Από τον Γιώργο Κριμιζάκη εύκολα ο συνειρμός σε οδηγεί στον Μιχάλη Βιολάρη, μιας και οι δυο τους είχαν μακροχρόνια δισκογραφική συνεργασία με τελευταία το δίσκο "Τρέχουμε τρέχουμε" του 1986. Μετά το δίσκο αυτό ο τραγουδιστής συνέχισε το μοναχικό του δρόμο προσπαθώντας με δυσκολία πλέον να κρατηθεί στο προσκήνιο, πράγμα που ευοδώθηκε το 1990 με το δίσκο "Όταν ο έρωτας μιλάει" που εκδόθηκε από τη Minos.
Η αλήθεια είναι ότι από τα μέσα της δεκαετίας του '60 που πρωτοεμφανίστηκε στο πεντάγραμμο ο Μιχάλης Βιολάρης με τα κυπριακά του τραγούδια στην αρχή και κάποιες άλλες δικές του συνθέσεις, ενώ στη συνέχεια με την οργανική ένταξή του στο νεοκυματικό ρεύμα, μέχρι να φτάσουμε στη δεκαετία του '90, χρειάστηκε να μπει πολύ νερό στο κρασί κι ο τραγουδιστής να κάνει πάμπολλες παραχωρήσεις στην αισθητική του γραμμή, προκειμένου να μπορέσει να συνεχίσει την ενεργό παρουσία του και μετά το θάνατο του Νέου Κύματος. Πρώτα ο Λίνος Κόκοτος στο υπέροχο "Θαλασσινό τριφύλλι" του και στη συνέχεια ο Γιώργος Κριμιζάκης στάθηκαν οι κύριοι αιμοδότες του νέου του ρεπερτορίου.
Ο δίσκος λοιπόν "Όταν ο έρωτας μιλάει" απέχει πολύ από το αναγνωρίσιμο μουσικό ύφος του τραγουδιστή. Περιλαμβάνει δώδεκα καθαρόαιμα λαϊκά τραγούδια που υπογράφουν οι αρχιμάστορες του είδους Χρήστος Νικολόπουλος και Τάκης Σούκας. Ο Κώστας Αντωνιάδης έγραψε επίσης δυο τραγούδια κι άλλα δύο ο Μιχάλης Τερζής προαναγγέλλοντας τη συνεργασία τους δυο χρόνια αργότερα με τον κύκλο τραγουδιών "Ένα καράβι όνειρα" (1992), όπου επιχειρήθηκε μια ενδιαφέρουσα αν και πολύ ετεροχρονισμένη αναβίωση του νεοκυματικού κλίματος.
Τους στίχους των τραγουδιών έγραψαν ο Γιώργος Κλεφτογιώργος, ο Χρήστος Μπαλαμπανίδης, ο Νίκος Λουκάς και ο Γιώργος Βρούβας, ενώ ένα τραγούδι στηρίζεται σε παραδοσιακούς κυπριακούς στίχους. Την ενορχήστρωση επιμελήθηκε ο Δημήτρης Γαζής, ενώ στο μπουζούκι είναι φυσικά ο Χρήστος Νικολόπουλος. Τέλος, στα φωνητικά συμμετέχουν η Μαρίνα Βλαχάκη και η Ντίνα Δημάτου.
(c) LP | Minos | 1990 | πηγή: Δημ.Δημ., d58
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου