Μέσα στο 1982 η Βίκυ Μοσχολιού ηχογράφησε μαζί με τον κύκλο τραγουδιών "Σ' ένα κόσμο σαν κι αυτό" (Polygram) έναν ακόμη προσωπικό δίσκο για τη Lyra με τίτλο: "Αφιέρωμα: Τα τραγούδια της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου", μια πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά με δεύτερες εκτελέσεις κλασικών τραγουδιών της κορυφαίας λαϊκής στιχουργού που επιμελήθηκε ο μεγάλος συνθέτης Σταύρος Ξαρχάκος.
Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου (1893-1972), δασκάλα αρχικά, ηθοποιός στη συνέχεια και τελικά στα μεταπολεμικά χρόνια παραγωγικότατη λαϊκή στιχουργός, μας άφησε βαριά παρακαταθήκη στο σώμα του αυθεντικού λαϊκού τραγουδιού με εκατοντάδες ποιητικούς στίχους που μορφοποιήθηκαν σε σπουδαία τραγούδια, κλασικά, πολυτραγουδισμένα και πολυεκτελεσμένα, έστω κι αν η ίδια δεν τα υπερασπίστηκε όσο ζούσε και δε δίσταζε να τα ξεπουλάει στους συνθέτες για ένα κατοστάρικο που της ήταν αρκετό για την επιβίωσή της, αλλά και για τα προσωπικά της πάθη. Ξεκίνησε να γράφει αμέσως μετά τον πόλεμο, αλλά ουσιαστικά το όνομά της βγήκε από την αφάνεια μόλις στη δεκαετία του '60, όταν σιγά σιγά άρχισε να αποκαθίσταται η αληθινή υπογραφή των περισσότερων λαϊκών αριστουργημάτων της προηγούμενης περιόδου.
Ο Σταύρος Ξαρχάκος ανήκει στους λιγοστούς συνθέτες της λεγόμενης "έντεχνης" τραγουδοποιίας που ευτύχησε να μελοποιήσει πρωτότυπους στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Πρόκειται για το έξοχο τραγούδι "Τι έχει και κλαίει το παιδί" (1964) που ερμήνευσαν σχεδόν ταυτόχρονα η Μελίνα Μερκούρη, η Βίκυ Μοσχολιού και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης! Λίγο νωρίτερα ένας άλλος "έντεχνος", ο Μάνος Χατζιδάκις, είχε γράψει το αξεπέραστο ζεϊμπέκικο "Είμ' αητός χωρίς φτερά" που αναδείχθηκε με τη δεύτερη εκτέλεσή του από τον Γρηγόρη Μπιθικώτση. Από κει και πέρα ακολούθησαν πολλές ακόμη πρωτότυπες ηχογραφήσεις τραγουδιών της Ευτυχίας με βασικό συνθέτη τον Απόστολο Καλδάρα. Κορυφαία στιγμή το έξοχο "Όνειρο απατηλό" που έδωσε την ευκαιρία στον Σταμάτη Κόκοτα να μετατραπεί μεμιάς σε πρώτο όνομα του ελληνικού πενταγράμμου.
Επιστρέφοντας και πάλι στον Σταύρο Ξαρχάκο δεν πρέπει να μας διαφεύγει το σταθερό ενδιαφέρον του συνθέτη για το αυθεντικό λαϊκό τραγούδι, μέσα από το οποίο ξεπήδησε και η δική του έμπνευση και το οποίο συνέχισε να υπερασπίζεται δημιουργικά σε όλη την διαδρομή του μέχρι σήμερα. Κάποια από τα πρώτα πρώτα τραγούδια του είχαν χρώμα ακραιφνώς λαϊκό και τα είχε ερμηνεύσει ο μέγας βάρδος του ρεμπέτικου Στράτος Παγιουμτζής. Το 1968 μας έδωσε την εξαιρετική του δουλειά πάνω στο έργο του Μάρκου Βαμβακάρη "Μάρκος ο δάσκαλός μας". Το 1983 βεβαίως μας έδωσε το "Ρεμπέτικο", το 1995 το "Αμάν Αμήν", ενώ και στα πιο πρόσφατα χρόνια μας χάρισε σημαντικές εργασίες πάνω στον αυθεντικό λαϊκό ήχο με έργα, όπως το "Τσιτσάνη διάλογοι" (2004).
Σ' αυτό λοιπόν το πλαίσιο εντάσσεται και η επεξεργασία των δώδεκα τραγουδιών με στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου που παρουσίασε το 1982 ο Σταύρος Ξαρχάκος με άξια ερμηνεύτρια τη Βίκυ Μοσχολιού. Το αποτέλεσμα είναι άκρως ενδιαφέρον με μια λεπτοδουλεμένη ενορχήστρωση που ισορροπεί περίτεχνα μεταξύ λαϊκού και "έντεχνου" ηχοχρώματος, στην ανάγλυφη απόδοση του οποίου στάθηκαν αντάξιοι συμπαραστάτες του οι κορυφαίοι δεξιοτέχνες του μπουζουκιού Κώστας Παπαδόπουλος και Στέλιος Βαμβακάρης, μαζί με άλλους άξιους μουσικούς, όπως ο Τάσος Διακογιώργης, ο Λάζαρος Κουλαξίζης, ο Τίτος Καλλίρης και άλλοι.
Στο δίσκο έχουν επιλεγεί τραγούδια των Απόστολου Καλδάρα, Γιάννη Παπαϊωάννου, Σταύρου Τζουανάκου, Στέλιου Καζαντζίδη, Μπάμπη Μπακάλη, Κώστα Καπλάνη, Μανώλη Χιώτη, όπως και τα δυο "έντεχνα" του Μάνου Χατζιδάκι και του Σταύρου Ξαρχάκου που προαναφέραμε. Λίγο πριν από το τέλος του δίσκου έχει συμπεριληφθεί κι ένα σύντομο ηχητικό ντοκουμέντο με τη φωνή της μεγάλης στιχουργού, ενώ το καταληκτικό τραγούδι ("Ο χάρος") το ερμηνεύει ο Κώστας Μαντζόπουλος.
(c) CD | Lyra | 1982 | Πηγή: d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου