Σταύρος Κουγιουμτζής: Τρελοί και άγγελοι (1986)

Αποχωρώντας μετά το 1977 από τη Minos ο Σταύρος Κουγιουμτζής βρέθηκε για μερικά χρόνια στη Lyra, όπου ηχογράφησε τους δίσκους "Όταν σε περιμένω" (1979) με τη Βίκυ Μοσχολιού και "Μικραίνει ο κόσμος" (1982). Ήδη είχε αρχίσει να αραιώνει το δισκογραφικό του παρών κι έτσι η επόμενη δουλειά του εκδόθηκε το 1985 στη Philips ("Τα νυχτέρια μας") με τον Δημήτρη Μητροπάνο.

Την επόμενη χρονιά ωστόσο επανήλθε και πάλι στη Minos, πριν αποφασίσει να αποσυρθεί οριστικά από το προσκήνιο απογοητευμένος πιθανότατα από την πολιτιστική κατάσταση του καιρού και ιδιαίτερα από την προσωπική του περιθωριοποίηση από το προσκήνιο.  Η επιστροφή του σημαδεύτηκε με την επανασύνδεσή του με τον Γιώργο Νταλάρα, με τον οποίο είχε εκείνη τη θριαμβευτική συνεργασία την προηγούμενη δεκαετία. Η νέα συνεργασία τους απέφερε την ηχογράφηση ενός σπουδαίου δίσκου που θύμιζε τις παλιές λαμπρές μέρες των δύο καλλιτεχνών. 

Ο δίσκος "Τρελοί και άγγελοι", παρόλο που ξεφεύγει πολύ από τα παλιά στερεότυπα της μουσικής του συνθέτη, διαθέτει ασφαλώς όλα εκείνα τα γοητευτικά γνωρίσματα της τραγουδοποιίας του Κουγιουμτζή: Ωραίες και στέρεες μελωδίες, καλοδιαλεγμένοι στίχοι, άρτια ενορχήστρωση και φυσικά θαυμάσιες ερμηνείες. 

Η δουλειά αυτή είναι όμορφη από την αρχή ως το τέλος. Κανένα τραγούδι δεν είναι αδιάφορο, αλλά βεβαίως κάποια ξεχωρίζουν περισσότερο, όπως το ομότιτλο με την υπέροχη εισαγωγή από τη φυσαρμόνικα του Πάνου Κατσιμίχα, ή το διαχρονικό σουξέ "Το κόκκινο φουστάνι" που έδωσε ισχυρή ώθηση στην προσωπική καριέρα της Ελευθερίας Αρβανιτάκη, ή τα ζεϊμπέκικα "Τα κατά Ματθαίον πάθη" και "Όποιος τραγουδάει τον πόνο", ή το θυμοσοφικό "Οι ελεύθεροι κι ωραίοι" ή κυρίως τα δύο αριστουργήματα του δίσκου, το υπερευαίσθητο "Σ' αυτή την πόλη" και το πικρά εξομολογητικό "Μη γυρεύεις ομορφιές". 

Ο ίδιος ο συνθέτης έγραψε τους (θαυμάσιους) στίχους στα μισά περίπου τραγούδια, ενώ στα υπόλοιπα έχουμε ονόματα, όπως του Κώστα Κινδύνη και του Μάνου Ελευθερίου. Το ωραιότατο "Τι σημαίνει αγάπη" σε ποίηση Κώστα Ριτσώνη εδώ είναι σε δεύτερη εκτέλεση. Άξιος ερμηνευτής και αυτής της σπουδαίας δουλειάς του συνθέτη είναι ο διαχρονικός του συνεργάτης Γιώργος Νταλάρας, που εδώ δίνει σίγουρα μερικές από τις καλύτερες ερμηνείες του.

Σημειώνω ότι με το δίσκο αυτό ολοκληρώνεται η εμβληματική συνεργασία του συνθέτη με τον Γιώργο Νταλάρα, αν και δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι πολλά χρόνια αργότερα οι δυο τους ξανασυναντήθηκαν περιστασιακά σε δυο διαφορετικές εργασίες του συνθέτη ("Ύμνοι αγγέλων σε ρυθμούς ανθρώπων", "Έβρεχε ο κόσμος").

(c) LP | Minos | 1986 | πηγή: tzil/d58