρα τη συνοδεύει στο παιχνιδιάρικο "Ρούμπι ρούμπι".
Παρόλο που ο δίσκος εξαφανίστηκε ουσιαστικά αμέσως μετά την κυκλοφορία του (έκλεισε η εταιρία και ο δίσκος έμεινε αδιάθετος), προξενεί εντύπωση η ιδιαίτερα καλαίσθητη έκδοση με ένα χαρακτηριστικό χαρακτικό στο εξώφυλλο από το έργο "Οργανοπαίκτες" του Αγήνωρα Αστεριάδη, ενώ στο φροντισμένο φυλλάδιο περιέχεται ο ζωγραφικός πίνακας "Το μπαλκόνι" της Ελένης Κανδρή, όλοι οι στίχοι των τραγουδιών και κάποια συνοδευτικά σχόλια των δημιουργών.
(c) CD | Θέσις | 1996 | Πηγή: d58
9 σχόλια:
... πάλι εγώ ... λείπει το «σ» στη λεξη «χαρακτηριστική»
Ν, Φερέτη
Ευχαριστώ, το διόρθωσα. Θα ήθελα πάντως τα σχόλια να αφορούν στο περιεχόμενο των αναρτήσεών μου. Δυστυχώς ελάχιστοι το κάνουν κι αυτό δεν μπορώ να πω ότι με ικανοποιεί ιδιαίτερα!
... παρακαλώ! αν δεν θέλεις να διορθώνονται τα παροράματα, σταματώ αμέσως. Το ότι μπάινει σαν «σχόλιο» δεν είναι δική μου επιλογή ομως )-
Ν. Φ.
Όχι, καλά έκανες και να το ξανακάνεις, αν εντοπίσεις κάτι! Ένα γενικότερο σχόλιο έκανα, γιατί όσο νάναι, μια διαδραστική επαφή σ' αυτό που κάνω θα με ενδιέφερε ιδιαίτερα.
Κατά πρώτον,ευχαριστώ για την ολοκλήρωση του Νίκου Τάτση.
Επίσης ευχαριστώ για όλες τις πληροφορίες που δίνεις στις αναρτήσεις σου.
Είναι προφανές το ότι δεν είναι γραμμένες στο γόνατο αλλά προέρχονται από
βαθιά γνώση και πολύ ψάξιμο.Και πάντα ντοκουμενταρισμένες.Μπράβο.
Τέλος,για την διαφαινόμενη πικρία στο"δεν μπορώ να πω ότι με ικανοποιεί ιδιαίτερα" θα σου θυμίσω τα λόγια που λέει ο Γιοσέφ Ελιγιά στον Σαμπεθάι
Καμπιλή: Ραββί, τι μας χρειάζονται εμάς τέτοια λόγια? Να είσαι πάντα καλά.
Δυστυχώς είναι προφανές ότι το ενεργό κι άλλοτε διαδραστικό ακροατήριο ολοένα περιορίζεται. Κι έτσι δεν λέγονται πολλά, η δεν γράφονται πολλά για αυτές τις ενδιαφέρουσες και δοτικές παρουσιάσεις που μας προσφέρετε... (διαπίστωση). Για την ιστορία να πούμε, μιας και αναφέρθηκε, την εταιρεία Θέσις είχε ένας παλιός δημοτικός τραγουδιστής ο Αρσένης Στεργίου Ηπειρώτης στην καταγωγή είχε ηχογραφήσει στη Λύρα παλαιότερα
Καλημέρα , Σωστόν το ότι θέλεις σχόλια επί των αναρτήσεων.Σε ορισμένες αναρτήσεις δεν υπάρχουν , σε άλλες ναι.Αν όμως θεωρείς ότι αυτό που διαβάζεις σε καλύπτει τι να πεις? Αλλά και στο αντίθετο πάλι , πχ εμένα προσωπικά σχεδόν όλοι οι δίσκοι του Τερζή με αφήνουν ψιλοαδιάφορο , γιατί να σχολιάσεις? Σε κάποιους άλλους θα αρέσουν και το σπουδαιότερο πρέπει να εκτιμάς τον κόπο του αναρτήσαντα.Άρα σχολιάζεις μόνο αν έχεις να προσθέσεις κάτι στην ανάρτηση , που νομίζω ότι γίνεται αρκετές φορές..
Δεκτά με μεγάλη ικανοποίηση όλα τα παραπάνω σχόλια. Η δουλειά μου (εκπαιδευτικός λυκείου, φιλόλογος) και ο "Δισκοβόλος" απορροφούν ολοκληρωτικά το χρόνο μου μαζί με μιαν ακόρεστη βουλιμία να μοιράζομαι με καλούς φίλους αγαθά κόποις κτώμενα και κτηθέντα στη διάρκεια του βίου μου από τότε που άρχισα να έχω δικά μου χρήματα (μέσα δεκαετίας του '70).
Πάντως η αναφορά μου στα σχόλια να μην εκληφθεί ως κάποιου είδους εκβιασμός. Συνεχίστε χαλαρά να ρίχνετε ματιές στο ιστολόγιο κι αν κάτι σας κινήσει παραπάνω το ενδιαφέρον, γράψτε αυτό που έχετε στο μυαλό σας, θετικό ή αρνητικό, αλλά με ειλικρίνεια και προφανώς χωρίς χυδαιολογίες ή εριστική διάθεση, όπως δυστυχώς συνέβη κατά καιρούς με κάποιους περίεργους που μάλλον μπήκαν κατά λάθος σ' αυτό το χώρο.
ΥΓ. Φίλε nikos4, προφανώς και καταλαβαίνω ότι δεν ενδιαφέρουν κάποιους ορισμένες αναρτήσεις μου, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να το υπολογίζω στο σχεδιασμό μου. Εκείνο που προσπαθώ να κάνω είναι να φωτίζω ποικίλες πλευρές του ελληνικού τραγουδιού, ποιοτικές αλλά και εμπορικές (με κάποιες ξεκάθαρες κόκκινες γραμμές πάντως) κι επομένως θεωρώ υποχρέωσή μου να δίνω βήμα σε όλους τους δημιουργούς, ακόμη κι αν καμιά φορά κάποιοι είναι εντελώς άγνωστοι. Και βεβαίως αντιλαμβάνεστε ότι η επιλογή των θεμάτων δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι ικανοποιούν πάντα τα προσωπικά μου γούστα. Άλλωστε προσωπικά, αν και την έχω μελετήσει πολύ και προφανώς διαθέτω τεράστιο αρχείο, δεν ακούω και τόσο πολύ ελληνική μουσική, όσο ίσως φαντάζεστε! Στο αυτοκίνητό μου μάλιστα ακούω σχεδόν αποκλειστικά μουσική του λόγιου ρεπερτορίου (τη λεγόμενη "κλασική").
Καλημέρα .Μα και γω αυτό είπα .Ότι μπορεί κάτι να μην αρέσει σε εμένα , αρέσει όμως σε κάποιους άλλους και εντέλει όλα πρέπει να υπάρχουν και να φωτίζονται όλες οι πλευρές του ελληνικού τραγουδιού.
Ευχαριστούμε..
Δημοσίευση σχολίου